My Best Friend's Girlfriend

22

"I love you so, please let me go..." ~ The Walters

*************************************

Bea slowly opens her eyes and clutches the covers tighter when she feels a chill run down her spine. Napakunot ang noo niya sandali bago dahan dahang tinignan ang katawan sa ilalim ng kumot at nakitang wala siyang kahit na anumang saplot. She is confused for a second wondering how that can be until a small smile crosses her lips when she finally remembers the events of last night.

Last night was... unforgettable. Spending it with the person she loves. It was simply one of the most memorable nights that she would probably treasure forever.

Pero mabilis din nawala ang ngiti na iyon nang pinagala niya ang mata niya sa kanyang kwarto at nakitang mag-isa na lang siya. Napabalikwas agad siya mula sa kama at nadismaya nang hindi niya makita kahit anino man lang ng kasama niya kagabi.

Is this how it's going to be? Palagi na lang siyang iniiwan 'pag dating ng umaga?

Ano pa nga ba ang inaasahan niya?

She only sighs and gets up from bed, walking straight to her closet to get some clothes. Walang kagana-gana niyang sinuot yung black wife beater at shorts niya bago lumabas ng kwarto para maghanap ng makakain.

But what she isn't expecting is that someone is currently in her kitchen in front of her stove, cooking actual food from the smell of it. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya dahil kilalang kilala niya kung kaninong likod iyon. Her smile creeps back in as she continues to stare at the back of the girl she thought has left her.

Dahan dahan siyang lumapit dito na parang nagiingat na hindi gumawa ng kahit anumang ingay. She gently puts her arms around the girl's waist and gives her a kiss on the nape because she honestly can't resist it.

"Ano ba Bea, nagluluto ako!"

Napangiti lang ulit siya pero hindi kumalas mula dito. It makes her heart genuinely happy that Jho is still here with her.

"Good morning." Malambing niyang bati dito.

"Good morning ka diyan, bitaw na kasi baka masunong 'tong niluluto ko."

Bea only tightens the hug and buries her head further on Jho's neck. "It's okay. Kakainin ko yan kahit sunog basta ikaw ang nagluto."

"Tse! Yung fridge mo wala man lang laman, puro itlog. Paano ka nakakain ng maayos?" pagsusungit nito at nagpumiglas mula sa yakap niya.

Natawa na lang si Bea at hinayaan na ito sa pagluluto. "If you will help me with the groceries, I wouldn't say no."

Nagbuntong hininga si Jho, "Alam mo naman na... hindi tayo pwedeng lumabas na magkasama."

Natahimik naman siya agad at pinili na lang na hindi sumagot. Umupo na siya sa may breakfast table at pinanood na lang ito. She's in a good mood and she doesn't want to ruin it. Ayaw na lang muna niyang isipin kung ano man ang totoong estado nila sa kabila ng lahat ng ito dahil ang mahalaga ay kasama niya si Jho ngayon.

Hindi niya maalis ang mga mata sa likod nito habang abala pa rin sa ginagawa. Mabilis naman natapos si Jho at inilapag na nito ang nilutong Tuna Omelet sa may lamesa. Ipinagkuha pa nito ng pinggan at tinidor si Bea pagkatapos ay nagsimulang magtimpla ng kape.

"Sabayan mo na 'ko." Aya ni Bea dito.

"Sige lang, hindi pa 'ko gutom eh." ngumiti lang ito at pinagpatuloy ang paghahalo dun sa kape na inilagay nito sa harap niya.

The food looks and smells so good that Bea didn't waste time consuming it. As usual, Jho's cooking is so divine and it makes Bea want to keep her forever.