Hoofdstuk 21 two months later

719 18 0
                                    

2 maanden later.
De leider zijn van een gang bevalt me tot nu toe heel erg. Oké ik ben niet de beste leider, maar ik doe mijn best. Ella heb ik gek genoeg sinds ons afscheid niet meer gezien. Wel had ze een secretaresse gestuurd, genaamd Sam. Ja Sam is een meisje. Ze is nog best jong voor haar werk, maar is echt de beste.
Van de hele familie Adams zie ik alleen nog Giovanni regelmatig, aangezien hij mij soms training gaf. Nu spreken we ook buiten het trainen af. Nu ik hem beter ken is het echt een schat van een jongen. Het is nog steeds raar om te bedenken dat ik zijn baas ben. Over bazen gesproken, Juan (de leider van Disturbed) zie ik nog steeds elke week. Hij heeft me veel geleerd. Zonder Juan was ik waarschijnlijk al lang gestopt.

-

Ik open rustig mijn ogen en opeens zie ik iemand over mij heen hangen. 'Jezus Gio! Wat the hell doe jij hier? Het is 6 uur 's ochtends!' Hij moet lachen en gooit een kussen tegen mijn hoofd. 'Noem het maar ochtend training.' Ik draai me om en leg mijn kussen op mijn hoofd. 'Ik had jou nooit mijn huissleutel moeten geven.' Het is even stil. Ik haal mijn kussen om mijn hoofd om te kijken wat er aan de hand is. Dan zie ik Giovanni quasi-beledigd mijn kant op kijken. 'Ouch Sum.' Ik rol met mijn ogen. 'Ga naar beneden. Ik kleed me even om en kom er dan aan.'

Ik loop van de trap af en zie Giovanni mijn kant op kijken. 'Dayym.' Ik voel dat ik een beetje rood wordt. 'Wist je trouwens wie al jouw kleding heeft uitgezocht?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik en Lorenzo.' Ik rol weer met mijn ogen. 'Dat verklaart waarom ik alleen maar korte en strakke shirtjes heb.' Giovanni's lach vult de hele kamer. Ik krijg er kriebels in mijn buik van. Zijn lach is gewoon zo... perfect. 'Hey prinses ga je nog mee, of blijf je me de hele tijd aanstaren. Not that I mind.' Ik sta op en duw Giovanni naar voren. 'Lopen jij stom joch.' En weer die perfecte lach...

We komen aan bij de sporthal. Ohja had ik al verteld dat Giovanni mijn nieuwe trainer is? Hij vond het niet fijn als ik alleen met een man was die ik niet kende. Ik vond het wel schattig dat hij zo bezorgd was. 'Nou ga je je omkleden of moet ik je helpen?' Ik rolde met mijn ogen. 'Ja ik vind omkleden wel moeilijk kan je helpen?' Hij liep met grote ogen de kleedkamer binnen. 'Ik gok dat dit mijn geluksdag is.' Net als het een stap naar binnen wilde zetten, gooide ik de deur dicht. 'Hey niet eerlijk.' Hoorde ik hem vanaf de andere kant zeggen. Ik moest lachen. Zo raar hoe het leven kan lopen. Een half jaar geleden was ik een niemand die nog op school zat, nu ben ik de leider van een gang.

Na de training hadden we besloten om nog een drankje bij ons café te halen. Nou het is niet echt ons café, maar we gaan er altijd samen heen gaan. Als je niet beter wist zou je denken dat we een stelletje waren. Maar dat mocht niet volgens Juan. Hij zei dat liefde een teken van zwakte was en mensen het tegen je konden gebruiken. Daar had hij op zich wel een punt, maar kom op hoe kan je dat koppie van Giovanni nou niet leuk vinden?

Pov Alex
Na twee maanden hadden we Summer nog steeds niet gevonden. We wisten wel ongeveer waar ze zat. In het Noorden van New-York. Het enige dat we deden was rondjes reiden in de stad, op zoek naar haar. Waarom we haar nog steeds zochten vraag je je af? We moesten haar beschermen voor onze baas. Onze baas wilt Summer dood hebben, zodat hij veel geld krijgt. Hij denkt nu dat we Summer voor hem aan het zoeken zijn, maar integendeel. Als we haar vinden gaan we haar beschermen...
'Alex stop dat is haar!' Ik werd uit mijn gedachte geschud door Quinn, die heftig naar buiten wees. 'Gast dat is haar! Stop!' En daar zag ik haar dan lopen na ongeveer 2 maanden, nog steeds even mooi. Het was me wel opgevallen dat haar kledingstijl was verandert. Ze zag er nu heel edgy uit. Ook liep ze samen met een jongen, ze waren aan het lachen. Opeens voelde ik een steek van jaloezie. Hoe kon ze nou met iemand anders zijn? Opeens werd ik weer uit mijn gedachte geschud. 'Gast draai om! We lopen haar nog mis door jou!'

Pov Summer
Ik liep nu samen met Gio terug naar de auto, met mijn frappuchino natuurlijk. Opeens zie ik Giovanni uit mijn ooghoek glimlachen. Ik kijk hem aan. 'Wat is er?' Hij wijst naar mijn neus. 'Drinken is ook zo moeilijk hè prinses?' Ik voel aan mijn neus en gelijk moet ik lachen. Er zat een enorme klodder slagroom op mijn neus. 'Haal het er af Gio!' We stopte met lopen en Giovanni ging nu vlak voor me staan. Aangezien hij een stuk groter is moet ik helemaal naar boven kijken. Hij haalde de klodder van mijn neus, maar bleef voor me slaan. Hij sloeg zijn handen om mijn middel en leunde maar voor. 'Ik wil je zo graag Summer.' Fluisterde hij in mijn oor. Ik kreeg er kriebels van, goeie kriebels. 'Ik weet het Gio, het spijt me maar...'

Toen zag ik hem in de verte aan komen rijden. Ik herkende de auto van... Alex. 'We moeten hier zo snel mogelijk weg!' Ik trok Giovanni aan zijn arm en begon als een gek naar de auto te rennen. 'Hey wat is er aan de hand?' 'Alex.' Toen ik zijn naam zei voelde ik de hand van Giovanni aanspannen en zijn pas versnellen. 'Stap in!' We stapte in en reden zo snel mogelijk weg. Mijn hart ging helemaal te keer. 'Rijdt hij achter ons?' Vroeg Giovanni die gefocust was op de weg. Ik keek achterom en zag de auto steeds dichterbij komen. Ook zag ik dat Quinn in de auto zat. 'Ja ga sneller! Hij is met Quinn!' 'Ik kan niet sneller, het is hier te druk!' Ik keek op de borden boven de weg. 'Ga hier naar rechts! Dan ga je de snelweg op!' Ik zag dat Giovanni te laat was met reageren en gaf zelf een ruk aan het stuur. Eerst zie ik Giovanni geschokt kijken, maar daarna toch trots. Hij neemt het stuur weer over. 'That's my girl! Over dat gesproken..' 'Niet nu Gio! Rij sneller!' We waren bij de snelweg aangekomen. Gelukkig was er helemaal niemand te bekennen. Ik kijk weer om, maar zie dat Alex en Quinn nog steeds vlak achter ons rijden. 'Rij sneller Gio!' 'Ik kan niet sneller!' Ik wist dat ik dit beter niet had kunnen doen, maar ik had niet echt een andere keus. Ik maak mijn riem los, draai het raam open en graai in mijn binnenzak. 'Summer what the hell ga je doen!?' Ik pak nu mijn pistool uit mijn binnenzak en leun her raam uit. 'Summer ben je gek geworden!? Ga zitten!' Ik voel dat Giovanni me aan mijn shirt trekt, maar trek me er niks van aan. Ik keek naar mijn pistool en zag toen dat ik maar een kogel had. Als ik mis schoot waren we er geweest. Ik leun verder uit het raam en richt op de auto van Alex. Ik zie hem geschrokken mijn kant op kijken. 'Summer ga zitten dit heeft geen zin!' Ik haal de trekker over en schiet op de auto.

A bright summerWhere stories live. Discover now