Maviş gözlü aşkımız Ian ile vakit geçirmek istiyorsanız sizi kitabıma bekliyorum.
Bu arada Ian'ı Damon olarak da göreceksiniz çoğu kez.
İçeride çok güzel Damon Salvatore<3 serilerimiz var, okumadan geçmeyin :)
Önemli!
Benden habersiz kopyalanması v...
Bugün hastaneden geç çıkmıştın.(doktorsun) Sabah yürüyerek geldiğin için tekrar yürümek istiyorsun ama birkaç adım sonra ıssızlaşan sokaklar bunun pek de iyi bir fikir olmadığını gösteriyordu. Keşke bir taksiye binseydim diye düşünürken adımlarını hızlandırıyorsun. Içinden gelen bir hisle arkanı dönüyorsun. Sonra saçmalamaya başladığını düşünüp önüne dönüyorsun. Evine çok yaklaşmıştın. Koşup binaya giriyorsun ve derin bir nefes alıyorsun. Çantadan anahtarını çıkarıp eve girdiğinde çok rahatsın. Ceketini çıkarıp salonun ışığını açınca bir yabancının senin evinde senin koltuğunda oturduğunu görünce çığlığı basıyorsun. Mavi gözlü yabancı anında yanına gelip ağzını kapatıyor. Sana şaşkın bir şekilde bakarken bir yandan sen de debeleniyorsun. Seni arkandaki duvara yaslıyor.
"Ağzını açacağım ama sakın bağırma!"
Olumlu anlamda başını sallıyorsun. Elini yavaşça ağzından çekiyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Nina yerine kendinizi koyun.)
"Kimsin sen, Ne işin var benim evimde-"
"Susmaz mısın sen?"
"Evimde ne işin var dedim."
"Doktor olduğunu biliyorum-"
Sözünü kesiyorsun,
"Maalesef, psikolog değilim. Çık git evimden."
"Sus ve bekle."
Senden biraz uzaklaşıp tişörtünü hafif yukarı sıyırıyor. O ana kadar fark etmediğin kan golünü de bu bıçak yarasıyla birlikte yeni fark ediyorsun.
"Seni uzun zamandır takip ediyorum. Seni tanıyorum. Sabahları nasıl uyandığını, ne yediğini, nelerden hoşlandığını, gerizekalı sevgilini... Aslında sen de beni tanıyorsun."
Şaşkınlıkla ve sinirle onu dinlerken son cümlesiyle yüzünü incelemeye başlıyorsun. Sonra o mavi gözlerin tanıdıklığıyla birlikte yüzün düşüyor. Yıllar önce aynı lisede okuduğun psikopatla karşı karşıyasın. Sana yaptıkları aklına gelince duvarla arasından hızla sıyrılıyorsun. Parmağınla kapıyı göstererek,
"Çık git evimden, çabuk!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yardımına ihtiyacım var, S/A. Geçmiş geçmişte kaldı."
Öksürünce kasılan karnı ağrıyor ve acıyla inliyor. Ona karşı beslediğin nefret ona acımadığın anlamına gelmiyor. Sana pişmanlıkla bakıyor.
"Lütfen, bana yardım et. Sana kendimi affettirmek istiyorum."
Ve bölüm sonu.... Burada bırakmak biraz zalimce oldu. Sizce ne yaptı bu İan size? Süper cümle kurdum yalnız. Neyse uzun bir bölüm oldu. Devamı gelsin mi???
