Ανδρέα povΜπαίνω μέσα, βλέπω από μακριά τα κλειδια και πηγαίνω και τα παίρνω από το τραπέζι.
Ευτυχώς δεν τα πήρε κανένας.Περπατάω για την πόρτα μέχρι που ένας σερβιτόρος πέφτει πάνω μου με αποτέλεσμα τα γεμάτα ποτήρια να πέσουν πάνω μου και να λέρωθώ.
Α-Πρόσεχε ρε!
Σ(σερβιτόρος)-Συγνώμη κύριε, δεν το ήθελα,να σας φέρω ένα μαντίλι να σκουπιστητε.
Α-Οχι δε χρειαζ..
Δεν τέλειωσα την πρόταση μου και αυτός είχε φέρει ένα μαντίλι
....
Α-Εντάξει,εντάξει φτάνει θα πάω σπίτι μου να αλλάξω.
Τον σταματάω ενώ αυτός με σκούπιζε
Σ-Και πάλι συγνώμηΒγαίνω έξω και κατευθήνομαι στο αμάξι.
Αυτός ο βλάκας με καθυστέρησε και έκανε την Μελίνα να περιμένει αλλά ενώ φτάνω στο αυτοκίνητο δεν την βρίσκω εκείΑ-Μελίνα?
Δεν απαντάει κανείς
Α-Μελίνα που είσαι,μου κάνεις καμιά πλάκα?
Πάλι δεν απαντάει. Αρχίζω να ανησύχω.
Πηγαίνω στην πόρτα του αυτοκινήτου και βλέπω το ένα παπούτσι της Μελίνας και το αλλό λίγο πιο μακρία από το αμάξι. Τα παίρνω στο χέρι και μετά από σκέψη...Οχι δεν μπορεί, δεν είναι αλήθεια. Μακάρι να κάνω λάθος αλλά απο αυτό σημαίνει πως......
Α-Κάποιος την έκλεψε....
Μελίνα pov
Νιώθω ένα πόνο στο κεφάλι,δεν έχω ανοίξει να μάτια μου αλλά νιώθω τους καρπούς μου να πονάνε.
Καταφέρνω να ανοιξω τα μάτια μου, είμαι ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι σε ένα δωμάτιο με δεμένα τα χέρια και μόλις καταλαβαίνω πως έκει που βρίσκομαι δεν είναι το σπίτι μου αλλά κάπου αλλου, αρχίζω να ταράζομαι.Προσπαθώ να συκωθώ εφόσον τα χέρια μου είναι δεμένα και καταφθήνομαι στην πόρτα.
Γυρίζω με την πλάτη ώστε να πιάσω με τα χέρια μου το χερούλι και προσπαθώ να την ανοίξω αλλά μάτταια η προσπάθεια αφού η πόρτα είναι κλειδωμένη.
Αρχίζω να φωνάζω
Μ-Βοήθειααααα,βοήθεια, σας παρακαλώ βοηθήστε μεεεεε
Έκλαιγα πια με λιγμους
Μ-Βοήθειαααααα
Φώναζα αλλά τίποτα,κανείς
Απογοητευμένη επιστρέφω στο κρεβάτι και κλαιώ με λιγμούς-Ανδρέα που είσαι......
~~~~
Έχω σταματήσει να κλαίω όμως είμαι τρομαγμένη. Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μέχρι που ακούω κλειδιά να ξεκλειδώνουν την πόρτα.
Σηκώνομαι και αυτό που αντικρίζω δεν μπορώ να το πιστέψω...
Μ-Γιώργο?
Γ-Γειά σου Μελίνα
Μ-Εσύ είσαι αυτός πιυ με απήγαγε....είσαι ένα κτήνος
Ξαφνικά το χέρι του ακουμπάει το μαγουλό μου με δύναμη με αποτέλεσμα να πέσω στο κρεβάτι.
Με πιάνει από τα μαλλιάΓ-Δεν θα με ξαναπείς έτσι,σου είπα πως θα τα ξαναπούμε....αν δεν σε έχω εγώ δεν θα σε έχει κανένας
Άρχισα να κλαίω
Μ-Σε παρακαλώ αφησέ με
Τον ικέτεψα
Γ-Όχι Μελίνα μου,εδώ θα μείνεις και ετοιμάσου γιατί το βράδυ θα τελειώσουμε αυτό που είχαμε αρχίσει
Μ-Οχι,οχι σε παρακαλω
Τον ικετεύω πολλές φορές αυτός όμως δεν με δίνει σημασία και φεύγει κλείνοντας την πόρτα.Δάκρυα κιλούν. Σήμερα,σήμερα θα με......θα μ....θα με βιάσει,φοβάμαι .....γιατί όλα αυτά,ο Γιώργος δεν ήταν έτσι,δεν θα μου έκανε τουλάχιστον κακό. Δεν το πιστεύω πως έφτασε σε αυτό το σημείο, να με απαγάγει για το δικό του συμφέρον.
Μαμά σε παρακαλώ βοηθησέ με. Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι ότι θα περάσω την νύχτα μαζί του,προτειμώ να πεθάνω παρά να κοιμηθώ μαζί του.......Ανδρέα pov
Κ(Κώστας,πατέρας της Μελίνας)-Τι εννοείς,πιστεύεις πως κάποιος την απήγαγε?
Α-Ναι
Κ-Μα πως είναι δυνατόν?
Λέει καθώς κινίται περαδόθε.σταματάει και με δίχνει με τον χέρι του.
Κ-Ησουν υποχρεωμένος να την προσέχεις και όχι να την αφήσεις μόνη μέσα στα σκοτάδια.
Α-κ.Κώστα ξέρω πως δεν έπρεπε να την αφήσω,ξέρετε πως την αγαπάω και θέλω να την βρω,γι αυτο ήρθα σε έσας για να με βοηθήσετεΚ-Δεν το πιστεύω,η ίδια μου η κόρη θύμα απαγωγής.......είσαι σίγουρος για αυτό?
Α-Αν δεν ήταν κάτι τέτοιο θα σήκωνε το κινητό της, την πήρα πάρα πολλές φορές αλλά τίποτα και γιατί θα μπορούσε να είχε φύγει. Δεν θα άφηνε τα παπούτσια της πεταμένα.
Κ-Δεν ξέρω να καλέσουμε το 100
Α- καλήτερα όχι, δεν έχουμε στοιχεία και δεν έχει πάρει κανείς για να ζητήσει λίτρα.
Κ-Τότε?
Α-Ας περιμένουμε λιγο.Εγώ περνάω τα δαχτυλά μου μέσα στα μαλλιά από την αγωνιά. Μα ποιος της απήγαγε,ποιός.......
~~~~~~~~~~~~~
Συγνώμη που άργησα να ανεβάσω,απλώς δεν έχω εμπνευση αυτές τις μέρες οπότε....
Τελος παντων, η Μελίνα επεσε θυμα απαγογης και απο ποιον αλλον φυσικά, τον Γιώργο.Τι λέτε να κάνει ο Ανδρέας για να βρει την Μελίνα και πως θα δράσει ο Γιώργος?
Η συνέχεια στο επόμενο
Μην ξεχάσετε αστεράκι☆★☆
Φιλάκια♥♥♥
YOU ARE READING
My Own Dancer
Romance-Πως μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό...δεν θέλω να σε ξανάδω πότέ Δάκρυα άρχισαν να κυλούν σαν ποτάμι -Μελίνα να σου εξηγήσω,δεν είναι αυτό που νομίζεις -Το'χω ξανάκουσει αυτό δεν πιάνουν σε μένα αυτά γι'αυτό ξεκουμπίσου από δω.....ΦΥΓΕ ΓΑΜΩΤΟ ΦΥΓΕ!!!