His Ex Wife

თავი 20

Madison's POV

-მოვრჩი მისტერ ვერნონ.-ვთქვი როცა ჩემი ნივთები და ტელეფონი ავიღე.

-კარგ დღეს გისურვებ და გთხოვ ხვალ სამსახურში ცოტა ადრე მოდი.-მიპასუხა და თბილად გამიღიმა.

-რა თქმა უნდა.-მეც გავუღიმე.

კიბეეებზე ჩავედი,ჩვენს ძველ მიმღებ კლერს დავემშვიდობე და კარიდან გავედი.მანქანა გავაღე, ჩავჯექი, ჩანთა დავდე და სოფიას დავურეკე, რამოდენიმე ზარის შემდეგ აიღო.

-ჰეი ქალბატონო.-მომესალმა და შემიძლია მისი თბილი ღიმილო წარმოვიდგინო.

-გამარჯობა სოფია.როგორ ხარ?-ვკითხე.

-ცუდად არა.-მიპასუხა.

-თავისუფალი ხარ?-ვკითხე.

-კი.

-უმ...ლიამი სახლშია?

-კი სახლშია.თქვენი ჩხუბის შესახებ მითხრა და ვერ ვიჯერებ,რომ ნაილი დაბრუნდა.-ამოიოხრა.

-მეც.ახლა მანქანას ვმართავ, შეიძლება მოვიდე?-ვკითხე უიმედოდ.

-რა თქმა უნდა,ორივეს გჭირდებათ,რომ რაღაცეები გაარკვიოთ.-მიპასუხა თბილად და სწრაფად.

-ათ წუთში ვიქნები.-ერთმანეთს დავემშვიდობეთ და ორივემ ერთდროულად გავთიშეთ, შემდეგ კინაილს დავურეკე, თვითონაც მაშინვე აიღო.

-გამარჯობა?-გავიგე ქალის ხმა.

ვინ არის?

-გამარჯობა უმ...ნაილი მანდაა?-ვკითხე დაბნეული ხმით.

-ვინ ხარ?-ჩემი შეკითხვა დააიგნორა და კითხვით მომიბრუნდა.

-მედისონი.-უხეშად ვუპასუხე.არ შეუძლია უბრალოდ ტელეფონი მისცეს?

-ოჰ...მედისონ.-თქვა თავისთვის.
ცოტახნით ჩვენს შორის სიჩუმე ჩამოვარდა,თუმცა მისი ხმა ისევ გავიგე.

-პატარავ...ვიღაც მედისონი გირეკავს.-თქვა აშკარად კმაყოფილი ხმით,შემდეგ კი ნაილის ხმა მომესმა.

-მედისონ?ყველაფერი კარგადაა?-გავაანალიზე რომ მე
ამჯერად მელაპარაკებოდა.ცოტა ხნით ჩუმად დავრჩი და გონება დავძაბე, იმისათვის რომ გამეხსენებინა რისთვის დავურეკე მას.