I hate sleeping.
Kung mayro'n mang isang bagay na pinakaayaw ko, 'yon ay ang pagtulog.
Kung pwede nga lang mabuhay nang hindi natutulog, malamang ginawa ko na.
I hate sleeping.
Imbis kasi na matulog, mas gugustuhin ko pang gawin ang mga priorities ko.
Imbis kasi na matulog, mas gugustuhin ko pang mag-aral, mag-trabaho, maglinis, at kumilos.
I hate sleeping.
Pakiramdam ko kapag natutulog ako, nasasayang lang ang oras ko.
Pakiramdam ko kapag natutulog ako, mas lalong nadaragdagan ang mga dapat kong gawin.
I hate sleeping.
I really-- really hate it.
But,
one day,
things changed.
Nagbago ang lahat..
Dahil sa isang panaginip.
Na nasundan ng isa.
At nasundan ulit ng isa pa.
Hanggang sa nagtuloy-tuloy na.
Akala ko nung araw na 'yon, matutulog ako at gigising na mainit ang ulo dahil naka-tulog ako.
Pero hindi.
Instead of hating it more,
I suddenly want to sleep for the rest of my life.
At that time I realized,
Kaya pala.
Kaya pala hindi ako kailanman naging masaya sa buhay ko.
Kaya pala.
Kaya pala never akong naging masaya dito sa mundong ibabaw.
Kasi..
sa panaginip ko pala 'yon mararamdaman.
BINABASA MO ANG
My Dream Life
Teen Fiction"If the only way to see you is to close my eyes, I'd gladly do it for the rest of my life."