SF-4

67.4K 2.5K 1.3K
                                    

Salamat sa mga taong hindi ako kailanman iniwan. Hinawakan 'yung mga kamay ko nung ako na ang bumibitaw. Sa mga taong nagpa-inspire sa akin na magsulat na ulit. Alam niyo naman kung sino kayo. Thank you. I'll do my best to fix the mess. I'm really sorry, vampires.

Most especially to A, thank you so much. I love you. :)

--

HINDI pa rin ako lubos na makapaniwala. Nandito na siya. Nandito na si Jahann sa Pilipinas. Iyong ilang libong kilometrong layo namin noon, iilang dipa na lamang ngayon.

Halos hindi ko ikinukurap ang mga mata habang nakatingin sa kanya. Paano kung sa pagpikit ko at pagmulat kong muli, wala na siya? Paano kung panaginip lang pala ang lahat ng 'to? Paano kung iniisip ko lang na nandito siya kaya nandito siya ngayon?

Paano kung aparisyon lamang siya?

Paano kung ako lang pala ang nakakakita sa kanya?

"Aray!" Marahas akong napalingon kay Kol nang pitikin nito ang tainga ko. "What was that for?" tanong ko sa kanya bago hawakan ang tainga kong pinitik niya. Buti sana kung hindi malaki ang kamay niya at mahaba ang daliri, ayos lang. Pero masakit ang pitik niya sa akin.

"This ain't a dream. Stop staring at him," ani Kol habang ang labi ay malapit sa tainga ko. Bahagya akong napatingin sa kanya. "Nakatitig ba ako?" mahinang tanong ko. Hindi ako aware na nakatitig ako sa kanya.

Gaano na ba katagal? Kanina pa? May iba kayang nakakapansin?

"Kanina pa, Cherinna..." sabi ni Kol bago sumandal sa upuan nito at kinuha ang cellphone. Magtatanong pa sana ako rito pero nakita ko itong nagtipa sa cellphone.

Kailan pa nahilig si Kol sa pagtetext? Hinayaan ko na lamang ito kahit pa gusto ko pang magtanong sa kanya.

Hindi ko naman napigilan ang sarili ko at muling napatingin sa direksyon ni Jahann. Katabi ito ni Theon at Keij. Nakikipag-usap tungkol sa nangyari sa buhay nito sa New York.

Katulad noon, napakagwapo pa rin nito. Halos walang pinagbago maliban sa kaunting paglaki ng katawan.

Nakangiti ito habang nakikipagkwentuhan kina Theon at Keij.

Siguro'y isa sa mga pinagbago ni Jahann. Dati ay seryoso itong makipag-usap ngunit ngayon, nakikita ko na ang pagtawa nito.

"Bakit bigla-bigla kang umuuwi? Wala ka pang pasabing gago ka," ani Theon kay Jahann. Matagal naman na nilang sinasabihan si Jahann na umuwi. Noon pa lamang na nalaman nilang buntis ako. Pero alam ko, ni isa sa kanila, walang nagsabi kay Jahann tungkol sa sitwasyon ko maliban kay Alyanna. Lagi niyang nakakausap si Jahann at ito ang nag-uupdate kay Jahann ng tungkol sa nangyayari sa amin dito. Hindi nga lang ako sigurado kung may pakialam nga ba si Jahann doon.

"Hindi natuloy plano ni Theon magpa-tarpaulin. Baka raw kasi may kumuha ng video niya habang sinusundo ka sa airport, magtrending siya..." natatawa namang sabi ni Keij. "Tangina kasi nito, sabi ko sa kanya, i-video niya sarili niya habang nagsesexy dance tapos ipost namin, siguradong magtetrending siya, eh. Ayaw naman..." iiling-iling na dugtong nito.

"Ewww. Ang kadiri. Sino namang manunuod 'non?" tila naman pinanayuan ng balahibong sabi ni Alyanna sa dalawa.

"Hindi ikaw, pabebe ka, eh..." sagot ni Keij dito. Tinignan naman ito ng masama ni Alyanna.

"Cherinna, you want something?" napalingon ako nang hawakan ni Ian ang siko ko. Nakaupo si Kol sa kanan ko habang si Ian naman ang nasa kaliwa. Tipid akong ngumiti bago umiling. "I'm good, Ian..." hindi naman ako gutom at pakiramdam ko rin ay hindi ko naman makakain ng maayos ang pagkain kung sakali man na bigyan ako.

          

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Para akong nabusog ng wala namang kinain. Para bang may kung ano sa loob ko ang biglang nabuhay.

Napatingin ako kay Jahann. He's talking to Lean about something. I looked how his lips moves, how he blinks his eyes, how he smiles...

I sighed inwardly.

"You sure?" untag na muli ni Ian sa akin. I faced him and smiled. "I'm really fine, Ian. Ikaw ba? May gusto kang kainin?" tanong ko sa kanya. Wala naman akong dahilan para magalit sa taong ito. Sa katunayan, mas naging malapit naman kami. Bukod sa mga pinsan ko, si Ian lang naman ang nakakausap ko.

"I'm fine. I'm just worried about you," he squeezed my hand a little. Hindi naman nagbago si Ian mula noon. Siguro nga, may nagawa siyang mali pero nakita kong pinagsisihan niya yon. Nararamdaman ko rin ang pag-aalaga niya sa amin. He's a really sweet friend. Kaya alam ko na maswerte rin ang babaeng mamahalin ulit ni Ian.

"Okay lang nga ako," muli kong sabi sa kanya. Tumango siya sa akin at saka ngumiti. Hindi sinasadya naman na nagtama ang mga mata namin ni Jahann. Hindi siya nakangiti at nakita kong naglipat ang tingin niya mula sa akin papunta sa kamay ni Ian na hawak ang kamay ko.

Hindi nagtagal ang tingin niya sa mga kamay namin. Muli siyang nag-angat ng tingin at bumaling kay Lean.

"What's the plan again? I'm sorry," nakangiting tanong ni Jahann dito.

Hindi ko mapigilang makaramdam ng kirot ng tila balewala lamang ako sa kanya. Pero ano ba ang dapat kong asahan? Tumakbo siya sa akin at yakapin ako ng mahigpit? No. Hindi mangyayari ang bagay na iyon.

"Geez, Jahann. You're not listening!" inis na anas ni Lean dito. Kanina pa ito nagsasalita para sa plano nila. "Ikaw rin, Kol! Sino ba yang kausap mo?" pag-uusisa naman nito kay Kol.

"Mind your own. Go on, I'll listen..." sagot ni Kol kay Lean.

"Tangina kasing plano yan. Paano naman kung ayaw namin sa nabunot, diba?" pagrereklamo ni Theon.

"Mamaya ka na nga magreklamong bwisit ka. Makinig ka muna," dumukwang pa si Lean sa lamesa para lang kurutin si Theon.

"Chansing ka na naman," pumapalatak na sabi ni Theon. Lalo naman nainis si Lean dito. "Tangina mo."

"Lean, language," tinitigan ni Enzo ang kakambal.

"Tangina kasi niya, eh..." nakasimangot na sabi nito.

"Game na, tangina, ang lalandi..." pinagkrus ni Keij ang mga braso sa dibdib at sumandal sa upuan nito.

"Gago, tangina mo." Umupo naman na rin ng maayos si Theon matapos sikuhin si Keij na natatawa lang.

Sanay naman na kami sa mga ganoong salita ni Keij. Ilang beses na rin niya kaming sinabihan ni Ian na naglalandian kapag nag-uusap kami tungkol kay Niko.

"So ayun nga, the plan is, we'll talk to Tita Steph and Cristine about postponing the celebration. Para mapromote pa natin ang celebration, diba?" pagsisimula ni Lean. Seryoso ang mukha nito habang nagsasalita. May aura rin talaga si Lean na kapag nagsalita ito, hindi pwedeng hindi mo siya titignan. I think she got that from Tita Cyan. Nakaka-intimidate naman kasi si Tita Cyan talaga.

"Okay, maybe it'll be easier to convince them if Kuya Kiro and Ate Caryl will be the one to ask them that," sabi naman ni Alyanna. Sa hindi maipaliwanag na dahilan, bigla talaga silang nakapagplano ni Lean.

"So, wala na tayong problema 'dun..." Lean smiled at us.

Sumandal na lang ako at hinalo-halo ang juice na nasa baso ko. Alam ko naman na ang sasabihin nila. Bakit ba hindi na lang nila kinausap si Jahann ng solo? At para namang namamagneto ang mga mata ko, dumako ang tingin ko kay Jahann.

PBF 2: Serpentine FateWhere stories live. Discover now