လြန္ခဲ႕ေသာ 22နွစ္ခန့္က~~~~~~~~~~~~~~~
ေဆာင္းနံနက္ခင္းတစ္ခု၊ ေလေျပညွင္းေတြရဲ႕တိုးဝင္မႈေၾကာင့္အျဖဴ ေရာင္လိုက္ကာေတြကအျပာနွေရာင္ နံရံေဆးသုတ္ထားေသာအခန္းက်ဥ္းေလးထဲ လြင့္ေျမာေနသည္! လိုက္ကာျဖဴေတြၾကားမွ ေနမင္းၾကီးရဲ႕ တမန္ေတာ္မ်ားျဖစ္ေသာ ေႏြးေထြးေသာ ေရာင္ျခည္တန္းေလးေတြက အခန္းေလးထဲ ဝင္ေရာက္ေနသည္! ျဖဴ လႊလႊ အိပ္ရာထက္ ေနေရာင္ျခည္ေလးေတြက်ေရာက္ေနေသာ္လည္း အျဖဴေရာင္ေစာင္ပံုထဲလံုးေထြးနစ္ျမဳပ္ေနေသာ ျဖဴ ျဖဴ ေဖြးေဖြး ေကာင္ေလးကေတာ့အိမ္မက္ကမၻာထဲလက္ပစ္ကူးေနဆဲ~~~~~~~~~~~~~~~~~
က်ီ ..……ဂေလာက္
တံခါးဖြင့္သံနွင့္အတူ အခန္းထဲဝင္လာသူတစ္ဦးက အနွီေကာင္ေလးအိပ္ေနေသာကုတင္စြန္းတြင္ တေစာင္းေလးဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း~~~~
""လင္း……လင္းသီဟထူး……ထေတာ့ေလကြာ… မင္းသင္တန္းသြားရမယ္ဆို ေနာက္က်ေနအုန္းမယ္ ""
ပုခံုးကိုကိုင္လို့ခပ္ဖြဖြ လႈပ္ကာခပ္တိုးတုိးဆိုလာေသာနႈိးသံေလးေၾကာင့္က်ြန္ေတာ့္အသိစိတ္တို့အိမ္မက္မွလက္ရွိသို့ျပန္ေရာက္လာသည္!နိုးေသာ္လည္းထံုးစံအတိုင္းမ်က္လံုးတို့ကဖြင့္မရ ! မဖြင့္ခ်င္! ထို့ေၾကာင့္ မပြင့္ေသးေသာမ်က္လံုးတို့နွင့္တစ္ဖက္လွည့္အိပ္ရင္း……
""ငါအိပ္ခ်င္ေသးတယ္ မွဴ းသစ္ ""
""လင္းးးမင္းဒီေန့သင္တန္းရွိေသးတယ္ဆို ေနာက္က်ရင္ အျပစ္ေပးခံေနရအုန္းမယ္ ""
က်ြန္ေတာ့္ ကိုယ္ကိုျပန္ဆြဲလွည့္ကာေျပာလာေသာေခတ္မွဴ း သစ္ေၾကာင့္က်ြန္ေတာ္ မ်က္နွာ ရႈတ္မဲ႕မိသည္! အဲ႕ေကာင္ငယ္တည္းကအဲ႕အတိုင္းပဲ သူေစာေစာနိုးတိုင္းေကာင္းေကာင္းမေနဘူးက်ြန္ေတာ့္ပဲေကာင္းေကာင္းအိပ္မရေအာင္လိုက္နႈိးေနတာ!က်ြန္ေတာ္မေက်မနပ္ေတြးရင္းဆြဲလွည့္ထားေသာ ပလက္အေနအထားေလးအတိုင္းမ်က္လံုးေတြကိုစံုပြတ္ရင္းး
""ဘယ္နွနာရီရွိျပီလဲ…""
""7:00 ထိုးေနျပီ ""
""ေစာေသးတာပဲဟာ…သင္တန္းက9:00 မွေအးေဆး… ဝွားးးးးး""
ေျပာလည္းေျပာေစာင္ကိုလည္းဆြဲတင္ကာျပန္အိပ္ဖို့ၾကိဳးစားေနေသာက်ြန္ေတာ့္ကိုပါးခ်ိဳင့္တစ္ဖက္နစ္ဝင္သြားေအာင္ျပံဳးၾကည့္ရင္းက်ြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းနွစ္ဖက္ကဆြဲထူလို့ထိုင္ေစတယ္! အဲ႕တာပဲၾကည့္အျမဲဗလအားကိုးနဲ႕ လူကိုအနိုင္က်င့္ေနတာ အခုလည္းကေလးလိုလာလုပ္ေနျပန္ျပီ! သူက ကေလးလိုဆက္ဆံေတာ့က်ြန္ေတာ္လဲ ကေလးလို ဆိုးပစ္မွာေပါ့! ပြင့္ေနျပီျဖစ္ေသာမ်က္လံုးေတြကိုတမင္မဖြင့္ဘဲ နႈတ္ခမ္းရဲရဲ ကိုေရွ႕ထြက္ေအာင္တမင္တကာဆူရင္း မ်က္ေမွာင္ၾကံဳကာ
YOU ARE READING
ဆုေတာင္းမွားခဲဲ႕သူ
Romanceသဘာဝဆန့္က်င္ျပီးျဖစ္ေပၚလာတဲ႕ အခ်စ္တစ္ခုအတြက္ အရာရာစြန့္လႊတ္ဖို့ငါသတၲိမရွိခဲ႕ဘူး! ရင္ဆိုင္ဖို့ ေတာင္ သတၲိနည္းျပီးး မင္းကိုခ်စ္တယ္လို့ ေျပာခဲ႕တဲ႕ငါ့ကို မုန္းလိုက္ပါ မွဴ းး!မင္းကိုခ်စ္တဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႕ပဲမင္းကိုလမ္းခြဲျပီးငါတို့ဘဝေတြကိုရွင္သန္ပါရေစ! မင္းနဲ...
