« Twitter✔ »|« Yoonseok »

26 - Deel VI

Pov. Hoseok

Onze ogen gaan steeds van elkaars lippen tot elkaars ogen.

Ik heb geen idee wat ik nu moet doen.

Ik kruip iets dichterbij Yoongi en kijk hel doordringend aan.

'Oeeeh!' word er achter ons geschreeuwt.

Ik draai me om en zie kinderen lachen en grijnzen.

Beschaamd trek ik me terug en staar ik naar mijn voeten.

De kinderen beginnen te jammeren en te roepen.

'Kom op!' schreeuwt er eentje.

De andere lachen met hem mee.

Ik raak echt zo erg geïrriteerd door dat soort kinderen.

En als ze hun zin willen, kunnen ze die ook krijgen.

Ik kijk Yoongi aan.
Ik buig me naar voren en druk zachtjes mijn lippen op zijn wang.

De kinderen achter ons beginnen te schreeuwen en te joelen.

'Wat zijn jullie namen?' vraagt er eentje heel blij.

Langzaam trek ik me terug en kijk ik Yoongi met rode wangen aan.

'Yoongi en Hoseok' antwoord hij.

'YOONSEOK!' beginnen ze te schreeuwen voor heel de kermis.

Beschaamd draaien we ons om en kijken we naar voren.

We hadden beter onze namen niet verteld.

De kinderen blijven maar schreeuwen.

'Ik heb een idee' fluisterd Yoongi grijnzend.

Ik kijk hem vragend aan.

Daarna geeuwt hij en legt hij zijn arm rond me heen.

De kinderen achter ons beginnen harder te schreeuwen.

Met rode wangetjes kijk ik Yoongi aan.

Daarna kijkt hij even snel naar de kinderen en geeft dan een kusje op mijn haar.

Helemaal rood verberg ik me in mijn trui.

'Er is er eentje aan het huilen van blijdschap' lacht Yoongi.

Ik draai me om en zie de kinderen met tranen in hun ogen naar ons kijken.

'Dit is te mooi! Dit ga ik schrijven op wattpad!' gilt ze blij.

'Wattpad?' vraag ik.

'Oh, dat is gewoon een app waar je shit kunt schrijven Enzo weetje..' zegt ze.

De attractie is eindelijk gedaan en ik en Yoongi gaan de cabinetjes uit.

De meisjes kijken ons nog een keer aan en lopen dan Giechelend weg.

'Er zijn echt heel vreemde personen op de aarde' lacht Yoongi.

Ik grinnik en neem terug zijn hand vast.

Hij glimlacht naar me.
Dit is te schattig voor me.

Ik zet me iets dichter tegen Yoongi aan en zo lopen we over de kermis nog heen.

We zijn niet echt nog in iets speciaals geweest.

Dus we besloten om maar terug naar huis te gaan.

'Zullen we de bus nemen, die is veel korter, en minder vermoeiender' zucht Yoongi.

'Ja, is goed' antwoord ik.

We kopen een bus kaartje en gaan in de bus zitten.

'Hoelang is het rijden?' vraag ik.