Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 82

Aliana sprong uit bed en gilde het uit.......

In blinde woede vloog ze Damaya aan. Ze greep haar tante machteloos en furieus bij de keel.

"Hoe halen ze het in hun hoofd om mijn kind dat niet van hen is zomaar zonder MIJN toestemming weg te geven?? Ze was laaiend. De afstandsbediening vloog door de kamer.......

Damaya pakte Aliana's zoontje Ayran stevig beet en liep angstig achteruit...

"Rustig Aliana!! Even in het kort mijn uitleg. Er stonden opeens twee mensen van het algemene meldpunt kindermishandeling bij Salima op de stoep. Een leidster van zijn peuterschool had bij de AMK-instantie een melding gedaan. Dit omdat jij een strafblad gecombineerd met een IQ van 81 zou hebben.

"Ze impliceren dat jij met Ayran naar Marokko bent gevlucht. Salima word nu door AMK als tijdelijk potentiële voogd aangewezen. Dat doen zij omdat ze ervan overtuigd zijn dat jij niet voor Ayran kan zorgen. En zeg nou zelf? Je bent hier in Casablanca enkel om onrust te stoken! Jij hoort in wezen 24/7 vóór JÓUW kind te zorgen!

"Mohim, jouw ego is nu gekwetst, maar dat heeft mijns inziens meer te maken met de manier waarop je in het leven staat, dan met wat Redouan gedaan heeft want daar waren geen consequenties aan. Laat het achter je, besteed je energie aan andere dingen.

"Wat ik wel kan vertellen: wraak lost niks op en zorgt alleen maar voor schijn-genoegdoening. Sterker nog; het zorgt er voor dat je nog veel langer in die negativiteit blijft rondhangen en dat je je energie verspilt aan iets dat het niet waard is.

"Min Fadlak Aliana! Concentreer je op jezelf, als die mannen echt iets ergs hebben gedaan kan je die energie wellicht beter besteden, aan je psyche bijvoorbeeld..................

In de familie-Villa................................................

Bij thuiskomst stopte Dries de slaperige Imane in bed. Nadia nam vermoeid een warm bad.

In haar beleving liep ze bij wijzen van spreken al één jaar met een dikke buik in afwachting om te bevallen van hun tweede 'bundle of joy'.

Naast het feit dat Nadia op de kalender zag dat de bevalling binnenkort zou plaatsvinden, gaf haar lichaam ook signalen aan dat ze bijna uitgerekend was.

Dries stapte vermoeid bij Nadia in bad. Hij wreef liefdevol over haar inmiddels uitpuilende buik.

"Inoe? De kans is niet zo groot dat onze baby op de aangegeven datum daadwerkelijk wordt geboren. Maar 5% van de kinderen houdt zich aan de afgesproken datum.

Nadia luisterde kalm naar zijn bevindingen. Duh! Dries? Dat vind ik opzich niet zo erg, want zolang de baby tussen de drie weken voor die datum en twee weken daarna wordt geboren is dat prima op tijd, of zoals dat officieel in het marokkaanse/franse uitspraak van de gynaecoloog uit de kliniek heet: "Á Terme".

"Volgens de gynaecoloog, voelt de zwangere vrouw al een paar weken voor de bevalling de tekenen, dat de baby zichzelf alvast bereid voor op de grote dag. De baby daalt in richting je bekken en komt zo met het hoofd naar beneden ideaal te liggen voor het bevallen. Hier merkte Nadia lichamelijk ook het nodige van.

"Ayemma! Sindsdien kon ik iets meer gaan waggelen en de vele rondjes naar het toilet komen ook weer terug. Het hoofdje oefent namelijk druk uit op je blaas. Het goede nieuws vond ik toch wel: Dat ik nu beter kan ademhalen doordat de baby verder van mijn longen zit. Pfoeeeeee.................

Nadia's steun en toeverlaat Dries, was ook constant heel zorgzaam voor haar. Zo gaf hij onbeperkt kusjes op haar buik. Maar ook in gesprekjes benoemd hij regelmatig iets wat met de baby te maken. Laatst zong hij het liedje van de Marokkaanse zanger Babylon- 'Khalete Laâyoune' voor hun ongeboren tweede kindje...........