Where MY HEART Belongs!

SURPRISE ON MY LOCKER.

***

So ayun nga, as what Joshua says, we just took a cab. But not literally heading to our house, we will drop by the school muna.

Binuksan ko din ang locker ko in terms na may naiwan pa ako dung maduming shirt. But instead na maduming shirt at magulong mga libro ang matagpuan ko dun, may isang red rose na nka-box and mukhang preserved plus my heart-shaped box of chocolates pa.

I wonder who could be the person behind it. Until Joyce came.

“Oh my god!”

Napatingin ako sa kanya dahil sa naging reaksyon niya. Anong meron?

“what?”

Nakatingin pa din siya sa hawak kong rose and chocolates…

“that..” tinuro niya ito.

“what about this?”

“isn’t that from------“

O.O

Oh my gosh! Oh my gosh!

I knew it ! I knew it was him! Siya lang naman ang may tradition na ganito every Valentines..

Siya lang ang nakakaisip na mag-iwan ng gift niya for Valentines sa locker. At siya lang din ang kaisa-isang lalaki na nagbibigay sakin ng preserved roses.

“Do you think galing sa kanya to?” me.

“Yeps. Remember nung ng-meeting tau for the prom. It’s valentines then, right?”

*flashback*

Sigaw ni bernardo este Bernadette sa kapapasok lang na si Kent at Bryan pati pala si Jake.

“eh pano itong si Ja---- este si Bryan pala.”

“ha ? bket ? an’yareehhh ?” April.

*end of flashback*

“Kaya siguro siya late kasi nilagay pa niya yan…”

“tss. Bakit naman niya ako bibigyan nito?”

“ewan ko, baka……”

“baka ano?”

“bka he still have feelings for you…”

“imposible…”

SOMEONE’s POV.

Andito ako sa school, I know wala kaming pasok today but there’s something I have to finished in here kya ako nandito. pupunta sana ako sa men’s locker room ng napadaan ako sa pathway kung saan andun ang mga lockers ng 1st year college. Nakita ko siya dun , with her bestfriend. I bet nakita na niya yung iniwan ko sa locker niya last valentines day. Anong petsa na ? ngayon lang niya nakita..

Nagtago ako sa likod ng fire extigusher track. May halaman kasi sa tabi nun, na nakatulong para mas makapagtago ako ng ayos.

Nakita ko siyang ngumiti. Ang ngiti na dati’y nasisilayan ko pa sa malapit, ngayon….. eto ako, tinitingnan na lang siya mula sa malayo. Inaabangan ang mga susunod niyang hakbang mula sa malayo…. Pnoprotekthan siya mula sa malayo…. At minamahal siya mula sa malayo.

Sana kaya ko pang sabihin sa kanya na mahal ko pa din siya. Sana kaya kong lapitan siya at yakapin siya. Sana kaya ko……

Pero alam kong Malabo ng mangyari yun…..

Lalo na sa sitwasyon naming ngayon….. na kahit alam naming dati  na mahal na mahal naming ang isa’t-isa…… wala kaming nagawa, tadhana na din ang gumawa ng paraan, kasi pinipilit naming maging kami kahit alam naming wala kaming magagawa sa takbo ng kapalaran.

Pero kahit ganun pa man ang mangyari, mananatili akong nandito, minamahal pa din siya…..

Kahit sa malayo…..

Kahit sa sulyap man lang….

Masaya na ako…

***

Last update for the weekend :) Enjoy reading guys. Now, who's SOMEONE ? HAHAH :)

Buh'byeeee. Thank youuuu :3

3:15pm

7/8/2012