İyi okumalar bedel ailesi
Sare gözlerini açtığı zaman Mirhan ağa yine yanında yoktu. Alışmıştı artık o uyandığı zaman onu yanında görmemeye. Yatağından kalkıp saate baktığı zaman 08.00 olduğunu görünce direk banyoya gidip eli yüzünü yıkadı. İki hafta olmuştu konağa geleli! Mirhan ağa o günden sonra değişmişti. Ne kadar gözleri ona bazen halen eskisi gibi baksada sözleri ile onu yaralamıyor kötü davranmıyordu. Çiftlik evindeki sözleri halen aklını karıştırıyordu. O geceki sözleri geldi aklına
"Hayellerimi yıkmadın sare yanımda ol ki hayallerim olasın " direk ellerini tutup yatağa oturtu Mirhan ağa. Sare'nin gözlerine bakarak
"Benden sana saygı duymamı istemiştin sare sana saygı duyacağım! Benim Nazlı ile bir hayalim yoktur bunu bil. Senin yerin benim yanımdır. Bedel ile evlenmiş olsak bile sen benim karımsın! Yarın konağa dönüyoruz. " diyerek Sare'nin tepkisini bekledi Mirhan ağa.
Anlamsız gözler ile kendisine bakıyordu. Birşey söylemeden kafasını salladı sare.mirhan ağa hafif bir tebessüm ile tekrar o dudaklara hüküm sürdü. Sare ise tepkisiz bir şekilde kalmıştı. Mirhan ağa ona bir şans vermişti ve sare de ona bir şans verecekti. Tüm olan o olaylara yaptıklarına rağmen...
Sare bunları düşünerek üzerini değiştirip çıktı odadan. Merdivenlerden indiği zaman Mirhan ağa'da çalışma odasından çıkıyordu . Mirhan hızlı bir şekilde Sare'nin yanına gelip sare ile uğraşmaya başladı. Tek kaşını kaldırıp
"Oo sare xanım ağam sonunda uyanabildiniz" diyerek ellerini cebine koydu. Sare ise onun bu tepkisine ellerini göğsüne bağlayıp meydan okuyan gözler ile kocasına bakarak
" Mirhan ağam benim uyanmamı bekliyorduysanız seslene bilirdiniz beklemezdiniz bunca zaman " dediye zafer ile gülüp mirhan Ağa'nın cevabını bekledi. Ama kocasına sunduğu manzaradan habersiz. Mirhan ağa Sare'nin cevabını bile aldırmadan ona sunulan manzara bakıyordu. Sare Mirhanın baktığı yere bakınca kıpkırmızı oldu. Ah nasıl böyle bir aptallık yapmıştı ki? Elbisenin yaka kısmı kollarını bağladığı zaman daha da açılmıştı. Kollarını hemen çözüp merdivenlerden inmeye başladı. Arkasından kendisini gülerek izleyen kocasını bırakarak. Direk hazır olan kahvaltı masasına oturdu. Mirhan ağada karısının yanına oturduğu zaman bütün aile güzel bir kahvaltısını yaptılar.
Kahvaltıdan sonra Mirhan ağa ve Murat sirkete gittiler hanımlar ise ev işleri ile uğraşıyorlardı Mahmut ağa sare yi yanına çağırmıştı. Bir türlü fırsat bulamamıştı düğünde takılan parayı sare'ye vermek için . Yaşlı ağa oğlunun gelinine bir şans verdiğinin farkındaydı. Tek dileği Mirhanın sare'yi sevmesiydi. Kapı çaldığı zaman düşüncelerinden çıkıp karşısındaki gelinine baktı.
"Gel güzel kızım " diyerek sare'yi yanına çağırdı Mahmut ağa.
"Buyur baba " diyerek karşı koltuğa oturup kayınbabasına baktı sare. Onu neden çağırdığı bilmiyordu ve merak ediyordu.
Mahmut ağa elindeki zarfı gelinine uzattı
"Bu senindir kızım düğünde takılan para istediğin gibi harçıya bilirsin" diyerek elindeki zarfı gelinine uzattı Mahmut ağa. Sare elindeki zarfa bakarak
" baba ben bunu alamam siz onu Mirhan ağa'ya verseniz-" Mahmut ağa gelinin lafını bölüp
" bu para senin hakkıdır kızım bunu sen alacaksın son sözüm budur ve istediğin gibi kullanacaksın " diyerek son sözünü söylemişti Mahmut ağa.
" peki baba Sağol " diyerek elindeki parayı alıp elini öptü sare. Odadan çıkıp kendi odasına geldiği zaman elindeki zarfa bakarak düşünüyordü ne yapacaktı bu kadar para ile? Aklına gelen ile yataktan kalıp Mirhan ağa'yı aradı Heycanla
İkinci Çalışta açılan telefon ile konuşmaya başladı.
"Mirhan ben bugün dışarıya çıkabilirmiyim "diye direk sordu. Mirhan ağa ise karısının bu heyecanına anlam veremedi. Neden dışarıya çıkmak istiyordu. Ama karşı gelmedi. Sonun istediğini yerine getirmek için
" hasan ile beraber çıkabilirsin şimdi kapatmak zorundayım " diyerek telefonu kapatmıştı Mirhan ağa. Sare Heycanla hazırlanıp kayın velidesine söyleyerek dışarıya çıktı. İlk önce annesinin yanına uğrayacaktı sare ondan sonra aklındaki hayalini gerçekleştirecekti...
Mirhan ağa çalan telefonu ile başını dosyalardan kaldırıp, arayana baktı zaman tanımadığı bir numara olduğunu görünce açmadı. Tekrar dosyalara döndüğü zaman gelen msj ile telefonu eline aldı. Gördüğü msj ile resmen deliye dönmüştü. Gelen görüntüler ile bu mesaj doğru olduğunun kanıtıdı...
SARE
Yüzümdeki gülümsemeyi bir türlü silemiyordum. Bu eski yetimhane şimdi yeni bir yuva olacaktı Minik kuzularım için. Ama önce Mirhan ağa ile konuşup yetimhane tamir olana kadar çocukların Mirhan'ların otelinde kalmaları için izin almam gerekiyordu. Hayalim sonunda gerçek oldu.
Burasını tamir edebilmek için her ay para tolardık amcam ve Hüseyin abi ile ama bizim topladığımız para bu güne kadar sadece ufak tefek tadilatlar için kulanılıyordu. Şimdi bu para ile yurt yeniden yapılacak ve o eski eşyalar yeni eşyalara dönecekti. Saat geç olunca hüseyin abinin yanına gidip
"Abi ben artık gideyim geç oldu. Mahmut ağa ile konuşayım sana akşam haber veririm " dediğim zaman
" tamam bacım allah senden razi olsun bu kış bu çocuklar senin sayende üşümeyecekler " dediği zaman
" abi ben ne yaptım Mirhan ağa sağolsun onun parası " diyerek sarıldım. Hasan abinin yanına gidip arabaya bindim.
Mirhan ile konuşmam lazım. Sonuçta onun Parası idi her ne kadar Mahmut ağa benim hakkım olduğunu söylese bile böyle değildi. Benim tanıdıklarımin hiç biri bu kadar büyük bir miktar para takacak değiller ya! Yüzümdeki gülümseme ile yolu izlemeye başladım.
Konağa geldiğim zaman hasan abiye teşekür edip konağa girdim. Avluda Kimse olmadığı için direk odama çıktım. Yemek saatine daha çok zaman olduğu için duş alıp sonra aşağıya inerim. Gülerek Banyo'ya girdim. Şarkı söyleyerek banyo yapıp çıktım. Bu eve geldiğim günden beri ilk defa böyle yüzüm gülüyordu. Odaya geldiğim zaman vakit kaybetmeden dolaptan kırmızı Elbisemi çıkarıp üzerime geçirdim. Makyaj masasına oturup Saçlarım taramaya başladığım zaman odanın kapısının hidetli bir şekilde açıldığında korku ile gelene baktım.
Mirhan ağa gözleri öfke ile bana bakıyordu. Üzerime doğru yürüdüğü zaman direk ayağa kalktım. Kollarımdan hızlı bir şekilde tutup kendine çektiği zaman ne yapacağımı şaşırdım. Ne olmuştu? Yüzüme sadece öfke ile bakmıyordu gözlerinde nefret ve yine o tiksinti vardı. Ağzından dökülen sözler yüreğime bir ok gibi saplandı. Bu adam ne diyordu böyle?
"Aşığının yanından erken ayrılıp gelmişsin ben koynunada girersin sanıyordum." Dediği zaman sinir ile yüzüne bakıp.
" ne diyorsun sen Mirhan ne aşığı " benim dediğim ile bir kahkaha atıp beni yere fırlattı. Kollarımdan tutup beni yeniden ayağa kaldırdığı zaman korku ile ona bakıyordum. Bu adam Mirhan ağa değildi. Bu adam ile ben hiç karşılaşmamıştım. Deli gibi yanan gözleri, o siyah gözler şimdi bir alev topu gibidi. Yüzüme vurduğu tokat ile tekrar yere düştüm
