Fall For A Billionaire

Chapter 7: Stay With Me

**

P.S Votes and Comments are highly appreciated. Thank you

-MissBiqolar

**

Third Person's Pov

"All my bags are packed, i'm ready to go," Zoey hummed happily

She didn't bother to go down and join Vince for breakfast for fear of missing Jax's call. Kaya naman nagpa-deliver na lang siya ng pagkain sa suite niya.

Hindi pa rin siya makapaniwala sa swerting dumapo sa kanya. Masuwerte siya dahil natiyempuhan niyang hindi masungit si Jax. He has been so elusive that she has almost considered the assignment off. But now, the tables have been suddenly turned in her favor.

Now, she will be really shooting two birds with onw stone - magagawa niya ang kanyang article at masusubukan niya kung epektibo ang libro ni Elsa dela Cruz.

Pero kahit minsan, hindi tumunog ang telepono hanggang dumating na ang tanghalian.

Nagbabakasakali siyang may iniwan na mesaage sa kanya sa front office. Kaya bumaba siya. Pero wala raw message para sa kanya, ayon sa front desk clerk.

Hindi na siya tumanggi nang yayain siya ni Vince na mag-lunch sa isa sa mga restaurants ng hotel. But she left strict instructions at the front office kung saan siya matatagpuan in case may tawag siya sa telepono.

"Baka iniwan ka na," sapantaha ni Vince pagkatapos nilang umorder. Obviously, masaya ito na mukhang hindi matutuloy ang pagpunta nyabsa isla.

"Hindi naman siguro," She knocked on wood.

"Mukhang sincere naman si Jax noong inimbita niya ako."

"Ano ngang magagawa mo kung sakaling nagbago ang isip niya? May pa-kiss-kiss-ka-pang nalalaman, isasauli ko nalang sayo, kasi mukhang di matutuloy," Nag-mukhang kamatis ang buong mukha ni Zoey no'ong sinabi iyon ni Vince sa kanya.

"No wag na, keep the change nalang," sagot naman niya "Kung sakaling magbago ang isip niya, eh, ano pa nga ba? Pero hindi pa ako nawawalan ng pag-asa. Hindi pa naman tapos ang araw."

"Bilib na talaga ako sa fighting spirit mo,"

Dumating ang pagkain nila. The restaurant offers the finest Cantonese dishes one can find. But all those delicious dishes from Korea,Japan and Taiwan didn't look appetizing kung ganoon tila hindi matutuloy ang kanyang lakad?

Kabaligtaran namang maganang kumain si Vince dahil tila nga hindi na matutuloy ang lakad niya. Lumapit ang head waiter sa kanila. Inakala niyang tatanungin sila nito kung may order pa sila.

"Ma'am, escuse me. May message po sa inyo galing kay Mr. Javier Jax Rocco," anito

"Yes?" bumilis ang pintig ng puso niya

"Kailangan n'yo na raw po pumunta sa harbour. Baka maiwanan daw kayo. May trenta minutos lang daw kayo."

"What?" she was incredulous. Hindi ganoon ka abrupt ang inaasahan niyang message.

"Are you sure na ganoon ang pagkakasabi?" tanong naman ni Vince sa salitang Waray

Maaninag sa mukha ng head waiter na nasaktan ito dahil pinagdududahan nila ang dala nitong balita. Kanina lang ay proud na proud ito dahil ito ang naging instrumento para ipabatid sa kanya ang mensaheng galing sa isang taong tinitingala sa Palawan.

"Ma'am, ganoonbpo talaga ang pagkakasabi," giit nito "Hindi po ako nagkakamali,"

"O, sige, salamat." She dismissed Him.