Sonunda Aşkı Buldum

Sırlar ortaya çıkıyor...!

Nefise bi kere daha kaybetme korkusu ile baş başadır .
Muzaffer'in kendine gelmemesine o kadar korkmuştur ki be yapacağını bile bilemez.
Nefise  telefonunu almak için çöktüğü yerden yavaşça kalkar .
Tam gidecekken Muzaffer gözlerini açar Nefise'nin elinden tutar .

"Gitme"

Der yorgun ve bitkin bi halde .

Nefise arkasını döner kalktığı yere geri çöker .

"Onur'u arıyayım "

Der üzgün bi halde.

"Hayır kimseye haber verme iyiyim ben.
Sadece yanımda kal yeter"

Muzaffer yorganı kaldırı Nefise yanına yatar.
Muzaffer'in yüzünü okşar.
Ne kadar bitkin olduğu ger halinden belliydi.

"Muzaffer korkuyorum lütfen hastaneye gidelim "

Muzafer Yanaklarında gezen Nefise'nin elini öper.

"İyiyim Korkma önemli bi şey değil"

Eliyle çekmeceyi göstererek

"Şu çekmecede ilacım var verebilirmisin"

Nefise hemen doğrulur,çekmeceyi açar ilacı görünür görmez anlar..

"Bu...?"

Muzaffer ilacını içer.

"Her şeyi anlatıcam biraz zaman ver bana kendimi toplayayım "

Der en güçsüz hali ile.

"Tamam beklerim ben "

Nefise Muzaffer'i öper ve sarılır.

"Yeterki sen iyi ol"

Bi süre öylece kalırlar.

"Biraz daha iyimisin?.."

Nefise'nin masalımsı ses tonu Muzaffer'i kendine getirir.

"İyiyim merak etme.Aşağı inelimmi.?"

"Eminmisin"

"Emin'im sen yanımdayken bana bişey Olmaz "

Beraber oturulan masada
Nefise Muzaffer'e elinde olsa kolunu bile kaldırtmayacak kendisi yedirecekti ama
Muzaffer'in

"Aaaa o kadar da değil Nefise İyiyim ben"

Diye çıkışması Nefise 'yi durdurmuştu.

Muzaffer karnını doyururken Nefise onun yüzünden gözlerini ayırmamıştı.
Taki Muzaffer

"Sen yemezsen bende yemem"

Deyişi ardından Nefise de zar zor bişeyler yemişti.

Nefise eline telefonu alır.

"Ali ben bu günde gelmesem idare edebilirmisin"

"Tabiki Nefise de ters bişey yok dimi"

"Yok yok bu günde burda kalsak iyi olacak"

"Tamam o zaman habersiz bırakma beni ama "

"Peki teşekkür ederim Ali İyiki varsın "