PAPUNTA si Marjory sa principal's office para kausapin si Mr. Randolph tungkol sa upcoming event ng student council sa campus grounds. Required sa permit ang pirma ng principal para payagan silang gamitin ang school ground para sa kanilang campaign. Nang makapasok sa office ng principal, sinabihan siya ng secretary na si Miss July na maghintay sa lounge dahil may kausap si Mr. Randolph na mga magulang.
Naririnig ni Marjory ang usapan dahil divider lang ang naghihiwalay sa lounge at office desk. Kapag hinihintay niya si Mr. Randolph sa lounge tuwing may kausap ito, nagiging tsismosa siya kahit ayaw dahil naririnig niya ang mga pinag-uusapan ng mga ito. Though Miss July warned her that everything she would hear inside the office must be kept confidential.
"Hindi ko gagawin iyon sa 'yo, Mark. Sinusubukan lang kitang tulungan," sabi ng isang boses na pamilyar kay Marjory.
Boses iyon ni Jason! Napanganga si Marjory at pasimpleng sumilip sa mga butas ng divider. Si Jason nga ang nagsasalita. May katabi itong matandang babae na payat. Naka-business attire iyon. Her hair was in a bun and she was wearing black suit and skirt. She had that bored expression on her face, as if she was annoyed to be there with him. Abala iyon sa pagta-type sa cell phone. Iyon siguro ang tiyahin ni Jason—the sister of Jason's mother. At kausap ng magtiyahin si Mark at ang nanay nito.
"Sinungaling! Mama, kasama niya ang mga kaibigan niya. Pinagapang nila sa mukha ko ang centipede," pagsumbong ni Mark sa nanay nito.
Nahuli ni Marjory ang pag-angat ng sulok ng mga labi ni Jason. Pinigilan nito ang ngiti nang bumaling ang atensiyon ng lahat dito. Nawala ang tuwa sa mga mata nito at napalitan iyon ng distress. "Paano mo nasasabi 'yan, Mark? Pagkatapos kitang tulungan? Huwag mo namang idamay pati mga kaibigan ko. I saw the centipede crawling on his face kaya nilapitan ko siya. Please, don't lie, Mark. I was just being nice." Biniyayaan ng Diyos si Jason ng maamong mukha. Nagmistula itong inosente. Kahit si Marjory ay muntikan nang maniwala sa mabibilog at kulay-chocolate nitong mga mata.
Binalingan ni Jason si Mr. Randolph. "Mr. Principal, kilala n'yo ako. Madami man akong kalokohan, inaamin ko silang lahat. Hindi ako nagsisinungaling," mabait na sabi nito.
"Hindi totoo 'yon. Sir Randolph, kasama pa niya ang mga kaibigan niya," sabi ni Mark. Pumiyok si Mark sa kaba dahil mukhang napapaikot ni Jason ang ulo ng tatlong adults.
"Do you have an evidence or someone who could prove na tinakot ka ni Jason at ng tatlo niyang mga kaibigan gamit ang centipede?" tanong ni Mr. Randolph.
Kahit si Marjory ay hindi rin naman nakita ang pangyayari. Pero nakasisiguro siya na tinakot ng mga ito si Mark.
"Of course, may posibilidad na nagsasabi ka ng totoo. Jason is mostly involved in destruction of school property, smoking inside campus, vandalism, and cutting classes. Pero hindi ko siya puwedeng parusahan kung walang matibay na ebidensiya na tinakot ka niya."
"W-wala pong nakakita dahil walang tao sa basketball court nang takutin nila ako," kinakabahan na sagot ni Mark.
Napaisip si Marjory kung alam nina Jackson na nagsumbong si Mark sa principal. Bakit si Jason lang ang nasa principal's office samantalang magkakasama ang mga itong nam-bully kay Mark?
Sinabi niya kay Miss July na babalik na lang siya mamaya at lumabas na ng office. Tumakbo siya sa basketball court para hanapin sina Jackson. Tama ang kanyang hinala dahil nakita niya ang tatlo na nakaupo sa bleacher at pinapanood ang mga varsity player na naglalaro. Agad niyang nilapitan ang tatlong binata.
"Ano'ng ginagawa niyo rito? Nasa principal's office si Jason dahil sa ginawa n'yo kay Mark kahapon," sabi ni Marjory at humalukipkip pa sa harap ng mga ito.
Sabay-sabay na lumingon nang marahan sa kanya ang tatlong binata, nanlalaki ang mga mata. The looks on their face said it all. Jason had kept them in the dark. At pinlano ni Jason na akuin mag-isa ang responsibilidad. Huminga nang malalim si Marjory.
"Ano pang ginagawa n'yo rito? Ngayong alam n'yo na ay puntahan n'yo na si Jason sa office. Samahan n'yo siya," utos ni Marjory.
Bumagsak ang mga balikat ni Jackson, parang balisa at sumandal sa inuupuan nito at pinanood ang paglalaro ng mga varsity players sa court. "He probably do not want us involved and it's his way of saying na kaya niyang lusutang mag-isa ang kaso. Mas tatagal ang kaso kung madadawit kami kaya hindi makakatulong kung makikialam kami. We made sure na walang makakakita sa ginawa namin kay Mark."
"'Wag kang mag-alala kay Jason. Kabisado niya ang handbook ng school at kayang-kaya niyang depensahan ang sarili niya sa mga office," Boggart said nonchalantly. Pero bakas sa mukha nito ang pag-aalala at ganoon din si Paolo.
Hindi makapaniwala si Marjory sa kanyang mga narinig. Napakatuso pala ng mga ito! They knew their way around things. Jason was using his cleverness to get away with everything. "Nagsumbong din ba si Benjamin sa principal? Nakita ko ang lahat ng ginawa n'yo kay Benjamin."
"Bakit isusumbong mo ba kami? Nakita ni Jason na na-misplace lang pala ni Mrs. Ravales ang answer key sa Math exam. But Mrs. Ravales did nothing to apologize for blaming Paolo. Ikinagalit iyon ni Jason kaya sinubukan niyang kausapin si Mrs. Ravales. That prideful educator didn't listen to Jason. Instead, she personally attacked him.
"Nababagay lang kay Benjamin ang ginawa namin. Teacher's pet siya ni Mrs. Ravales at sinabihan niya ng masasakit na salita si Jason. Pinaratangan ni Benjamin at Mrs. Ravales na magiging mamatay tao si Jason gaya ng tatay niya," himutok ni Boggart. Napasigaw ito nang hatawin ni Paolo at Jackson.
"Shut up, Boggart! Babae ka ba, huh? Ang daldal mo talaga! It's not your secret to tell!" sikmat ni Paolo.
"Gugupitin ko 'yang dila mo!" sigaw ni Jackson kay Boggart.
Nanlaki ang mga mata ni Marjory. Tama ba ang narinig niya? Naalala niya kung paano pinagdiskitahan nina Jason si Benjamin. Naawa siya kay Benjamin dahil napakaliit nito at ang laki nina Jason. Hindi pala niya nakita noon ang big picture. Gusto lang naman pala ni Jason na aminin ni Mrs. Ravales ang pagkakamali nito kay Paolo. Si Jason pa ang sinabihan ng guro ng masasamang bagay.
Tinawag nitong sadista at barbaric si Jason samantalang nasaktan pala ang lalaki ng matatalim na salita ni Benjamin. Marjory was prejudicing Jason—a social violence.
Oo, mali pa rin ang ginawa ni Jason kay Mrs. Ravales at Benjamin. Kahit paikutin man ang mga salita, hindi iyon magiging tama. Pero hiwalay ang actions sa intensiyon. Kung titingnan natin ang intensiyon, biktima lang din si Jason. Tulad ng ibang tao, nasasaktan din ito kaya gumagawa ng mali.
Kung wala namang ginawa si Mark sa mga ito, totoo kaya na tinutulungan lang siya ni Jason sa problema niya kay Mark? "Bakit n'yo ba kasi tinakot si Mark? Ano ba'ng ginawa niya sa inyo?" nag-aalalang tanong ni Marjory.
Kumunot ang noo ni Jackson at tiningnan siya. "Nanggugulo lang kami sa mga taong may atraso sa amin. Hindi ka namin kaibigan. We're wondering too why Jason would go through all this trouble because of you. Walang atraso si Mark sa amin pero sa 'yo, meron. Ano sa tingin mo, Marjory?"
"You probably did something to earn his respect and loyalty," sabad ni Paolo, "or else he wouldn't bother at all."
Marjory bit her lips. Ano ba ang ginawa niya para kay Jason? Pinagana niya ang isip. Well, there's one. Kasama si Jason sa mga dasal niya sa Panginoon. Tulad ng mga taong nagiging bahagi ng buhay niya, pinagdadasal niya ang binata. Pero hindi naman nito iyon malalaman. Kahit may altar sa grotto, sa fire escape pa rin siya tumutuloy araw-araw tuwing umaga para magdasal. Mahirap na. Baka biglang pumasok si Jason sa grotto at marinig ang mga panalangin niya.
