ALABORA

7.Bölüm "Karanlığında Yanmak"

Lil happy lil sad - Let me die

G-eazy & Halsey - Him & I

♠

7.Bölüm | Karanlığında Yanmak

Sessizliği yakan bir çığ var, hayır bu bana ait değil. Bedenimin üzerinde başka bir beden var, bu bana ait değil. Saçlarımın arasında başka birinin nefesi var, Hayır! Bu azrailin değil. Gözlerime değen başka birinin gözleri var, bu benden değil. Ben gibi de değil.

Sustum.

Ve hayatımın içinde dönen oyunlara boyun eğdim. İlk ve son kez.

"Bana açıklama yapmalısın." Diye mırıldandım. Sesim, fazla pürüzlü ve ihtiraslıydı.

Gözlerinin gözlerimden çekti, tam şuan üzerimden kalkmaliydi. Peki ya neden hala bana sarılıyordu? Nefesi neden saçlarımın arasından süzülüyordu? Neden günahtan, katranlanan gözleri gözlerimdeydi.

"Biliyorum."

Tek kelime. Tek kaçış.

"Soruma cevap vermedin." Diye mırıldandım, sesim artık gayet iyiydi. Dehşet biraz olsun azalmıştı.

Kasıtlı olarak birisi frenin boşalmasına sebep olmuş, az kalsın ölmemize sebep oluyordu. Alaz Merih ne yapacaktı. Ne olacaktı şimdi?.
Yine yanlış yollardan ders mi verecekti bunu yapana?.

Peki ya ben?.

Ben ne yapacaktım. Alaz Merih'in hayatına adalet katmaya çalışırken, diğer günahkârları görmezden mi gelecektim?.

Başını eğip, yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Nefesimi tuttum. Artık tehlikeli yollarda dolanıyordu. Burnu burnumun ucuna değmek üzereydi. Durmalıydı. Durdu da.
Gözleri dudaklarıma indi ve aynı hızla gözlerime tırmandı. Gözlerim kısılırken, altımda olan taşlar sırtıma batıyordu. Ağırlığını üzerime vermese de, ağır bir yük vardı yinede üzerimde. Ya da nefesimi daraltan kendisiydi.

"Hiç için herşey ufaklık." Diye mırıldandı. Ve bedeni üzerimden kalktı, yerde oturup ayaklarını yere uzattı. Çocuk gibiydi şuan bu görüntü. Zaten kötü olan herşey masum olmazmıydı?.

Cebinden bir sigara çıkarıp, zippo ile tutuşturduktan sonra zippoyu uzağa fırlattı. Bir dizini kendine çekip, kolunu oraya yasladı. Birkaç dakika önceki masum olan görüntü gitti yerine tehlikeli bir adamın heybeti gözler önüne serildi. Uzandığım yerden doğrulup, bağdaş kurdum.

"İşte bizim aramızdaki fark bu. Ben hiç için herşeyden vazgeçerim. Sen herşey için hiç olanlardan vazgeçersin."

Kaşlarım çatıldı. Alazen gibi konuşuyordu. Uçuruma bakan gözleri, gözlerime değmemeye yemin etmiş gibiydi. Zira daha yeni gözleri yeminliydi gözlerimden başka hiçbir yere değmemeye.