MAFYA

24. Bölüm : İç Çamaşırı

Kelime sayısı:1975
Multimedya:Buket

Vote ve yorum atmayı unutmayın!
Keyifli okumalar.🖤

Alya'dan
Gözlerimi Araf'ın kokusuyla açtım.Bana sıkıca sarılmış,başını boynuma gömmüştü.Bu haline gülümsedikten sonra saçlarını yavaşça okşamaya başladım.
Kalkacakken elini belime sardı.
"Araf,aşağı ineceğim.Kahvaltı hazırlayacağım."dedikten sonra saçlarından öptüm.

"Kal."

Başını boynuma gömdüğü için boğuk çıkan sesiyle konuştu.
Telefonum çaldığında sesli bir küfür savurdu.
"Aç şunu."
Telefonumu komodinden aldım.
Tekrar yerime geçip sırtımı yatak başlığına yasladığımda,Araf başını bacaklarıma koydu.
Bir elimle saçlarını okşarken diğer elimle telefonu açtım.

Maviş arıyor...

"Efendim maviş?"

"Uyandırdım mı güzelim?"

"Hayır.Uyanıktım zaten.Ne oldu,bir sorun yoktur umarım."

"Yarın oradayım."

"Gerçekten mi,çok sevindim."

"Belli değil ama,sizin okula başlayabilme ihtimalim var."

"O zaman sen artık burada mı kalacaksın?"

"Belki,ama belli değil."

"Çok sevindim.Ama biz okul değiştireceğiz."

"Koleje mi gideceksiniz?"

"Evet."

"Tamam oraya geçeriz birlikte."

"Öyle yaparız.Kızlara da haber ver istersen."

"Öyle yapacağım.Görüşürüz güzelim."

"Görüşürüz maviş."

Telefonu kapattığım an Araf konuştu.

"Maviş kim?"

"Mert."

"Buraya mı geliyor?"

"Yarın geliyor."

"Bizi söyledin mi?"

"Hayır,yarın söyleyeceğim."

"Bir sorun çıkartmasın."

"Çıkartmaz."
Başını kaldırdıktan sonra dikeldi.
Sırtını yatak başlığına yaslayıp telefonunu eline aldı.
"Ben kahvaltı hazırlamaya iniyorum."
Yataktan kalkacakken belimden kendine çekti ve boynumdan öptü.

"Şimdi git."
Tebessüm ederek yataktan indim ve odadan çıktım.Merdivenlerden inerken saçımı topuz yaptım.
Mutfağa girdikten sonra pencereden dışarıya baktım.
Caddedeki karşı komşularımız kaykay sürüyorlardı.
Oha!
Bir dakika!
Yok artık!
Onun burada ne işi var?
Allah'ım şaka mı bu?
Telefonumu çıkarttım ve o numaranın üstüne bastım.

"Alya?"

"Can,şu an seni görüyorum desem."

"Nasıl?"

"Görüyorum seni.Bekle."
Montu üzerime geçirip kapıdan dışarı baktım.Sağ elimi havaya kaldırıp hızla salladığımda,Can gülerek yanıma geldi kaykayıyla.

"İnanmıyorum ya."dedim gülmemi engelleyemezken.

"Yüzün gülüyor.Bu demek ki,sevgilin iyi."

"Aynen öyle.Neyseki onu kurtardık.Sana çok teşekkür ederim.Nasıl borcumu ödeyebilirim?"

"İçeri geç."
Araf'ın sesini duyduğumda sağıma döndüm.Sadece sağ kolunun altında koltuk değneğiyle ayaktaydı.Yüzü sert halini almış,Can'a öldürücü bakışlarını gönderiyordu.