Chapter 56-2. Love-Nat Musketeers!
Eleonor Malicsi Dimaculangan
First: Nakakatakot.
She emerged out the entrance door like a judge in a courtroom. Even though she wasn’t wearing anything black and the fact that her clothes were all bright and flowery, she appeared like the harbinger of death to me. Kahit maliit lang siya para talaga siyang reyna ng mga bampira, tiyanak at kapre!!! Alam niyong takot ako sa ipis, pero mukhang top 1 na ngayon sa listahan ko itong si Yolanda Monteverde.
Secondly: Nakakapangilabot.
She stood elegantly – straight body, chin up and one hand held her cane, which appeared to be made in mahogany. She must be really beautiful when she was my age. Halata kasi sa kutis at itsura niya. Well, kahit naman ngayon hindi pa rin mapagkakailang maganda talaga siya. Unang-una akong napansin ni Tita Yolly. And I have to admit that whenever I am under her piercing gaze I felt chills running up and down my spine. Paksyet Ellie! Ayan na! Pakiramdam ko maglalabas siya bigla ng pangil at bigla na lang niyang babaliin ang leeg ko tapos sabay kagat - yung mala-Dracula style!
Pero mabilis lang niya akong tinignan dahil agad nakuha ni Kuya Matt ang atensyon niya. Nagulat ako lalo na nung nakita kong nag-iba ang ekspresyon ng mukha ni Tita Yolly. Her cold and icy demeanor vanished. Halata sa mga mata niya na parang ngayon lang niya ulit nakita ang pamangkin niya.
“Matthew?” She gasped, her eyes softened in an instant. Her eyes wandered about and saw Ms. Elena and Noel. There was warmth and longing and love and sadness in her eyes. Seryoso ba ‘tong nakikita ko?
Kuya Matt smiled warmly and nodded, buhat-buhat pa nga nito si Noel.
Tita Yolly then turned her head to Butler George and barked a command, “Prepare the meal, we have more guests than we had expected.” With that, she marched back in with her cane still clinking and clonking against the marble floor.
Third: Parang gusto ko na tuloy bawiin ang lahat nang sinabi ko. I think she’s not exactly cold-blooded as I thought she would be.
Tahimik kaming nagsi-upo sa may mahabang lamesa ni Tita Yolly. Sef ushered me to sit close to his aunt, sa harap ko naman si Miss Elena, Noel at Kuya Matt. Me, Sef and Enzo occupied the other side of the table. At syempre si Tita Yolly ‘yung pinaka nasa gitna. She’s the queen. Like a boss lang ang peg!
Noong huling beses akong kumain dito kalahati nung lamesa eh punong-puno ng mga lutong putahe ni Tita Yolly. Pero ngayon, dulo sa dulo ang haba nung mga naka-serve sa harap ko ngayon. I wondered kung si Tita Yolly lang ang mag-isang nag-luto ng lahat ng ‘to.
“Were you the one who made all these?” Tanong agad ni Enzo. He sounded rebellious and seemed immune to the queen’s presence. Parang naka-depende sa sagot ni Tita Yolly kung kakain ba siya o hindi. Alam ko syempre ang dahilan. Naninigurado muna si Enzo bago kumain ng mapait na luto ni Tita Yolly. Ah, basta ako! Kahit ano pang ihain niya dito papatusin ko. Haha.
Tita Yolly’s sharp eyes narrowed and snapped towards Enzo’s direction. Kapag ako ang tinignan niya ng ganyan, siguradong dumapa na ako’t nagtago sa ilalim nitong lamesa. “I didn’t.” She then said, her voice was crisp and clear. “You don’t eat anything I cook so I hired someone else to do it.”
Enzo nodded and started serving himself.
“Ah, sayang! I’m expecting you’ll make dinner auntie.” Kuya Matt grinned, and he sounded sincere. “Na-miss ko pa naman ang luto mo.”
Tita Yolly frowned but her ears were bright pink. “I made dessert.” She mumbled with less authority while only staring at her plate. Kapag kay Kuya Matt parang bumabait siya bigla ‘no? May ganun? May favoritism?
There was silence again except for the sound of spoons and forks and knives touching against the plates. Kahit si Sef tahimik lang, parang ang lalim nang iniisip niya.
“So,” nag-salita ulit si Yolanda at lahat ulit kami ay napa-tingin sa kanya. Unang-una na ko dahil syempre ako yung pinaka malapit sa kanya. “What’s the occasion now Josef? We all know you hate family dinner.” Maka-pigil hininga ang mga sinabi niya. Hindi ko namalayang naka-nganga na ako habang kabadong nakatitig sa kanya. But she was staring straight at Sef, na para bang hangin lang akong naka-upo sa tabi niya.
“Huh.” Enzo was first to react. “Can’t you tell? Obviously, Miggy boy wants to introduce his girlfriend to you to make it look like he’s serious for the second time.” Parang biglang uminit yung upuan ko. Unti-unti ata akong nasusunog. Napansin kong kanina pa malaman ‘yung mga banat ni Enzo kay Sef. Kahit ‘yung andun pa lang kami sa labas. Meron pa nga siyang nalalamang hole-hole eh. Tsk. Basta ang alam kong may hole eh siya – coz’ he’s obviously an asshole.
Hindi naman ako manhid. Mas lalong hindi naman ako tanga para hindi maintindihan ang mga sinasabi ni Enzo. I knew he kept referring to one person, to that one girl whose name he never intended to mention – si Lianne.
Napansin kong sumama ‘yung expression ng mukha ni Sef. He looked like he wanted to punch his cousin pero nagpipigil siyang ‘wag gawin ‘yun sa harap ng Kuya niya at sa harap ng pamangkin niya. I noticed him clenched his fist on his lap, and I knew he’s getting pissed. Hindi ko alam kung bakit may parang bumulong sa aking hangin. I reached out and held that fist. Napatingin siya bigla sa akin and he seemed surprised with the fact that I touched him. He quickly released his anger and his hand relaxed. His gaze were on me, na para bang ako lang ‘yung nakikita niya.
Ba-dump!
Paksyet! Makatitig naman talaga ‘tong lalaking ‘to oh! ‘Wag naman sa harap nitong si Yolanda. Nakakahiya kaya! Haha. Lechugas ka talaga Eleonor, maka-hawak ka rin kasi wagas eh! Baka mamaya bigla ka na lang sampalin niyang si Yolanda, makita mo! D’yan ka pa kasi lumalanjot! Haha.
I felt my cheeks went hot as I uncomfortably looked at Miss Elena, who is smiling at me. I retrieved my hand away from Sef but he didn’t give me the chance to do so because… because he locked his fingers with mine.
ANAKSHUTANG ANIMALES!!! WAAAAHHH!!! Paker naman ‘tong si Sef oh! Paano na ko kakain nito kung hawak niya isang kamay ko? Haha. TOINKS! Lechugas na yan! Yun pa talaga pinoblema mo ‘no? Pakyu ka talaga Ellie! AMP! Eh kasi naman, kung hindi ko ibabaling sa iba ang concentration ko baka kanina pa ko nangisay dito sa harap ni Yolanda. Haha.
“Yeah, well… He’s right.” Sef smirked. He’s back to being cool and in control. “I only bring a girl to a family dinner when I’m dead-serious with her.”