Destined

F&F ♡ Simula

Inferfictionist stories

2019
____________________________________

Destined~

"Babe, alam mo namang gusto ko oppurtunity nato diba" pamimilit kong sabi sa kanya.

"Malalayo ka sa akin, yan ba ang gusto mo lumayo sa akin?" Inis na tugon niya.

"Hindi naman alam mong gusto kita kasama, pero babe malaking oppurtunity ito para sa akin. Pangarap ko to eh" tugon ko.

"So, pangarap mo ng lumayo sa akin?" Napatayong tugon niya.

"Hindi naman babe" umiiyak kong sabi.

"Osge simula ngayon, kung yan pipiliin mo. Mabuti pang mag hiwalay na tayo" patakbo niyang sabi habang sumasakay sa kanyang kotse.

Yan ang huling narinig ko mula sa kanya ng huli kaming nakita, di ako makakain,di maka tulog, di ko tinanggap ang oppurtunidad bilang isang model sa manila. Dahil gusto ko pag bumalik na siya sasabihin kong di ako tumuloy, di ko kinuha yung pangarap ko dahil umaasa parin akong babalik siya sa akin.

Ayaw ng pamilya niya sa akin. Kaya di ako maka punta punta sa kanila. Dahil sa panglalait na sinasabi nila pero pag nandyan si Ganner hindi nila ako masaktan saktan. Ambait nila sa akin. Kaya natatakot akong humarap sa kanila dahil alam kong sinaktan ko ang panganay nilang anak.

"Gail, magmumokmok ka na naman diyan?" Narinig kong sabi ni kuya sa labas.

Days have pass, ganito na ang routine ko simula ng iniwan niya ako. Magmokmok tapos pag wala ng tao sa labas, doon na kakain. Tapos aakyat na naman at mag mokmok and repeat. Kaya paminsan nga tumatago na lng sila para maka labas ako at makakain gusto kong mapag isa. Just alone.

Di ako sumagot sa tawag ni kuya sa akin. Narinig ko na lng ang pagbukas ng pintuan sa akin kwarto at naramdaman kong may umupo sa aking kama.

"Gail, alam kong gising ka. Ilang araw ka ng ganyan nag alala na si kuya sayo. Na mimiss ko na ang baby little gail ko" narinig ko ang mabigat na hininga niya.

"Gail wag mo namang sayangin lahat ng oppurtunity na naka laan sayo. Yung pagiging deans lister mo at yung pagiging model mo. Eh, sabi ko naman sayo diba na kung ganyan naman pala iwan mo na. Ayaw mo namang makinig sa akin" naramdam kong tumayo siya sa kinauupuan niya sa akin kama.

"Di ko ma intindihan gail, bat ka nagkakaganyan. Eh lalaki lang naman yan ah. Hindi ko nga nakikitang seryoso siya sayo. Sa palagay mo kung mahal ka niya gagawin niyang hihiwalayan ka dahil sa pangarap. Dapat nagawang ka niyang suportahan hindi para hiwalayan" bago niya sinarado ang pintuan ng kwarto.

Na pa upo ako sa sinabi ni kuya sa akin. Kahit aning gawin ko may punto talaga siya.

Kailangan ko ito gawin para malinawan ako sa lahat lahat.
Mabilis akong naligo at bumihis at maka pag ayos ako. Pag ka baba ko sa kwarto ay laking gulat nila.

"Anak, bumaba ka na?" Si maka paniwalang tanong ni mama sa akin.

"Oo eh, may narinig kasi akong word of wisdom kanina" sabay sulyap kay kuya.

"Kailangan ko na pong umalis dahil may kailangan pa po akong ayusin. Alis na po ako ma, kuya" at kumaripas na ako ng takbo papunta sa aming sasakyan.

Di ko maitindihan ano ang nararamdaman ko kinakabahan ako.

Nang dumating na kami sa bahay nila tila tahimik ang kanilang bahay. Pag baba ko ay tinanong ko ang isa sa kanilang kasambahay kung ano ang nangyari dahil nagkagulo ata sila.

"Ano pong nangyari?

"Si sir Ganner po kasi" maiyak iyak niyang sabi.

"Ha? Anong nangyari?" Kinakabahan kong tanong.