De Aller Eerste...

16 2 0
                                    

Trrrrrriinnnnnn... de ALLER ALLER ALLER ALLER eerste schoolbel van men leven begint, eigelijk is het niet heel bijzonder want het is maar een bel toch?.. Nou ik leef ten minste nog. Even later besef ik dat ik niet zo lang moet gaan na denken en ga snel de klas in, mijn oude basisschool had ik heel veel vriendinnen dus die zal ik toch nu ook wel maken? Ik loop de klas binnen en ik zie al meteen dat er veel meer jongens zijn dan meisjes maar ik loop nog steeds verder en ga maar op de enigste plek zitten want ik was sowieso al laat en ja laat de les maar beginnen dacht ik. Het was niet echt een les maar het was een introductie les en morgen zou de echte les beginnen. En toen begon het echt. 'Hallo allemaal welkom bij 1g we gaan allemaal samen werken met de persoon die naast je zit'. Het enige wat ik dacht was nee he niet weer ik moet met een jongen, en ja ik zit met een heel groepje met jongens. ' Schuif de tafeltjes maar in 2 tallen'. Zo te zien had niet iedereen zin in om naast mij te gaan zitten dus ik wachtte maar tot iemand zijn tafeltje naast mij ging schuiven, en met een wonder gebeurde dat het was een meisje wat ik echt gewoon niet had verwacht ze zei hoi dus ik antwoordde terug 'Heyy'. Het gesprek kwam niet bepaald ver waar het was een begin toch? De meester begon weer te praten: ' Zitten jullie allemaal in twee tallen' vroeg hij, de hele klas antwoordde 'Ja' dus ik zei dat ook maar hard en luid. ' Goed zo en wat we nu gaan doen is, ik deel aan iedereen een blaadje uit en jullie gaan elkaars gezicht proberen na te tekenen'.  Ze had vergeleken met mij een veel mooier gezicht! Maar ik begon maar er werden ook gelijk potloden uitgedeeld. En ik ging tekenen, een mooi  hoofd met ijzige blauwe ogen en lang blond haar. En toen bedacht ik na echt 10 min dat ik eigelijk helemaal niet kon tekenen, maar ik dacht aan de ene kant ik begin maar gewoon en ik kijk wel wat er uit komt. We kregen ongeveer een uur en daarna legde hij het spel verder uit. Een uur later... Ik keek naar haar tekening en dacht bij me zelf na dat we allebei wel oké konden tekenen dus dat die van mij nog niet zo erg leek. De meester ging nu verder het spel uitleggen: Sommige klassen doen meestal een namen rondje maar zoals jullie nu wel zien gaat het nu anders, jullie gaan bij jullie tekening een naam erboven zetten, want jullie gaan elkaars naar raden naar het gezicht dat jullie hebben getekend en die zetten jullie boven aan en de gene die het goed heeft heeft gewonnen. Het leek makkelijk maar dat was het totaal niet , de meeste jongens hadden hun tekening verprutst dus voor hun werd het extra moeilijk. Ik dacht na en ik dacht na maar ik kwam maar niet op haar naam en zijn zo veel namen dat bijna alle namen bij haar paste maar het meeste wat ik bij haar was Fee dus ik schreef dat op het blaadje even later gingen we elkaars namen opnoemen.

The Girl With A Secret.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu