Merak

254 87 207
                                    

Sağ kaşımı havaya kaldırdım. Neden böyle demişti ki?Yeni okulum gizemli insanların olduğu bir yerdi herhalde. Ahuşen'in gözleri önündeki kahve bardağına odaklanmıştı. Ne saklıyordu benden?En iyisi Levent'e danışmaktı. Ama ilginç bir şey olsaydı bana söylerdi. Yoksa yeni okulum gizemli bir okul muydu?Gözünün önüne gelen saç telini kulağının arkasına attı. Bakışlarını bana çevirip gülümsedi. Arkama iyice yaslanıp gözlerimi kısıp"Bir şey anlatacaktın galiba?"dedim. Yüz ifadesini değiştirmeden"Aman sonra anlatsam da olur. Bugün güllaç yapıyoruz,sizi de yemeye davet ediyoruz."dedi. Gözlerimi kırpıştırıp"Güllaç'la güllaç mı yapıyorsunuz?"dedim. Gülerek"Evet."dedi. O sırada bir kız sandalye çekip yanımıza oturdu. Saçları sarı, gözleri yeşildi. Bardağında yazan"Hesna"ismini görünce onun adını Ahuşen'e sormama gerek kalmadı. İkimize bakıp tebessüm etti. Ardından tokalaşmak için elini bana uzatıp"Ben Hesna Uluöz."dedi. Ben de elimi uzatıp tokalaşırken"Aras Büyükkalaycı. Tanıştığımıza memnun oldum."dedim. Telefonunu masanın üstüne koyarken"Ben de tanıştığımıza memnun oldum."dedi. Ahuşen ise bana Hesna'yı tanıttı.

"Hesna da bizim gibi 19 yaşında. Anlayacağın o da bizim gibi üniversite hayatının ilk senesini yaşıyor. En iyi arkadaşlarımızdan biridir. Okuldaki bazı kötü niyetli insanlar gibi değil. Yani çok iyi bir kız."
Asalbike'den bahsettiğini sanmıştım. Meğersem yanılmışım. Bunu Hesna'nın"O geceyi unutamadın değil mi?"demesinden sonra anlamıştım.
"Unutmam mümkün mü?O evin içindeki çaresiz insanlar..."
Ahuşen'in sözünü kestim.
"Bana da anlatsanız şu gizemli olayları?"
İkisi de aynı anda"Sonra anlatırız."dedi. Aklıma bir fikir gelmişti.
"Sizde Asalbike'nin telefon numarası var mı?"
Bunu söylememle birlikte Ahuşen'in küfretmişim gibi bakması bir oldu. Hesna ise sadece gülümsüyordu. Ahuşen"Neden istiyorsun?"dedi. Hesna ise"Dur bende var."dedi. Ama cümlesini bitirir bitirmez"Ah!"dedi.

"Hesna senin telefonundan 1 saat önce tüm numaralar silinmemiş miydi?Hatta bana Dm atıp"Ahuşen telefonumdaki tüm numaralar silinmiş!Numaranı yazar mısın kanka?"dememiş miydin?"

Hesna kocaman gözlerle Ahuşen'e"Kanka öyle bir şey olmadı ya!Başkasıyla karıştırmış olabilir misin?"dedi.

Ahuşen cevap olarak"Öyle oldu herhalde. Aras senin de kahven bitmiş. Evde bazı eksikler var, markete gideyim ben."dedi.
Ben de ayağa kalkıp"Beraber gidelim istersen?"dedim.

Gülümseyerek"Olur."dedi. Sandalyesini çekip"O zaman buyrun önden Ahuşen Hanım."derken ben de gülümsüyordum. Kalkıp"Teşekkür ederim Aras Bey."dedi. Hesna bize şüpheli bakışlarını gönderiyordu. İkimiz de aynı anda"Görüşürüz Hesna."dedik.
"Görüşürüz."
Çıktığımızda arabaya kadar konuşmadan ilerledik. Anahtara basıp ön koltuğun kapısını açtıktan sonra"Oturmaz mısınız Ahuşen Hanım?"dedim. Koltuğa oturup"Teşekkür ederim Aras Bey."dedi.

Neşesini kaybetmiş gibi duruyordu. Sorsam söylemeyecekti. Buna adım kadar emindim. Aklım Dalya'nın garip davranışlarına gitmişti. Ne diyordu ki telefonda konuştuğu kişi ona?Her ne diyorsa üzücü olduğu kesindi. Güllaç ve Ahuşen de Dalya'nın ağlamasının sebebini bilmiyordu. Bu okulda bir tuhaflıklar var. Zamanla hepsini öğrenecektim. Levent bunların hiçbirinden bahsetmemişti. Kararımı vermiştim:Eve gittiğimde Levent'e soracaktım. Ahuşen ancak o zaman konuyu değiştiremezdi. Düşüncelerimi Ahuşen'in sesi böldü:"Aras, şuradan sola sap. Bizim eve en yakın Avm'ye gidelim. Kent Meydanı Avm'ye yani."

Bir şey demeden navigasyona söylediği Avm'nin ismini yazdım. Sessizliğime şaşırmış olmalıydı ki"Kalbini kıracak bir şey mi yaptım?"dedi. Gözümü yoldan ayırmadan"Hayır, bak Rita Ora'nın en sevdiğim şarkısı yani Anywhere çalıyor."dedim. Gülümseyerek"Ben Rita Ora'nın tüm şarkılarını severim ama Anywhere'yi daha çok severim."dedi. Sabah kahvaltıda Levent"Ahuşen, Anywhere çaldığında kanal değiştirir. O derece Rita'nın o şarkısından nefret ediyor."demişti. Sırıtıp"Sevmeyen insanların seviyorum demesinden nefret ediyorum." dedim. Gülümsemesini bozmamaya özen göstererek"Ben de öyle."dedi. Büyük ihtimalle içinden kendine kızıyordu. Neden yalan söyleme gereği duymuştu ki?Yalan bazen kötülüklerden kaçış kapısı gibi gözükse de kötü bir şeydir. Gebze'de tanıdığım insanların çoğu bunu öğrenememişti. Bir süre sonra onlar için"Keşke tanımasaydım."diyor insan. Ahuşen yalan söylediğini anladığımı bilmiyordu. Kısık sesle"Okuldaki katilin neden artık önemi kalmadığını anlatır mısın?"dedim. Gözleri büyüdü. Hatırlamak istemediği bir şeyi hatırlatmışım gibiydi. O olayın ondaki etkisi böyle olduysa eğer kötü bir sonla bitmiştir. Sesi titrerken"Katliam..."dedi. Katliam...Birileri öldüğüne göre kimdi onlar?

Yeniyim Ben (Tamamlandı)Where stories live. Discover now