Gözlerimi araladım. Birşey çalıyordu ama ne olduğunu anlayacak kadar ayık değildim. Sustu. Neydi bu?
Gözlerimi açıp tavanı izledim bir süre. Çok geçmemişti ki melodi yine duyuldu. Telefondan geliyormuş. Yastığımın altında olduğu için sesi boğuk geliyordu. Alıp bakmadan açtım.
"Evet?" Yatakta doğruldum. Gözlerimi ovdum. Arayan Kihyun'du.
"..."
" Yeni uyandım. Hatta sen uyandırdın!"
Sabahın köründe napıyor olabilirim acaba??
"..."
" Bunun için miydi Kihyun? Hay senin amk kapat bir saate gelirim"
Konuşmasına fırsat vermeden telefonu kapattım. Komidinin üstüne koyup yorganı kafama çektim. Bugün hafta sonuydu ve okulda seçmeler vardı.
Bu işe nereden bulaştım ben ya!? Uğraşacak onca şeyim varken hemde.
Yataktan çıkıp duşa girdim. Kıyafetlerimi giydim. Gitarım ile telefonumu alıp evden çıktım. Servis saatini kaçırdığım için yürüyecektim. Bir saat beklemektense bir taksiye rastlayana kadar yürüyebilirim.
Kulaklığımı takıp listeden rast gele bir şarkı açtım. Yürürken bir çok sokak sanatçısını da gördüm. Onları izlemeyi seviyordum. Küçükken de annemle dışarı çıkardık. Bu sokağa geldiğimizde ben dünya ile olan bağlarımı koparıp kendimi onlara verirdim. Kişiler sürekli değişiyordu ama hissettirdikleri hep aynı. Bu müzik aşkı oradan geliyor sanırım.
Çok oyalanmadan çabuk geçtim sokağı. Daha çok yolum var. Şu takipde olan adamlardan götürmelerini istesem mi ki? Ah! Hayır. Saçma ne diye onlar ile gidecekmişim ki? Bu adamları da ne diye takıyorsa peşime.
Sinirden adımlarım hızlanmıştı. Yaklaşık yarım saat sonra nefes nefese okula geldim. Bahçede çocukları göremeyince telefon ile Kihyun'u aradım. İkinci çalışta açtı.
*Geldim ben. Göremedim sizi. Neredesiniz? "
Okul girişine yürüdüm
"..." Durdum. Yine ne diyor bu adam!
"Sizin sorununuz ne? Bu yarışmaya katılalım diye götünüzü yırttınız. Şimdi ne demek oluyor bu dediklerin! Ne demek sen tek katılacaksın?" Sinirlerim iyice gerilmişti. Boş yere bağırıp çağırıyordum. Müzik hayali olan benim onlara ne için sorumluluk yüklüyordum ki?
"Tamam kapat" telefonu suratına kapatıp okul çıkışına yürüdüm.
"Başlarım hayaline de benim yapacak daha önemli şeylerim var" Kendi sözlerim ancak bu kadar canımı yapabilirdi...
******
Kapının şifresini girip içeri girdim. Hizmetli mutfaktan çıktı. Dönüp baktım sonra merdivenlere yönelip odama çıktım. Gitarı masanın yanına bıraktım. Üstümü değiştirip masa başına geçtim. Kitapları açıp çalışmaya başladım.
Elime gitarımı aldım. Önümde mikrofon vardı. Yaklaştım. Kafamı kaldırıp karşıya baktım. Binlerce kişi. Hepsi benim için gelmiş. Hayır benim değil! Çocuklar teker teker geliyor yanıma. Bizim için buradalar. Hepsi bizi seviyor, bizi destekliyor. Çok mutluyuz. Hepimiz gülüyoruz. Sahneye biri geliyor. Hyungwon! Çocukların yanına geçiyor. Dönüp onlara bakıyorum. Hepsi gülümseyip kafalarını salıyor. Birlikte şarkı söyleyip dans ediyoruz. Şarkı bitince el ele tutuşup selam veriyoruz.
Omuzuma birinin dokunmasıyla kafamı masadan kaldırdım. Uyuya kalmışım. Saçlarımı düzeltip gözlerimi ovdum. Beni uyandıran babamdı. Yüzüne baktım. Konuşmaya başladı.
