She's a Legend: Legend Of Ice

Chapter 48:Old man

Tumakbo lng ako ng tumakbo hanggang sa makaabot ako sa isang park, wlang kataotao at malamig rin ang paligid. Siguro dahil narin sa 12:54 A.M. na dito.

Oo, lumalabas ako ng madaling araw. Ano bang pake nila. Kaya ko naman sarili ko.
Natigilan ako ng muli kong naalala ang nangyari at nadiskubre ko kanina.

Tumayo ako sa upuan na kinauupuan ko at buong lakas na sumigaw “ANO! KUNIN MO NA RIN AKO! MAY PA SACRIFICE SACRIFICE KA PANG NALALAMAN! “
Para akong ewan, sinisigawan ko ang langit.

Kinuha na niya sakin ang lahat. Gusto ko na ring maglaho at mawala. Bakit ba kasi ako na buhay na ganito. Gusto kong maging mortal *smirk* imposible diba?

Naiinis ako sa sarili ko kasi namatay si Daddy na galit ako sa kanya, at ito ako. Nagmamahal na, okay lng sana kung wla tong mga bagay na bitbit ko sa balikat ko, pero hindi eh.
Alam kong malapit na yung naka takdang oras, oras ng pakikipaglaban.

War… Oo war.
Gera ng mga immortal! Extra ordinary war!

Gusto ko si Luhan… hindi mahal ko siya, kaso di pwede. May tadhana ako.
Istorbo lng siya. Aish bakit ba ngayon ko pa to na realize. Sabi nga nila, tulak ng bibig kabig ng dibdib.
Di ako makapaniwalang nararamdaman ko yung mga kalokohan na sinabi sakin dati ng mga bestfriend ko.

Speaking of bestfriend…

Dumagdag pa ang mga taksil kong bestfriends. Tinago nila ang katotohanan. Pinagmukha nila akong tanga. Habang ako ay umiiyak at nagluluksa sa pagkawala ni Daddy, sila naman ay wala lng. Kung hindi sana nila sinunod ang bilin ni Daddy edi sana buhay pa siya ngayon, edi sana nailigtas ko siya, edi sana hindi ako galit sa kanila, hindi sana ako nagkakaganito.

Buong buhay ko di ko namalayan na alam na ni Daddy ang hinaharap ko, kaya pala parang wla lng sa kanya nung nawala si Mommy at Kuya. Dahil alam na niya na mangyayari yun.
Ang Unfair naman. T^T “ANG UNFAIR MO! NAPAKA UNFAIR!” muli kong sigaw

Ang pagkamatay ni daddy… tinutulak ako nito na muling ibalik ang malamig na Ice. Yung wlang kibo at wlang pake alam sa mundo.
Siguro makabubuti to. Habang nag tetraining ako. para narin maiwasan ko si Luhan at ang mga kaibigan ko, isali na rin ang mga tao sa paligid ko.

*gasp*

Nagulat ako sa matandang lalaki na bigla na lng sumulpot sa harapan ko.

“¡Dios mío!” (Oh God!) nasabi ko sa gulat.

“¡lo siento! Señora” (I’m sorry! Ma’am) sabi ng matanda…

“de nada” (That’s alright) sabay ngiti kay manong.
Mga 70+ na ata edad nito.
Matanda na kasi talaga eh.

Nandun lng siya sa tabi, wlang kibo at tilala minamasdan ako, or feeling ko lng yun?
Di tuloy ako maka emo dahil kay manong.

 “¿estás bien? Señora?” (Are you okay maam?) tanong nung matanda

Chissmosso siya =_=

“ sí…por supuesto” (Yes… of course) such a liar right?

“¿de verdad?” (Really?)
Manong ang chissmosso niyo po talaga.

“sí”(yes) and I gave him a fake smile. Di rin naman niya alam na fake yun.

Tinitigan niya ako eye to eye, mga 1 minute ata or more than pa.

“la verdad es que no” (Not really) sagot ko.

Okay this old man won. Napaamin niya ko.
Hindi ko alam kung anong meron sa matandang to…

“hahaha… nakakatuwa kang bata.”
Nanlaki ang mata ko.

Wtf. Nag spanish pa ko, marunong din naman palng magtagalog.

“Bakit?” tanong ko.

“Imbis na malungkot at mahinaan ka ng loob, bakit di mo na lng gawin ang huling bilin ng daddy mo. At patawarin ang mga kaibigan mo. Para din naman sayo ang mga bagay na yun. Di mo ba naisip na nasasaktan din sila sa pagtago sayo ng katotohanan? Di mo ba naisip na nahirapan sila sa loob ng ilang taon para maging masaya ka? Kilala mo naman siguro sila diba?”

P-paano nalaman ng matandang to ang problema ko?
May mind reading power ba siya?

“Bakit? Mukha ba kong multo? Bakit nanlaki ang mga mata mo hija?”
“K-kasi po… bakit niyo po alam ang tungkol dun? Ang weird…”

Muli nanaman siyang tumawa.

“Alam mo may mga bagay sa mundo na’ weird ‘talaga, tulad ng aliens, fairies, mermaids, vampires, ware wolf and immortals”
Nung sinabi niya yung IMMORTALS ay lumingon siya sakin.

Feeling ko kilala niya ko.

“Mga bagay na weird, pero di mo makakaila na totoo. Lalo na siguro pag nakita mo ito.
Kung ako sayo, sundin mo kung anong gusto mo. Kung nagdadalawang isip ka at nalilito. Subukan mong magisip ulit at pag aralan muli ang sitwasyon, di pwedeng basta basta na lng magbago ang paningin mo sa mundo. Isipin mo na lng ang mga tao at nilalang na nakabase sayo. At tanggapin ang pagkatao mo.”

Sino ba talaga siya?

“Kaya di mo magawang magbago, dahil ikaw ay ikaw” tumayo ang matanda at naglakad palayo.

Pano niya nalaman ang mga bagay na yun?

Balak ko pa sanang tawagin at pasalamatan ang matanda, pero paglingon ko ay wla na siya…
Ang weird, ang bilis naman at niyang maglakad.

Kung sino man siya… Salamat.
Pinalakas niya loob ko. Binura  niya lahat ng wlang saysay na balak ko sa buhay.

Tumayo na ko at naglakad na pabalik sa mansyon.
1:47 A.M. Na rin pala.

Pagpasok ko ay agad na kong sinalubong ng mga tauhan dun binigyan nila ako ng jacket at inalalayan papuntang kwarto. Di ko pa nakikita mga kaibigan ko.
Sa laki ba naman ng bahay na to?

At tyaka baka na saktan ko rin sila sa pagtalikod ko kanina, I need to say sorry and forgive them tama yung sinabi ng matandang lalaki. I should forgive them ang understand. Kailangan ko rin naman ang mga bestfriends ko.

Kinabukasan ay nagsorry na kami sa isa’t isa, pati rin ang Exo. Kaya feeling good na ko.
Bumalik na rin kami sa Philippines.

At ipinagpatuloy yung school namin, ako naman nag start na ng training.
Medyo na hirapan lng ako kung paano kontrulin yung yelo.
Yup new power ko yung ice. Ang cool nga eh I can use it  as a sword at tyaka nag improve rin yung fire ko, ang dating red naging blue which mean mas mainit na! yeah! So Hot! And Cool!
Pero yung healing ko, never ng bumalik. I tried my very best for it to come back. Pero wla na talaga.

At yung tungkol naman sa mga kayamanan na naiwan ni Daddy.
Duh! Sino pa bang magmamana nun. Edi ako. ang busy busy nga eh.
Diba nga ako na lng ang one and only heir ng family na to at ang naiwan.

Obviously, di natuloy ang balak ko na magpaka cold. Hindi naman talaga yun balak sadyang ganun lng talaga ako sa buhay.

Mas nilakasan ko na loob ko ngayon.
Pwera na lng dun sa L.O.V.E. thingy kasi bago lng yun sakin at isa pa takot ako sa rejection.
Baka mag mukha lng akong tanga pag inamin at sinabi ko pa, nakaya ko ngang magtago ng mga nararamdaman ko ito pa kaya?

Expert ako dyan.

A/n: Guys follow me, trip kong mag dedicate ngayon ^_^