Μοιραίο

sîx

Αδεσποτοι λυκοι : αρσενικοι η θηλυκοι λυκανθρωποι που ζουν μονοι, χωρις να αποτελουν μελη καποιας αγελης. Ειναι ευκολοι στοχοι και συνηθως καταζητουμενοι η εξοριστοι. Συχνα κανουν διασπαρτες επιθεσεις σε καταυλισμους αγελων και κλεβουν προμηθειες. Ειναι πολυ επικιδνυνοι.

Ο Καη αρχισε να προχωραει βιαστικα αναμεσα στο πληθος απο παιδια και Ωμεγα που ειχαν συγκεντρωθει εξω απ'τις καλυβες τους, φωναζοντας τους να βρουν καταλυμα και να κρυφτουν το συντομοτερο δυνατον. Σε τετοιες καταστασεις αναγκης οι Αλφα και οι Βητα αναλαμβαναν την αντιμετωπιση του εχθρου και την εξασφαλιση της προστασιας των αδυναμων μελων της αγελης, οποιο κι αν ηταν το τιμημα.

Αποκοσμες φωνες και ουρλιαχτα λυκων επλεαν βιαια στον κρυο αερα του δασους, ενω η ειρηνικη, γαληνια ατμοσφαιρα που επικρατουσε μεχρι τοτε ειχε χαθει παντελως και αντικατασταθει απο μια ανησυχητικη αισθηση που επηρεαζε ολους τους λυκους. Το ενστικτο κινδυνου χτυπουσε κοκκινο μεσα τους.

"Δεχομαστε επιθεση. Αδεσποτοι λυκοι." δηλωσε κοφτα ο Βον οταν επεσε πανω στο μικρο αδελφο του αναμεσα στον πανικοβλητο οχλο. Με καποιο παραξενο τροπο, ο Βον μπορουσε παντα να ακουγεται απολυτα ηρεμος και αταραχος, ακομα και σε περιστασεις σαν κι αυτην. "Που ειναι η Κιρα?"

"Πηγε να βοηθησει τις Ωμεγα με τα παιδια." εξηγησε ο Καη, παρακολουθωντας τους μαχητες της αγελης γυρω τους να αλλαζουν στους λυκους τους και να γρυλιζουν εξαγριωμενα, τρεχοντας προς την κατευθυνση της ξενης μυρωδιας. Ο Βον εκανε το ιδιο και εφυγε μαζι με τους υπολοιπους λυκους, κανοντας σινιαλο στον αδελφο του να τον ακολουθησει γρηγορα.

Το αιμα του Καη εβραζε μεσα στις φλεβες του. Οποιος προσπαθουσε να βλαψει την αγελη του θα το πληρωνε πολυ ακριβα.

Με ενα θυμωμενο γρυλισμα, οι κορες των ματιων του διασταλθηκαν και κοκκινισαν ολοκληρωτικα, καθως το ανθρωπινο σωμα του πηρε τη μορφη ενος καταμαυρου, γεροδεμενου λυκου. Χωρις να χανει χρονο, αρχισε να τρεχει αφηνιασμενα μαζι με την αγελη του, ετοιμος να σκισει στη μεση τους αδεσποτους που τολμησαν να παραβιασουν τα ορια του καταυλισμου τους.

Η προπονηση με τον Βον ηταν συνηθως υπερβολικα βαρετη για καποιον σαν τον Καη, υποτιθεται οτι επρεπε να μαθει να σκεφτεται μεθοδικα και να επιτιθεται οργανωμενα. Η καθε κινηση του ηταν προμελετημενη, γι'αυτο και δεν ηταν λιγες οι φορες που ειχε κοιμηθει ορθιος κατα τη διαρκεια της εξασκησης.

Στο πεδιο της μαχης, ομως, τα παντα επιτρεπονταν. Ο Καη, εξαλλου, ηταν μισος λυκος, λειτουργουσε με βαση το ενστικτο του και οταν του δινονταν ευκαιριες σαν αυτην, φροντιζε να διασκεδαζει οσο περισσοτερο γινοταν την ασυγκρατητη σφαγη των αντιπαλων του.

Χωρις κανονες. Χωρις περιορισμους. Μοναχα το ενστικτο της επιβιωσης και η διψα για το αιμα του εχθρου.

Γι'αυτο και ο Βον δεν ανησυχουσε για τον μικρο του αδελφο και τη συνηθισμενη ηλιθιοτητα του οταν ειχε να κανει με αληθινες αναμετρησεις. Ηξερε οτι ο Καη ηταν ανθρωπος της δρασης, χρειαζοταν αιμα για να νιωσει κινητοποιημενος, αδρεναλινη και πραγματικο αισθημα κινδυνου για να ενθουσιαστει αρκετα ωστε να τα δωσει ολα στο πεδιο της μαχης. Ετσι, ακομα κι αν ο μικρος αδελφος του ειχε μετρια αποδοση στην προπονηση, ηταν ενας απ'τους πιο παθιασμενους και αξιους πολεμιστες την ωρα της δρασης.

Ο λυκος του Βον εκανε ενα βημα πισω και παρακολουθησε το μελλοντικο αρχηγο της αγελης καθως επιτηθοταν στους αδεσποτους λυκους με μανια, ξεσκιζοντας τους και αποτελειωνοντας τους μεσα σε κλασματα του δευτερολεπτου. Ναι, ηταν περηφανος για το στραβαδι τον αδελφο του αλλα δεν υπηρχε περιπτωση να του το πει. Βασικα, τον θαυμαζε.

Ο Καη συντομα εβγαλε εκτος μαχης το μεγαλυτερο μερος των αδεσποτων λυκων και κινηθηκε προς τον πιο δυνατο μαχητη τους, εναν σκουρο γκρι Αλφα με μοβ ματια που γυαλιζαν σατανικα.

Ο καταμαυρος λυκος του Καη γρυλιθηκε, προκαλωντας τον μεγαλυτερο Αλφα σε μαχη. Ετρεξε γρηγορα κατα πανω του, αιφνιδιαζοντας τον και, πρωτου προλαβει να συνελθει απ'το αποτομο χτυπημα, ο Καη δαγκωσε το πλευρο του δυνατα και αγρια, σχεδον κοβωντας ολοκληρο κομματι απ'το δερμα του. Ηταν ετοιμος να του δωσει την τελευταια, μοιραια δαγκωματια, οταν ενας ανατριχιαστικος ηχος αντηχησε παντου μεσα στο πεδιο της μαχης και τα παντα σταματησαν.

Ολοκληρος ο κοσμος του Βον γκρεμιστηκε μπροστα στα ιδια του τα ματια.

-