EVIL No.05

1.6K 221 69
                                    

ဒီေန႔ ရာသီဥတု အေျခအေနဆိုးသည္။

မႈန္မိုင္းေနေသာေကာင္းကင္ႀကီးက အခ်ိန္မေရြးၿပိဳက်လာႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ခဲသဲေနသည့္ ေမွာင္မဲမဲတိမ္လိမ္မ်ားက သက္ေသျပေနသည္။မိုးအႀကိဳ ေလျပည္ေအးစက္စက္ေတြက တစ္စတစ္စအရိွန္ရလာၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္အႏွံ႔မွ သစ္ပင္သစ္ခက္တို႔ကို ကလူက်ီစယ္ေနသည္။

မၾကာမီ မိုးရြာေတာ့မည္။

အေတာ္ေလးကိုသက္သာသြားၿပီဟု ေျပာရမည့္လက္ေမာင္းဒဏ္ရာက နည္းနည္းေတာ့လႈပ္ရွားရခက္ေနေသးသည္။သို႔ေသာ္ သူဒီတိုင္းဆက္မေနခ်င္ေတာ့။အိမ္ထဲမွာပဲ နားနားေနေနျဖစ္ေနတာ ငါးရက္ေလာက္ရိွၿပီမဟုတ္လား။

အနက္ေရာင္တီရွပ္လက္ရွည္ေပၚမွာ မိုးကာသားေလာင္းကုတ္တစ္ထည္ကိုထပ္ဝတ္လိုက္ရင္း အနက္ေရာင္maskကိုပါ ေမးနားတစ္ဝိုက္စြပ္ထားလိုက္သည္။လိုရမယ္ရထုတ္ထားေသာ စတီးေရာင္ခလုတ္ဓားေလးကေတာ့ နက္ျပာေရာင္ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၏ ညာဘက္အိပ္ကပ္ထဲမွာ ေသသပ္စြာေနရာယူထားသည္။မိုးကာအက်ႌ၏ အတြင္းအိပ္ထဲသို႔ ဖုန္းကိုပစ္ထည့္ၿပီးေနာက္ ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ လက္စြဲေတာ္လွ်ာထိုးဦးထုပ္၏ လွ်ာကိုမ်က္ခံုးစပ္အထိဆြဲခ်လိုက္သည္။

ျပတင္းေပါက္ဆီအၾကည့္တစ္ခ်က္ေရာက္ေတာ့ မိုးဖြဲဖြဲေလးေတြပင္ က်ေနေခ်ၿပီ။

ျပတင္းတံခါးကိုအသာဆြဲပိတ္ရင္း ညိႇဳ႕မိႈင္းေနေသာပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္ကာ တစ္ခ်က္ၿပံဳးမိသည္။

ရာသီဥတုက ကိုယ့္ဘက္မွာမဟုတ္လား......

_______evil

____

____

_________no. 93

' ...ဘယ္သြားမလို႔လဲ...'

ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းရန္ ေလွကားထိပ္သို႔အေရာက္ ၾကားလိုက္ရေသာ အသံေၾကာင့္ ယြန္းဂီ အေတာ္ကိုစိတ္ပ်က္သြားသည္။ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း အခန္းထဲမွအျပင္ထြက္လိုက္သည္ႏွင့္ ဘယ္ကဘယ္လိုေပၚလာမွန္းမသိသည့္ ထိုေကာင္ေလးသည္ သူ႕ကိုအေတာ္ပင္စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေစသည္။

ယြန္းဂီ မၾကားဟန္ျပဳကာ ေလွကားအတိုင္းသာဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။လွည့္ၾကည့္စရာမလို။ေနာက္ပါးမွေန၍ ခပ္ဖြဖြေလးၾကားေနရသည့္ ေျခသံေၾကာင့္ ဟိုေကာင္ေလးလိုက္လာမွန္း သိၿပီးသားျဖစ္သည္။

EVIL No.93Where stories live. Discover now