TEXTMATE"
(hu u?)
Written by: Dabz Mallari
Pagkatapos ng libing ng ina ni Cindy, hinikayat sya ng kanyang Tiya Lerma na tumira sa bahay nito. Subalit tumanggi si Cindy.
"Ikaw lang naman ang ina-alala ko iha, ayoko na lagi kitang nakikitang umiiyak, makakatulong sayo kahit pansamantala lang, na bahay ka muna tumira"
"Salamat tiya, pero ayoko po malayo sa ala-ala ng aking inay, maaaring ngayon
masakit pa dito-sabay turo sakanyang puso, "pero alam ko na, darating
ang panahon, kusa kong matanggap ang pagkawala nya, mananatili lang ako dito sa bahay Tiya sana, maunawaan nyo po ako"
"Sige ako, nalang ang lilipat, papa-upahan ko nalang ang bahay ko. Para
makatulong sa pag-aaral mo sa susunod na buwan"
"Salamat tiya., titigil nalang ako Tiya, ayoko na mahirapan din kayo
dahil sa akin"
"Sinabi ko na sayo na hindi ka pabigat sa akin, kung kinakailangan na
ulit-ulitin ko sa yo na hindi ka pabigat sa akin gagawin ko, hindi mo ba
akong pinagkakatiwalaan iha?"
"Hindi naman po sa ganon Tiya, feeling ko kasi, pwer-wisyo ako sayo, sa
susunod na buwan ang pasukan sigurado kailangan ng pera, saan tayo
kukuha?ayoko naman na lagi umaasa sa inyo, gusto ko lang tumayo sa
sarili kong paa, na walang inaabalang ibang tao,"
Niyakap nya ang pamangkin nito,
"Hindi ako ibang tao,Tiya mo ako, nag-iisa rin ako sa buhay, kaya sa
pagkawala ng iyong ina, masakit din para sa akin, tayo nalang ang
natitira na magkapamilya, ituturing kita na anak ko, wala man ako nun,
pero gagampanan ko ang pagiging ina sa iyo, tandaan mo, na andito ako
para sayo, tulad na pangarap ng iyong inay na makapgtapos ka sisikapin
ko din yun, basta magtulungan lang tayong dalawa iha.. tungkol sa pera,
my natira pa sa sa mga naging ambag ng iyong inay, yun ang gagamitin mo
sa pag-aaral mo sa susunod na buwan. kakayanin natin to, basta
pagkatiwalaan mo lang si Tiya ok?"
"Ok po Tiya, maraming salamat, pangako nyo Tiya na hindi nyo din ako
iiwan?"
"Hindi iha, hindi, tanging kamatayan lang din ang makakapaghiwalay sa
atin, alam ko na natatakot ka muling mapag-isa, pero lagi mong
tatandaan, na hindi natin hawak ang ating buhay, pwede bukas oh minuto
lang ang lumipas maaaring kunin sa atin ang ating hiram na buhay, kaya
lagi kang maging handa, sa kahit ano man na dumating sa buhay mo.
sisiguraduhin ko nasa maayos kanang kalagayan pag ako ang nawala"
Niyakap nya ng buong higpit ang kanyang Tiya.
"Maraming salamat Mama"
Napangiti naman ang kanyang Tiya sa huling turan nito.
"Mahal kita Cinderella, katulad ng iyong ina'y, hindi ko ipagdadamot ang
mga ala-ala nya, gagawa tayo ng sarili natin ala-ala, oh sya,
magpahinga kana, aalis lang ako sandali, kukunin ko lang ang mga gamit
ko sa bahay, babalik din ako kaagad"
"Tutulungan ko na po kayo mama,"
"Huwag na magpahinga kana"
"Plsssss... Sasama ako mama"
"ikaw talagang bata ka, oh sige na nga, tara na.."
at ginusot nito ang buhok nya.
Samantala..
Lalong naging malungkutin si Raven, pagtuloy parin nyang sinusubukan
tawagan si Cindy, ngunit lagi itong bigo.
Hindi na halos sya lumalabas sa kanyang silid, kapag oras ng pagkain
saka lang sya lumalabas. Naputol ang pag-iisip nito kay Cinderella ng my
kumatok sa kanyang pinto.
"Come in"
"Kumusta iho"
"Ayos lang grand ma"
"Ito pala ng listahan ng mga universitie's dito, pumili ka kung saan mo
gusto."
"Kayo nalang ho ang bahala"-malamig nitong tugon.
"Something wrong?"
"Nothing, i just want to be alone"
"Ok i'll go now"
Hinayaan nalang ng matanda si Raven na mapag-isa.
Mabilis na lumioas ang araw unti -unti ng nagiging masigla si
Cinderella, paminsan-minsan, ngumingiti na ito. Magka sama na sila ng
kanyang bago ina na si Mama Lerma sa kanilang tahanan.
Hanggang sa sumapit na ang pasukan. Magkasama ang mag-tiya na bumili ng
school supplies nya, at bagong uniform nito.
Masayang namimili ang dalawa. Maghawak-kamay pa ang mga ito. Na parang
tunay na mag-ina.
Pagkatapos mamili, umuwi na ang mga ito. Pagdatingvsa bahay, inayos na
nya ang kanyang mga gamit. at pinaghanda naman sya ng kanyang Mama
Lerma ng miryenda nito, habang busy sa pagbabalot ng kanyang mga,
notebooks.
"Salamat mama' kain din po kayo".
"Sige anak, mauna kana, my labada pala ko ngayon, kaya aalis muna ako,
babalik ako ng hapon?"
"Pero mama, bakit tumanggap kapa ng labada, my kita naman sa bahay na
paupahan,?"
"Para, makasigurado ako, makaipon sa pag-aaral mo ng kolehiyo"
"Mama ang layo pa nun, Huwag na po kayong maki labada, ayoko mangyari
sainyo ang ngyari kay inay".
Nakita kasi nya sa medical report ng ina nito na my pulmonya ito, bago
din ito masaga-saan, my possible na heat stroke ang ina, dahilan para
mahagip sya ng sasakyan, saktong dadaan ang sasakyan nawalan ito ng
malay. Kaya nahirapan ang mga doctor na maisalba ng buhay ng kanyang
inay.
"Tuwing linggo lang naman anak, Sya aalis na ako, isarado mo ang pinto huh, wag kang magpapasok na kahit sino"!
"Yes mama, ingat po kayo"
"Oo,"
Unti-unti narin naisan-tabi ni Cinderella ang pag-iisip kay, Raven.
Sumapit na ang unang araw, ng pasukan. Maagang nagising si Cindy, subalit mas
maagang nagising ang kanyang mama lerma. Nakahanda narin ang pagkain sa
mesa.
"Goodmorning ina... Mama"-pagtatama nito, dahil paminsan-minsan parin nyang na aalala ang ina.
"Magandang umaga din, sobra aga mo naman yatang gumising,"
Hindi nalang pinansin ni Mama Lerma nya ang pagbulol nito, ang mahalaga
unti-unti ng nakikitaan ng kasiglaan si Cindy. Hindi nya ito masisi
dahil tunay na inay nya ang nawala.
Nagsimula narin ng kolehiyo si Raven. Busines Management ang kinuha
nito, dahil my mga nakalaan sakanya na kompanyang hahawakan nya sa
takdang panahon.
Pareho sila ng eskwelahan na, pinapasukan ng babae nilaan para sa kanya
na si Mikaela Chiu. Alam na nilang parehona nakatakda silang ikasal
pagkatapos nila ng kolehiyo. Naging magka-ibigan naman ang dalawa.
Ngunit kung pag-ibig ang paguusapan wala itong makapa sa puso nya, iba
parin ang naramdaman nila kay Cinderella, sa unang pagkikita nila. Na
aalala pa nya ang tagpo, papasok ang dalaga sa kanilang bakuran, kung
paano ito kaganda, subalit napalitan ng lungkot ang mukha nito ng maisip
ang paghihinagpis ni Cinderella.
"Kumusta kana, dearest textmate"-wala sa sariling nasambit nito. at
kinuha sa kanyang bulsa ang keychain na galing kay Cindy, nahulog
nanaman ito sa malalim na pag- iisip.
Magka- klase parin sina Diane at Cindy.
"Musta kana gurl?"
"Much better"- tipid nitong sagot.
"Mabuti namn kung ganun, yess last year na natin, saan ka mag- aaral ng
college?"- wala sa sariling na tanong ni Diane kay Cindy
"Sa S.T.I.. (Sa Tabi ni Inay), tinanong mo pa ako, alam mo namn
poorness ang beauty ko"
"Huwag ka ngang ganyan, my paraan pa, sabihin ko kay mamana tulungan ka
nya makakuha ng scholarship, sigurado makakiha ka naman dahil matalino
ka"
"Naks naman, nambola kapa, tara na nga,,"
Tumuloy na sila sa, kanilang magiging silid.
Samantala, hindi nakaligtas sa paningin ni Raven ang pagtingin ni
Mikaela sa isang lalaki na nasa School Canteen nila. Wari'y nakahanap
ito ng paraan para matulot ang kasal nila, minabuti nalang muna nyang
manahimik.at nagmamasid. Nakasanayan na kasi nilang dalawa na sabay
kumain, dahil yun ang utos sa kanila para daw magkalapit sila.
Mabilis na lumipas ang oras at oras na ng uwian nila. Tulad noon una na
itong umuwi kay Diane..
Pagdating sa kanilang bahay, sumalubong ang kanyang Mama Lerma,
"Kumusta ang una araw mo anak?"
"Ok lang mama, wala man kaming ganong ginawa puro pagpapakilala lang,
pero marami kaming assignments"
"Ganun ba, my miryenda sa mesa para sa iyo"
"Salamat, mama, tataba na ako nito lagi nalang pagkain eh"
"Mas mabuti kung ganun, tignn mo nga katawan mo para ka ng liliparin ng
hangin"
"Mama naman eh,, ang tawag jan,,sexy"- sinadya pa nitong magpost na
parang nasa pictorial, dahilan para matawa naman ang Mam Lerma nya.
Naging abala naman si Raven sa kanyang pag- aaral.. Para lang syang
border sa bahay ng kanyang mga grandparents malimit lang itong
makipagkwentuhan sa kanila madalas nasa kwarto nya lang ito. Ng biglang
ma- alala ang numero ni Diane. Sigurado my makukuha syang impormasyon sa
dalaga.
