De vorige keer in: my mate the demon king"Als ik hier niet lag had ik je geslagen."
"Zo jij durft, maar prinsesje dat gaat niet gebeuren." Zegt hij
"Pfffff" ik rol met mijn ogen en kijk weer weg.
"Waar ben ik?"
"In mijn gebied, welkom thuis"
Pov mia
"Ho Ho Ho Ho, wacht is even daar. dit is niet mijn thuis en dat wordt het ook niet."
(A/N het is niet zo'n kerstman Ho Ho 😂) ik zie een teleurstellende blik flitsen door zijn ogen. maar het was al zo snel weg dat ik het mezelf afvraag of ik dat echt zag."Dit wordt je huis punt uit." Zegt hij kil. En hij stampt de kamer uit.
'Nou die is ook goed gehumeurd' zegt roos.
'Heey roos'
'Hoi'
Ik zucht diep. Ik verveel me, en ik ben niet moe. Ik kijk rond de kamer of ik iets leuks kan vinden.
Niks. Gewoon niks! Ik gooi mijn benen over het bed en stap er uit. Ik kijk naar mijn schouder en zie niks zitten. Gelukkig genezen wolven snel. Ik loop naar de deur en een open het en voel een warme bries over mijn gezicht gaan. Ik zie allemaal mensen mij vreemd aankijken. Hé wacht, waren we niet in het demonen rijk? Ik kijk naar iemand en zie hun bekende demonen ogen,rood met zwart. Waar zijn hun vleugels dan? Ik hef mijn schouders op en probeer een uitgang te zoeken in het gebouw. Ik zie een grote glazen deur en open het. En zie normaal gras en bloemen? Ik ben echt in de war. Blijkbaar is het toch anders dan dat iedereen het zich voorstelde. Ik zei allemaal hoge huisjes staan het is echt mooi. Ik kijk opzij en zie een demoon messen werpen op hooi poppen. Oke dat is wel eng. Ik loop vlug verder de blikken negerend. Ik kom op een soort plein en zie kindjes vrolijk achter elkaar aanrennen en demonen dingen van kraampjes kopen. Aan het eind van het plein zie ik een groot kasteel staan. Ik wil er naar toe lopen maar als ik er net bijna ben voel ik dat ik met een ruk omgedraaid word. Ik zie een gespierde jongen staan met donkerbruin haar."Wat doet zo'n mooi wolfje hier nou weer." Zegt de jongen met een grijns. Ik kijk hem met een rare blik aan.
"Gaat je niks aan."
"Zo zo het wolfje doet stoer. Hoe zal je reageren als je mijn kelder ziet." Zegt hij met een enge grijns. Ik kijk hem verward aan.
Hij pakt mijn boven arm en sleurt me mee.
"Stop! Help!" Gil ik. Ik probeer mezelf uit zijn greep te worstelen, maar hij knijpt steeds harder.
Hij draait zijn hoofd naar mij om en grijnst. Een harde wind voel ik van achter. Zijn blik veranderd meteen en buigt zijn hoofd.
"Koning, ik heb een wolf gevonden ik zal haar in de kelders opsluiten en een lesje leren." Zegt hij. Voordat ik me kan om draaien voel ik al een snelle wind langs me gaan en zie ik Ethan de jongen bij zijn keel grijpen.
"Jij blijft met je gore poten van haar af! BEGREPEN!" Hoor ik hem luid brullen. Ik zie alle demonen verschrikt onze kant op kijken.
"J-j-ja koning" Ethan laat hem los en hij valt met een klap op de grond.
Hij draait zich om naar mij en zijn grote dreigende vleugels verdwijnen. Oh zo gaat dat dus. Hij loopt op me af en kijkt me bezorgd aan.
"Heeft hij je pijn gedaan?" Vraagt hij
"Beetje"
"Sorry ik had je daar niet moeten laten. Het is mijn fout." Zegt hij vlug.
"Nee, nee het is niet jou fout ik was gewoon nieuwsgierig."
"Kom." Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar het kasteel.
"Is dat jou huis?" Vraag ik ongelofelijk.
"Nee,ons huis."
_____________________
642 woorden
30-07-2017 geschreven.En babeessss we staan gewoon op 62! In fantasyyy.

JE LEEST
My mate the Demon King
FantasyMia is een weerwolf. Net zoals vele anderen, maar er bestaan ook nog andere wezens. Er zijn 4 rijken. Het rijk van de vampieren. Het rijk van de weerwolven. Het het rijk van de demonen En het rijk van de engelen. Er zijn overal wel groepjes maar i...