BACK OFF! LUKRECIA IS MINE!

C H A P T E R 21

Lukrecia responded on Mr. Lee's kiss. Nalalasing siya sa halik nito. Nawawala siya sa katinuan. Alam niyang mali pero bakit ganito? Bakit parang gusto niya? Bakit parang ayaw niyang matigil ito?

"Lukrecia," Mr. Lee murmured. She can feel Mr. Lee's body touching her skin.

"Gusto mo ba talaga ako?" he asked again. Natigil ang halik nila. Magkadikit ang kanilang noo. Hindi alam ni Lukrecia ang isasagot niya. Nakakatitig lang si Mr. Lee sa kanya na naghihintay sa sagot niya.

When Lukrecia was supposed to answer, noong tipong gusto na niyang sumagot ng "OO" ay biglang natawa si Mr. Lee na naging dahilan ng pagkatulala niya.

"Ofcourse you don't like me Lukrecia. You like Dudong right? Lasing lang tayo kaya nasabi mong gusto mo ako."

Tumayo si Mr. Lee at muling isinuot nito ang long sleeve nito. Naiwang nakadapa si Lukrecia sa marble tiles. Tulala. Kumakabog ang puso.

"I'm very sorry Lukrecia. Ganito talaga ako kapag nalalasing ako, nanghahalik ako ng kung sinu-sino. Most of the time, aso 'yung mga nahahalikan ko kapag nalalasing ako. I'm eventually shocked kasi tao na ngayon ang nahalikan ko," Mr. Lee said while finishing to button again his sleeves.

'Mukha ba akong asu?' ani Lukrecia sa isipan niya. Maya-maya pa ay tumayo na rin siya pero hindi niya hinarap si Mr. Lee.

"I guess these pictures is enough," ani Mr. Lee sa likod niya na kalmado lang ang pagkakasabi na para bang nakalimutan nito na hinalikan siya nito. Rinig rin ni Lukrecia ang pag-click ni Mr. Lee sa Canom camera nito.

"So pa'no Lukrecia? I'll go to my room now. Good night..."

Rinig ni Lukrecia ang yabag ng mga sapatos ni Mr. Le kung saan katumbas ng mga yabag na iyon ay ang pagtibok ng puso niya na sobrang kay lakas.

"Mr. Lee!" For the first time, Lukrecia perfectly managed to utter the correct pronunciation of "Mr. Lee". Hindi niya alam kung dahil ba iyon sa paghuhurumentado ng puso niya o dahil ba iyon sa paglaplap ni Mr. Lee sa dila niya.

"Yes Lukrecia?"

Nawala bigla ang yabag ng mga sapatos at napalitan lang ito ng kalmado at napakalalaking boses ni Mr. Ler.

"Lukrecia, you want to ask something?"

Hindi rin nilingon ni Lukrecia si Mr. Lee naghihintay lang tanong niya.

"Tapus na ang futushoot 'de ba?"

"Yes."

"Su wala na bang kasunod? I men, tapus na ba aku sa obligation ku sa contract?"

"Uhh, eventually hindi pa Lukrecia. You'll are still obliged to shoot a 30 seconds advertisement and after that, you're also obliged to attend a presscon. Why? Are you already bored?"

"Huh? Hendi ah!" Hindi alam ni Lukrecia kung paano niya nasabi iyon at basta-basta na lang iyong lumabas sa matigas niyang dila.

"Okay. Good night. Always pray." Iyon lang sinabi ni Mr. Lee at maya-maya pa ay narinig na ni Lukrecia ang pag-sara ng pinto.

Bigla siyang nanghina. Biglang napahinuhod.

"Baket niya aku henalikan?" Lukrecia said as she smacked her lips. Tulala pa rin siya. Ramdam niya pa rin ang mga labi ni Mr. Lee sa mga labi niya.

"Ah Lukrecia..."

Parang nasapian ng espiritu si Lukrecia nang muling nagbukas ang pinto at muling narinig ang boses si Mr. Lee.

Bigla siyang napatayo ng maayos.

"B-baket Demunyo? May na-ewan ka?" she asked him. Ngayon ay nagawa niya ng tignan si Mr. Lee. At sa pagtitig niyang iyon ay si Mr. Lee na naman ang hindi makatingin sa kanya.