Frenemy's

HS. 9

POV April

School is eigenlijk best wel leuk. Behalve de lessen, docenten, het lopen, de saaie boeken en de rare kinderen. Vooral Tina. Ze denkt dat ze bij ons hoort. "Hé, moet je kijken." fluistert Fabian in mijn oor terwijl hij naar voren wijst. Hij wijst naar Wim. Voor Wim zit Tina. Wim houd zijn ontbijtkoek van gister achter haar en plakt het op haar rug. Ze merkt het niet eens. Ze draait zich alleen maar om, lacht, en draait terug. Iedereen die het kan zien bij ons achteraan gaat stuk. Tijdens de lunch is het nog leuker. Hanna zit er dit keer niet bij, ze wilt liever vrienden in haar eigen klas. Alleen maar beter voor mij. 

School moet ook niet denkne dat ze slim zijn met hun ontbijtkoekjes, en later gaan ze zeiken dat wij er mensen mee bekogelen. Wat denk je dan? Dat iedereen braaf zijn ontbijtkoekje op eet? Misschien de braverikjes maar ik niet. Wim moet nu de hele week na het avond eten helpen schoonmaken. Tina zei nog dat het haar speet, ze wil graag bij ons horen. Denk ik. Het gaat haar niet lukken, dat is zeker. Alleen al die kop van haar, gewoon om te kotsen. 

Oke, ik moet iets  opbiechten. Ik klink misschien wel heel stoer en cool. Maar het meeste is gefaked. Ik wil gewoon niet alleen zijn, zoals vroeger. Mijn ouders zijn er nooit voor me. Ik had niemand. Niemand om van te houden en niemand om lol mee te maken. Op school werd ik gepest. Ik had geen idee waarom. Ik ging op kickboxen, ging langs bij de psycholoog en werd zelfverzekerder. In groep acht had ik voor het eerst vrienden. eigenlijk maar een, een echte vriendin. De rest waren meer kinderen waar ik achter aan liep. Maar het voelde zo damn goed om iemand te hebben. Voor die tijd ben ik heel depressief geweest, ik was nog maar jong maar ik had gewoon te veel gevoelens, te veel pijn. Niemand wist ervan, mijn ouders zou het niks uitmaken, mijn psycholoog had ik al lang geleden achter me gelegd en ik was bang dat mijn vriendin me zou verlaten als ik het zou vertellen. Dus ik hield het voor mij en mijn dagboek. Ik was best wel een nerdje, iets wat ik niet wou zijn. Ik was ook gewoon een gezellige meid maar niemand gaf me de kans om het te laten zien. Ik begon al mijn opgekropte gevoelens in agressie uit te zetten en werd gemeen tegen de kinderen in de klas. Mijn vriendin verliet me. Mijn depressie werd erger en erger. Mijn dagboek werd steeds voller geschreven. En mijn arm was voortaan verstopt. Ik droeg alleen maar lange mouwen en lange broeken. Niemand die iets merkte. Ze vonden me alleen maar raar als het warm was. Toen de basisschool klaar was was ik ook eindelijk klaar met alle kinderen. Ik ging niet mee op afscheidskamp, ik kwam niet opdagen toen we de musical moesten uitvoeren (mijn ouders kwamen toch niet kijken) en ik kwam niet op het afscheids feest. Ik besloot te stoppen met snijden want het werdt steeds meer en steeds dieper. Mijn sneeën heelde. Nu kan je ze niet meer zien, maar dat heeft een jaar geduurd. In dat jaar ging ik veel naar de sportschool. Van sporten voelde ik me steeds beter en gesonder. De mensen in de sprotschool waren erg aardig voor me en werden tweede familie. Eigenlijk mijn enige familie. Ik ben nu nog steeds niet helemaal van mijn depressie af maar ik werk er aan. Ik mag dan rijk zijn en alles hebben wat ik wil, zoals ze zeggen. Ik heb helemaal niet alles, ik heb wel alle spullen maar ik heb geen familie, liefde en steun gehad, nu nog steeds niet. Al zou ik een ongeluk hebben, mijn ouders verlaten werk pas als ze klaar zijn. Dus je mag zeggen wat je wilt over me, maar zeg niet dat ik verwaand ben en dat ik alles heb en kan krijgen wat ik wil. Want dat is gewoon niet waar.

__

Hee mensen, sorry dat ik zo lang niet heb geschreven. Het zou logischer zijn dat ik meer schrijf in de vakantie omdat ik dan meer tijd zou hebben. Maar eigenlijk had ik helemaal geen tijd :p. Ik zal proberen vaker te schrijven.. Ik ga nu ook een ander boek beginnen op mijn  eigen account (@supermandyy) ik weet de naam nog niet dus ff in de gaten houden aub! Vote if you like it, Share if you think anyone has to read this, comment which team you are(#teamapril or #teamalice) and add to your reading list to be the first to read all. ly guys <3. ps. comment ook ideeën voor het boek!! we hebben al veel uitgedacht maar nieuwe ideeën zijn ALTIJD welkom ;)