Liefde Maakt Blind 2

deel 241

Perspectief Soumaya:

Er zijn al een paar daagjes voorbij en onze vakantie loopt perfect. Tussen mij en Samir gaat het super goed. We hebben niet 1 keer ruzie gehad sinds we hier zijn.
Deze vakantie was echt een super idee.

Tot vandaag. Vanaf vandaag verandert onze vakantie in een hel!

Ella is ziek. En we weten allemaal hoe erg het is als je ziek bent in Marokko. En al helemaal voor zo een klein kindje.

Ik zucht diep en leg haar neer op bed. Ze slaapt eindelijk. Het is midden in de nacht en dit is al de derde keer dat ze wakker is geworden. Samir slaapt er de hele tijd doorheen, en ik? Het is 4 uur 's nachts en ik slaap nog steeds niet.

Ik ga naast Ella liggen en sluit mijn ogen. Net wanneer ik in slaap val begint ze weer te huilen.
Ik zucht diep en ga weer recht zitten. Ik neem haar in mijn armen en kalmeer haar.
'Doedoe (drinken).' Zegt ze.
'Wil je drinken schatje?'
Ik kijk naar haar flesje op mijn nachtkastje en zie dat die leeg is.

'Samir.' Fluister ik.
Hij wordt niet wakker.
'Samir!' Zeg ik nu geiriteerd.
'Hmm?' Kreunt hij.
'Ga eens even drinken doen in dit flesje.' Zeg ik.
Hij staat zuchtend op en loopt naar beneden.

Even later komt hij terug met het flesje. Ik stop het in Ella's mondje en laat haar weer liggen.
Ik ga ook weer liggen en sluit voor de 5de poging mijn ogen.

...

Ik zet het vuur uit en schep de eieren op een bord.
Ik leg het voor Samir neer op tafel en pak wat te drinken uit de koelkast.
Ik loop langs de spiegel in de gang en bekijk mezelf. Mijn wallen zijn zo diep en mijn haar staat alle kanten op. Ik ben kapot.

Ik loop de woonkamer in en neem plaats op de bank. Ik sluit even mijn ogen.
Ik kijk op als er een telefoon afgaat. Samir neemt op.
'Ewa Sahbi!' Hoor ik hem zeggen. Waarschijnlijk zijn neef.
Ze voeren een gesprek.
'Ik weet niet man. Mijn dochtertje is ziek.'
'Saff ik kijk wel.'
'Beslema.'

Hij hangt op en legt zijn telefoon neer.
'Wie was dat?' Vraag ik.
'Mijn neef. Hij vroeg of ik mee ging naar het strand.' Zegt hij.
Ik kijk hem aan en ga liggen.
'Ga maar hoor.' Zeg ik.
Hij kijkt me twijfelend aan.
'Maar Ella...'
'Ella is bij mij. Ze voelt zich gewoon niet lekker. Na een bad en wat eten voelt ze zich vast weer beter. Ga naar het strand.' Stel ik hem gerust.
Hij glimlacht en buigt zich over me heen.
Hij drukt een aantal kusjes op mijn lippen.
'Ik hou van je.' Zegt hij.
Ik glimlach en kijk toe hoe hij naar boven loopt.

Na een tijdje komt hij weer naar beneden.
'Voor niemand de deur open doen! En als er iets is bel me meteen okey? Zal ik eerst eten voor je halen? Dan hoef je niet te koken. Of wil je drinken?'
Ik lach.
'Ga nou maar!'

Nadat Samir weg is begin ik de woonkamer schoon te maken.

Perspectief Samir:

Ik neem een pof van mijn shisha en staar ontspannen voor me uit.
'Wil je ook ouleh?' Vraagt een van de jongens en hij houd een fles becardi omhoog.
Ik schud meteen mijn hoofd en staar weer voor me uit.
'Ewa.' Hoor ik naast me. Ik kijk op en zie mijn neef brahim staan.
Ik groet hem terug en hij neemt naast me plaats.
'Ewa, hoe bevalt het getrouwde leventje?' Vraagt hij.
Ik kijk hem lachend aan.
'En dat vraag je pas na 3 en een half jaar?' Lach ik.
Hij lacht ook.
'Ik ga binnenkort ook trouwen.' Zucht hij.
'Waarom die bezorgde blik?' Vraag ik nieuwschierig.
Hij kijkt me aan.
'Ze is zwanger van mij.' Zegt hij.
Mijn ogen worden groot.

We weten allemaal hoe erg het is als je als meisje zijnde hier in marokko buiten het huwelijk wordt ontmaagd. En al helemaal als je er zwanger van wordt. Je wordt opgepakt en bestenigd.

'Ewa snel trouwen dan he.' Zeg ik. Hij zucht diep en knikt.
'Wees blij met je vrouw en kinderen Samir. Sommige van ons hebben geen keus met wie ze trouwen. Er worden hier voor de geboorte van kinderen al afspraken gemaakt wie met wie gaat trouwen. Wees blij en koester het.' Zegt hij serieus.

Meteen overspoelt een schuldgevoel mijn lichaam wanneer ik aan Soumaya denk. Zij zit thuis voor ons zieke kindje te zorgen met een baby erbij. En wat doe ik? Ik zit op het strand te genieten.

Ik sta op en pak mijn spullen.
'Ik ga.' Zeg ik tegen mijn neven.
'Waarom? Nu al?' Hoor ik van alle kanten.
Ik geef er geen antwoord op en verlaat het strand.

Ik stap in mijn auto en rij naar huis.

Thuis aangekomen tref ik Soumaya aan in de woonkamer met Ella in haar armen.
'Hey.'
Ze kijkt verbaasd op.
'Nu al terug?' Vraagt ze.
Ik druk een kus op haar hoofd en kijk naar Ella.
'Ik heb haar lekker gedoucht en eten gegeven. Ze voelt zich al een stuk beter.' Zegt Soumaya glimlachend.
Ik druk een kusje op haar hoofdje en til haar op.
'Ik leg haar wel in bed.' Zeg ik.
Ze knikt en ik loop naar boven.
Ik loop onze slaapkamer in en leg Ella op bed.

Ik neem snel een douche en kleed me om in een trainingspak.

Als ik de kamer weer in loop tref ik Soumaya liggend op bed aan met Arda en Ella naast haar.
Aan haar rustige ademhaling hoor ik dat ze slaapt.
Ik sla een dun dekentje over ze heen en druk een kus op Soumaya's hoofd.

Ik loop naar beneden en verlaat het huis.
Na een paar minuutjes lopen kom ik aan bij de moskee.

Ik sluit me aan bij de rijen met mannen en verricht het gebed. Ik doe een aantal smeekgebeden voor mij en mijn gezin en sta dan op om te vertrekken. Ik loop langs de bakker en haal alles wat Soumaya lekker vind. Ik haal haar lievelingsdrinken en loop terug naar huis.

Thuis aangekomen zit Soumaya recht op in bed en wrijft in haar ogen.
'Mooi, je bent wakker.' Glimlach ik.
'Waar was je?' Vraagt ze.
Ik leg het tasje met lekkere dingen op haar schoot en leg haar drinken op het nachtkastje.
'Ik ging even naar de moskee.'
Ze kijkt op met een glimlach.
'Goedzo Samir. Zo heb ik mijn baby opgevoed.' Zegt ze.

Ik grijns en duw haar op bed.
'Ben ik een baby?' Lach ik terwijl ik haar kietel.
Ze gilt het uit van het lachen.

Ik hou ervan als ze lacht. Het maakt mij automatisch ook aan het lachen.

'Stop samir!' Lacht ze uitgeput.
Ik stop en druk een lange kus op haar lippen.
'Ik heb honger. Pas maar op dat ik jou niet op eet.' Zeg ik terwijl ik de kast in loop. Ik hoor haar lachen en kleed me om in een short en een t shirt.