I am Denial [TO REVISE]

Chapter 28

Date Updated: April 28, 2014

--

Chapter 28

"Huy!" nagulat ako nang bigla na lang may humigit ng kamay ko. Napahinto ako sa pagtakbo at napatingin sa may hawak ng kamay ko. OO! KAMAY! Hindi wrist, hindi braso. KAMAY TALAGA!

Si Achi pala.

"Asha!" tawag sakin nung classmate kong si Jenjen. Hinabol pala nila ako. Naiwan ko kasi sila doon sa may bulletin board. NapakaOA palang reaction ko. Hahaha!

Napatingin kami ng sabay ni Achi.

"Bat mo kami iniwan don?" tanong naman ni Yanyan.

"Ano kasi..."

Tumingin silang tatlo mula sa ulo ko pababa. Sinundan ko tinitignan nila. Ay shet!

"Kaya pala." sabi naman ni Angie.

"Oo nga." sang-ayon naman ni Lyn.

"Ayiiiiieeeee!" sabay-sabay nilang sabi.

Tinanggal ko yung kamay kong hawak ni Achi. Pero ayaw niya itong bitawan. Ang sensitive pa naman ng kamay ko. Hahaha! Hangin! XD

"Sige, una na kami!" sabi ni Jenjen habang tinutulak na yung tatlo palayo samin. Sumusunod naman sila. Palibhasa pasimuno yang Jenjen na yan sa mga kalokohan eh. Kahit kailan talaga.

"Wag kang papalate aa!" sabi naman ni Yanyan habang binibigyan ako ng nakakalokong ngiti.

Siraulo tong mga to! Binigyan pa ng malisya paghawak ni Achi sa kamay ko.

"Ayan... Wala na sila. Tara." sabi ni Achi sabay hila sakin malapit dun sa upuan malapit sa puno. Umupo siya at binitiwan ang kamay ko.

"Ayaw mo umupo?" tanong niya sakin. Umupo naman ako sa tabi niya. Ano kayang kailangan neto?

"Anong kailangan mo? May klase pa ko eh."

Ngumiti siya bago magsalita. "Ikaw."

Nanliit ang mata ko sa sinabi niya. Bwisit talaga tong lalaking to. Pinapaasa ako. In the first place, bakit naman ako umaasa? Tanga lang no? Argghhh! Ang labo talaga.

"Ano nga?" sabi ko habang nagpipigil ng kilig. Haha!

"Wag mong itago. Halata namang kinikilig ka sa banat ko."

Nanlaki mata ko. Kelan pa naging mahangin tong damuhong to?

"Banat banat ka diyan! Banatan kita eh. Ano nga kasi?" Ayan sinabi ko kasi mababanatan ko talaga siya dahil kinikilig ako! Oo na! Mababaw lang kaligayahan ko. Pagbigyan! Hahaha!

"Joke lang. Eto naman. Mamaya, turuan mo na ko aa? Dito din."

Para saan pa at nauso ang cellphone? Langya! Siguro walang load to. Poor kid kasi. De joke!

"Yan lang sasabihin mo? Di sana tinext mo na lang ako!"

"Eh gusto kita makita eh." Langya to. Bumanat na naman. Mababanat ko na talaga siya. Ihing-ihi na ko sa kilig! Hmft.

"Sabihin mo wala kang load! Tigilan mo ko Achi aa!" saway ko naman sa kanya kahit mukhang obvious na kinikilig ako. Hehehe.

"Seryoso ako." then tumitig siya sa akin. Seryoso siya shet! Ang init masyado. Natutunaw ako at hindi ako makahinga, penge oxygen! Please! Please!

"He!" sabi ko then hampas sa balikat niya. Yung malakas talaga.

"Ahahahaha! Ang pikon mo naman baby!" sabi niya sabay pisil sa ilong ko. Please! Wag naman ilong ko! Sensitive to eh. S-E-N-S-I-T-I-V-E. Bakit ko inispell? Wala lang. Mapahaba lang tong chapter na to. Baliw yung author habang sinusulat to eh.

"Tara. Hatid na kita sa classroom mo." sabi niya at hinila ako patayo. Yung paghila na baragan talaga. Sama ng ugali nito! Di ba pwedeng gentle and slow lang? Masakit kasi ee! Baka gusto niyang ipasako ko siya! Hmft!

"Hoy! Hindi libre pagtuturo ko aa!"

"Fries?"

"Ayan! Ganyan dapat!"

"Mukha ka talagang pagkain! Di naman nataba!"

"Sexy kasi ako."

"Ang hangin aa!"

"Hahahahahahaha!"

Huminto ako sa pagtawa nang makita ko siyang nakabusangot ang mukha at nanlalaki ang butas ng ilong. May kamukha siya. Si Shrek. Hahahahaha! Tumawa na lang ulit ako. Hahahahahahahahaha! Look-a-like talaga sila! XD

"Baliw to! Tatawa, hihinto, tatawa. Baliw nga!" -siya

"Kasi... hahahahahaha!" Di ko talaga matapos sasabihin ko. Natatawa kasi ako eh. Hahahahaha! Hawig talaga eh. Lalo na sa itsura niyang yan. Hahahaha!

"Kasi?" sabi ni Achi na halatang nabubuwisit na. Bwahahahaha!

Nakita kong malapit na kami sa classroom ko kaya tumakbo na ko palayo sa kanya.

"Mamaya ko na lang sasabihin! Malelate na ko!" sabi ko habang natakbo palayo sa kanya. Naiwan naman siyang curious sa sasabihin ko.

**

Puno

Hoy! Hindi sa mismong puno aa?! Sa may upuan lang. Alam niyo naman yun eh. Tambayan namin yun eh.

"HOY!" tawag sakin ni Achi.

"Tagal mo!" Sabi ko sa kanya dahil kanina pa ko naghihintay dito. Hindi pa ko nakain dahil nakalimutan kong hanggang 1 pa pala klase niya at ako 11:30. Ayos diba? Isa't kalahating oras akong tunganga. Tsk.

"Kakatapos lang ng klase eh." sabi niya at tumabi na sa akin.

"Okay! Ano bang coverage ng exam?" tanong ko kasi hindi ko din alam yung samin. Hahaha! Nga pala, parehas lang ang coverage ng exam sa lahat ng degree program pag midterm examinations.

"Ano ba yan Asha. Nag-aaral ka, hindi mo alam?" tanong niya sakin. Barahan gusto niya aa! Barahin ko nga din! Akala niya! Expert ata to! Weak pa lang siya! W-E-A-K. Lutang na naman yung author nito! Hilig mag-spell.

"Eh bakit hindi mo na lang sagutin tanong ko? Hindi mo din alam no?" so, binara ko na talaga siya.

"Hindi." Sabi na eh. Hindi niya alam. Paano kami mag-aaral?

"Pano kita matuturuan niyan?" tanong ko sa kanya. San ako magsisimula? Hindi naman kasi talaga ako nakikinig dun sa prof namin sa Algebra eh kaya hindi ko din alam. Tinatamad din kasi ako. Hahaha!

"Kwentuhan na lang tayo!"

"Ikaw bahala."

"Kelan birthday mo?"

"Sa November pa."

"Kelan dun?"

"Sa 21."

"Tagal pa. Maghahanda ka?"

"Siguro? Punta ka?"

"San ka ba nakatira?"

"Sa Far Far Away." pagbibiro ko sa kanya.

"Oh? Paano ba yan? Ako si Shrek! Eh di nakapunta na ako doon?"

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Naalala ko tuloy narealize ko kanina! HAHAHAHA! XD