'Shawn! Grace!' Voor me verschijnt Josiah op krukken. 'Je kan al op krukken lopen?' Vraagt Shawn verrast. Hij knikt trots. 'Ja! Ik heb geoefend en het gaat al iets beter!' Een trotse glimlach verschijnt op zijn gezicht. Hierdoor moet ik ook glimlachen, maar diep van binnen vreet het toch aan me... betekend het dan dat hij binnenkort weer kan werken? 'Grace? Gaat het met je?' Ik schrik op als ik merk dat Shawn voor me staat en me bezorgt aankijkt. 'Ja? Wat dan?' Glimlach ik nerveus. 'Je zat te staren. En niet normaal ook! Het leek wel alsof je spoken zag.' Josiah begint te lachen. 'Geen idee!' Zeg ik kortaf. Natuurlijk weet ik het maar al te goed. Ik wil geen afstand doen van deze 'tijdelijke' baan die ik van Shawn heb gekregen...
'Het was leuk, Josiah! Ik zie je wel weer!' Shawn geeft hem een bro-hug. Ik heef Josiah ook snel een knuffel, even later maken Shawn en ik ons een weg naar de auto. Onder het rijden is het ontzettend stil, tot Shawn toch de fijne stilte verbreekt. 'Grace, wat was er aan de hand bij Josiah? Je werd lijkbleek.' Ik schud mijn hoofd. 'Er was niets! Geen zorgen. Voelde me op dat moment gewoon niet zo lekker, denk ik.' Even zie ik hem een bedenkelijk gezicht maken, maar het is zo snel weg als dat het was gekomen. De rit verloopt voor de rest stil. Het was een fijne stilte.
'Mam? Ik ben thuis!' Roep ik door de holle gang als ik de deur sluit. Mijn moeders stem klinkt vanuit de keuken en al snel vult de geur van lasagne mijn neusgaten als ik de woonkamer binnen kom. 'Wat ruikt het lekker!' Is het eerste wat ik zeg als ik de keuken binnen loop. 'Grace! Hoe was het?' Ik knik even, maar toch zit het dingetje met de baan me nog steeds dwars. Blijkbaar ziet mijn moeder het, want ze pakt me bij mijn schouders en begeleid me naar de tafel, waar we aan plaats nemen. 'Vertel.' 'Nou, vandaag kreeg ik te horen van Josiah dat hij weer aardig kan lopen, nog niet ontzettend goed, maar wel al een beetje. Dat betekend natuurlijk dat ik bijna gedag kan zeggen tegen mijn tijdelijke baan en dat wil ik niet...' ik kijk naar mijn beneden en pulk aan mijn nagels. 'Schat, dan moet je dat tegen Shawn zeggen. Hij zal het vast begrijpen en misschien wilt hij dat ook wel niet.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik kijk het wel aan. Kijken hoe hij uiteindelijk reageert.' Ze knikt, geeft me een kus op mijn wang en staat weer op om verder te gaan koken. Ik kies er voor om het Shawn niet te vertellen wat me dwars zit. Hij moet zelf kiezen en ik wil hem niet in de weg staan door zielig te doen. Realistisch blijven denken, is wat ik moet doen.
![](https://img.wattpad.com/cover/126559170-288-k762169.jpg)
JE LEEST
Made by Grace
FanfictionGrace Young maakt al sinds ze wat jonger was foto's voor op Instagram. Maar als de bekende pop-artiest, Shawn Mendes haar ontdekt op Instagram, slaat haar wereld op zijn kop. Hij komt met de vraag of ze wilt invallen als fotografe voor Josiah van Di...