She's a Mafia Boss

Chapter 2:

Mikael (POV)

"Why all of a sudden?" Ace ask, siya lang talaga ang matinong kausap dito. Well matino rin naman yung dalawa.

"OMG. Really queen? Kyaaah... I'm so excited na talaga. To make langhap again the pollution.haha" and that's the conyo weird girl. Sinong matinong tao na excited langhapin ang pollution? Duhh.. Siya lang.

"Errr... Like why are we going there. That place is so cheap." Here comes the bitch. Tss

"Well be having an mission there." I said plainly to them with no emotion.

"Wow. That must be exciting mission." Yeah. This is exciting.

"Are we going to investigate the case of your brother?" Tanong ni arriane. Tumango naman ako sa kanila. Sumilay naman sa mga mukha nila ang isang ngisi, tanda na excited na sila.

Sinong hindi? Kahit ako na-e-excite din. Like hello? I already know them. I will make them pay all. Mga wala silang puso para gawin sa kanya yun.

Masakit yun para sa kapatid ko dahil syempre pinagkakatiwalaan niya yung mga yun. Masakit naman talagang isipin na ang mga taong pinagkakatiwalaan mo ay siya rin palang magta-traydor sayo. Tss

"Ready all your stuff. Tomorrow is our flight. I have to go." Nagpaalam na ako sa kanila. Tumuloy ako sa hospital para dalawin siya. This is the last time we'll see each other again.

Pagdating ko dun nadatnan ko si Jesse Del Vale my brother's girlfriend. Alam kong nahihirapan din siya sa sitwasiyon ngayon Pero tinitiis niya, alam kong mahal na mahal niya ang Kuya ko. Nakita ko pa siyang nagpunas ng luha nung pagpasok ko.

"Mikael, kamusta na?" Mahinang tanong niya habang nakatingin Kay Kuya.

"I'm fine. Ikaw? Uuwi kana ba?" Bumuntong hiningi siya bago sumagot.

"Mabuti rin. Kakadating ko lang din. And I've decided na dito na lang matulog para mabantayan ko si Gil." Ugh. Ako ang nahihirapan sa kanya, kasi kahit pwede niyang iwan ang Kuya ko hindi niya ginawa. And I'm thankful to her because she's always here for him.

"Napadaan lang ako. Magpapaalam lang din ako sa kanya."

"Ganun ba? Sige maiwan ko muna kayong dalawa." Tatayo na dapat siya pero pinigilan ko siya.

"Its Ok. Saglit lang naman ako." Saka ko siya nginitian. "I hope you will be wake up soon. Hindi muna kita madadalaw sa susunod, I'm leaving. And I will make sure that I will take them down." Nakatiim bagang sabi ko sa kanya.

"I have to go. Ikaw na ang bahala sa kanya. I'm leaving this country."

"Makakaasa ka, hindi ko siya pababayaan. Mag-iingat ka." Tumango na lang ako sa kanya saka lumabas na at nagtungo sa kotse ko saka ako umuwi ng bahay.

"Good evening young lady. Your dad wants to see you." Tumango na lamang ako sa kanya saka dumiretso sa office ni dad. Kumatok muna ako bago pumasok sa loob.

"Dad. Bakit niyo po ako pinatawag?"

"I know what your planning. But don't make a move that will hurt you, and to the people around you." Haist... Sabi ko na nga ba. Tumango na lamang ako.

"Don't worry dad. I have a plans." Nakangising sabit ko sa kanya.

...
Pagka-alis ko sa opisina ni dad dumiretso ako sa kwarto ko. 5 am daw yung flight namin. Sinabihan ko na rin silang tatlo.

Nahiga na ako dahil maaga pa ako bukas. Pero napangiti rin ng maalala ko yung mga plano ko. Tss

You can't fool me bastard's. Heh. Hindi niyo ako maloloko. At sisiguraduhin ko na ako ang mananalo sa larong sinimulan niyo. At kayo ang magiging taya ko.

...

4:30 am, I'm ready to go.
Nadatnan ko pa sila mom and dad sa sala at yung driver na maghahatid sakin sa airport.

"Darling, mag-iingat ka run palagi. I will miss you." Naluluhang sabi ni mommy.

"Mamimiss ko rin po kayo. I have to go. Don't forget my babies dad." Sabi ko saka sumakay na sa kotse. Ang babies na tinutukoy ko ay yung kotse ko.

______

Xander Kade (POV)

Matagal na panahon na pala ang lumipas. Kamusta na kaya siya? Sana naman okay na siya ngayon. Hindi ko alam kung nasan na siya ngayon, kung saan siya dinala ng pamilya niya.

Hindi ko naman kasalan ang nangyari, pero kung titingnan parang kasalanan ko na rin. Hayyy

Napabuntong hininga na lang ako. Ang dami ko pang problema. Nandito kami ngayon sa head quarters namin, hindi na kami pumasok dahil nung isang araw pa lang naman nagsimula ang klase. Nakakatamad pumasok.

"Yow. Pareng Blake, ano na naman yang itsura mo? Tsk. Nakakasawa kana talaga. Hayys, mabuti na lang gwapo ako." Kurt

"Ulul. Anong gwapo ka diyan, eh hindi kanga umabot sa kalingkingan ko eh." Hirit naman ni Blake.

"Tsk.tsk. bakit ba kayo nag-aaway sa mga pagmumukha niyo eh wala naman kayong mga binatbat sakin." Spade

Tsk. Mga kayabangan ng mga to. "Hoy tigil, mga gago. Bangayan pa kayo eh ako ang mas gwapo sa inyo.tsk" nagsitahimik naman sila.

"Tol, may nag-aaya nga palang labanan tayo. Bukas 7 pm." Sabi ni spade ang computer freak sa amin pero mas magaling ako.

"At sino naman yang mga yan? Panigurado naman na mas gwapo ako sa kanila.tsk" its Kurt, na palaging inaalala ang kagwapuhan niya raw kuno.

"Hayy naku pareng Kurt tanggapin mo na lang kasi na mas gwapo talaga ako sayo." At yan si Blake na puno rin ng hangin sa katawan.

"As usual, serpentes gang." Matipid na sagot ni spade. Tsk

"Tang*na. Hindi parin ba sila nadadala? Tsk. Lalo tuloy silang pumapangit." Kurt

"Lalo naman yung leader nila. Type talaga ako nun, iba kasi maka tingin eh, parang ikaw lang pareng Kurt. Aiyy hahaha" pinalambing pa talaga ni Blake yung boses niya. Tsk mga bakla.

"Pupunta ba tayo?" Tumango na lamang ako sa kanya.

Tsk. Kasalanan niya ang lahat, wala silang alam sa nangyari noon. Kaming tatlo lang ang nakakaalam. Ayoko ng sabihin sa kanila.

"Did you see his location spade?"

"Not yet. Ano ba kasi talagang nangyari noon?" Tanong ni spade. Seryoso silang nakatingin sakin pero umiling lang ako. Ayokong ipaalam sa kanila. Hindi pa sa ngayon.

Bumuntong hininga na lamang ito saka nag kibit balikat.

____