Chapter 28

897 47 2
                                    

Tracy's POV

Ganito pala yung pakiramdam 'no na malaman mong hindi ka pala tunay na anak nang mga tinuring mong mga magulang.

"Anak?" sabi ni Mom.

Nandito ako sa kwarto at hindi parin nakakatulog.

"Mom, tuloy ka po" sabi ko.

Ah by the way nasa isa kaming hotel ngayon. Di muna kami umuwi sa bahay namin.

"Anak? I'm sorry" sabi ni Mom.

"Mom, naaalala mo ba nung 18th birthday ko, nang marinig kita na sinasabi sakin ang problema mo. Sabi niyo kapag nagtanong ako at kapag wala si Dad sa paligid magkukwento ka sakin. Mom, Sabihin mo sa akin kung paano niyo ako nakita o nakilala o nasaan ang pamilya ko, kung bakit ka may anak sa ibang lalaki, kung bakit may mahal kang iba bukod kay Dad at bakit isinama mo parin ako sa iyo kahit na nalaman ko ang lahat?" sabi ko at di na napigilan pa ang pagluha ng mga mata ko

"Anak, baby pa ako ng ampunin ako ng mga magulang ni Nicko at sa paglaki namin hindi namin napapansin ang bagay na nararamdaman nanamin para sa isat isa. I thought I love him just because he is my brother but one day comes. Ipapakita ko sana ang class card ko kay Daddy Nilo pero nacurious ako kung ano ang pinag uusapan nila ng esposa niya. I've heard na I'm just addopted when I was a child at simula nun iba na ang naging turing ko sa kanila. Hanggang isang araw sa buhay ko may nangyare samin ni Nicko then nabuo si Nicholas. Itinago namin yun for 5 months para makapag aral pa ako dahil graduate student ako. Awa ng diyos nakagraduate ako pero nahalata ni Daddy Nilo na tumataba at nagiging matakaw ako kaya nang nalaman nilang buntis ako pinalayas nila ako dahil di ko masabing si Nicko ang ama dahil sa nag aaral pa siya noon ng college ay wala na akong nagawa. Pinakiusapan ni Nicko noon ang isa niyang kaibigan na patuluyin ako sa apartment. Hanggang sa nanganak ako. inilipat ako ng ibang apartment nun ni Nicko but 2 years after nakagraduate siya at madaming binabayaran kaya pinakiusapan niya uli ang kaibigan niya upang patuluyin ako ngunit isang araw kinuha niya ang anak namin and I was raped nang hanapin ko sila" sabi ni Mom na lumakas lalo ang pag iyak.

"Mom ako ba ang kinalabasan? Mom sino? Sino ang tatay ko?" sabi ko na umiiyak na rin akala ko lumiliwanag na ang lahat pero tila lalo pang lumalabo ang lahat.

Naawa ako bigla kay Mom. Ganun pala kahirap ang dinanas niya. Bigla ko nalang siyang niyakap.

"Mom I'm sorry kung everytime na makikita mo ko naaalala mo ang pambababoy na ginawa sayo nang tunay kong ama" sabi ko at hinagod hagod ang likod niya.

"Anak hindi mo yun kasalanan at thankful pa nga ako at nagkaroon ako ng isang Tracy sa buhay ko at kung tatanungin mo kung bakit hindi kami nagkaanak ng kaibigan ni Nicko at nang kinilala mong ama na si Ricky ay dahil baog siya. Minahal na niya ako simula ng dalhin ako ni nicko sa apartment niya" sabi pa ni Mom.

It means na ang taong laging pinag iiwanan ni Tito Nicko ay si Tito Ricky.

"Mom do you still love Tito Nicko?" out of the blue kong tanong.

"Kahit kailan naman hindi ko siya kinalimutan, hindi nagmahal ng iba ang puso ko, anak. Pinilit lang ako ni Ricky" sabi niya na lalo akong naawa.

Matagal na pala siyang nakulong sa isang taong kahit kailan ay makasarili.

Natulog na muna kaming magkatabi dahil siguro sa pagod kakaiyak.

-----

Pareho kaming napatingin sa bag ni Mom ng biglang tumunog ang phone nito.

"I'll answer the call. Wait here" sabi ni Mom at sinagot ang na ang phone niya

"Okay I'll be there" sabi ni Mom at saka ako binalikan.

"Anak, secret lang natin 'to hah." sabi ni Mom

"Sure Mommy, what is it?" sabi ko na nacurious.

"Magkikita kami ni Nicko if na may pupuntahan ka. Dont be late in dinner, okay?" sabi ni Mom.

Medyo natuwa naman ako na nagkakamabutihan na uli sila.

Pagkaalis ni Mom yung phone ko naman ang biglang nagring

09266255145 Calling...

I answer the call at saka bumalik sa pagkakahiga.

"Hello?"

"Are you free?"

"France?"

"Yes I am, Babe"

"Are you calling me in our endearment?"

"No, because I always wanted to call you my princess"

"Oh I see"

"So I ask if you're free?"

"I'm sorry but I have something to do" sabi ko at ini-end na ang call pero nagulat nalang akong nasa harap na pala ako ng pintuan at binubuksan ito because someone press the doorbell. Siguro yung late lunch na ini order ni mom for me.

"How are you baboy?" nagulat ako ng sigawan ako nang napakakulit na tawag ng tawag sakin ng baboy, sa sexy kong 'to. How dare him to call me baboy again for the many times of my life?

Parang natulala ako nang maging malinaw ang mga bagay na nangyayare sa imahinasyon at panaginip ko. Siya yung lalaki dun. Siya yung.

He call me baboy for just many times of my life because this is our endearment and he is my PANGET?

Destiny:Tracy Walter(COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon