The Day I Met Death

Chapter 2

BEAUTIFUL MEMORIES ALWAYS HAVE SPECIAL PLACE IN OUR HEARTS
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Irvin! Irvin! Tawag ng isang babae sakin habang naghihingalong patungo sa aking direksyon. Huminto ako at inaninag ang kanyang mukha sa madilim na parte ng daanan. Naglalakad ako ngayon sa kalsada pauwi samin kasi coding ngayon yung sasakyan ko kaya wala akong ibang choice kundi mag commute at tiisin ang traffic sa siyudad ng Manila.

Uy! Cherry! Bakit? Anong meron at nagmamadali kang tumakbo papunta sakin?.

'Ahhh ehhhh' bakit ba? Gusto ko lang sabay tayong maglakad pauwi! Tsaka nakakatakot kaya tong daanan natin! Kala mo may lalabas na zombie sa mga gilid gilid sa sobrang dilim ng lugar! At ang creepy ng atmosphere ngayon hah! Infaireness! Tsaka Irvin! Kung natatakot ka! Kapit ka lang sakin hah? Proprotektahan kita! Alam ko namang takot ka sa multo! HAHAHAHA

Uy! Di ako takot sa multo hah. Sus! Yan ka nanaman bestfrenn! Nag iisip nanaman ng mga galawan, maka chansing lang sakin! Hahaha alam ko naman pogi ang kaibigan mo! Pero best! Wag mo nang pilitin! Di ikaw yung tipo ko! Tsaka mag bestfren tayo! Best buddy! Di tayo talo brad! Ayus ayusin mo sarili mo best, pano na pag di ako yung lalaking pinagsasabihan mo ng ganyan? Ano na lamang iisipin nila sayo? Na easy to get ka?. You need some repairs best! May loose parts ka ata sa mga turnilyo mo!

Badtrip! Ang sama mo talaga sakin Irv! Di naman ako kaladkarin no! Sayo lang since i feel the most comfortable since we were childhood friends and we share one tub back then tuwing naliligo considering were opposite sex! Nakita ko na nga yung ummmfpt t**t mo eh! Kaso with helmet pa! HAHAHAHAHA!

URGH! STOP IT! your gross! Parang di ka babae! If you keep teasing me baka itabi kita jan sa dilim at ipakita sayo tong unhooded puppy ko! Baka pagsisihan mo pa.

Ewwww! Kadiri ka! Manyak ka talaga kahit kelan! Isusumbong kita kay tita! Kadiri ka! Babae padin ako!. Urghh! Bahala ka nga jan!

Sa sobrang pag iinarte niya di ko alam pero nagkusa ang aking mga kamay at hinila siya papunta sa pinakasuluksulukan ng daanan at unti unti kong nilapit ang aking labi sa mga labi niya. She was expecting me to kiss her that she closed her eyes and started pouting her lips like a dog. I was surprised for she's up for my prank which made me Laugh hysterically.

HAHAHAHAHAHAHAHA PANGIT MO! BAT NAMAN KITA HAHALIKAN?
MAY PAPIKIT PIKIT KA PA JAN NA NALALAMAN? KALA MO TALAGA I WAS ABOUT TO KISS YOU? HAHAHA WAKE UP BRO! I WAS JUST PRANKING YOU!. HAHAHAHA TARA NA! UWI NA TAYO!

Nadisappoint ata siya kaya biglang nagbago ang mood niya at biglang sumimangot sabay lakad ng mabilis. Walang imik imik. Tumakbo sya ng mabilis patungo sa direksyon ng bahay nila.

Uyyy! Joke lang best! Wag mo kong iwan dito! Saglit! Teka lang hintayin mo ko! I thought well be walking together till we got home?

I shouted loud as i can for she was walking fastly. Maybe because of the embarassment.

Wala kong pake sayo! Mauuna na ko!
Akala mo naman ang pogi mo! Pangit ka! Mukha kang taong grasa! Walang magkakagusto sayo! Pwe! Mukha kang pwet!

Di ako nainis sa sinabi niya. Napangiti nalang ako sa mga lumabas sa bunganga niya.

That girl is always weird! She always teases me first and push my buttons but when i try to have my comeback she'll always be pissed and ends up like it's always my fault.

Napabuntong hininga nalang ako pagkatapos akong takbuhan ni cherry. Napatingin ako sa kalangitan at pinagmasdan ang kabilugan ng buwan.

Maganda ang kalangitan ngayon, punong puno ng maliliwanag na bituin sabayan pa ng malamig na simoy ng hangin, napaupo ako saglit sa may gilid ng daanan at nakatingin lang sa kalangitan napapaisip na sana ganito palagi kaganda ang mga susunod pang araw at walang magbago, out of nowhere i thank God for giving me such good people around me.

Who always appreciate and shows their love frankly to me. Then suddenly i caught myself smiling whispering that i hope someday cherry will not left me and stay by myside for she's precious to me and i don't know what mylife would be without her.

She's my diary since when we were kids, she knows all my secrets even the embarassing ones. Siya na ang kasakasama ko simula pagkabata pa.

You may consider her as my twin for she always follow me whenever i go. She was the only one whose their when i turned 15 yrs old. Wala sila mama nuon at mga kapatid ko, nasa states sila at nagdesisyon na duon tumira leaving me here at the Philippines to have my bachelor degree here coz i don't want to study abroad for it will be hard for me to adjust to their culture and the place and i don't want to start fresh again.

I love the people here in the philippines specially the ones who'm i have wonderful memories with.

Simula nung iniwan ako nila mama dito sa Pinas wala na akong ibang kasama kundi si Cherry, palagi siyang nasa bahay every weekends to entertain me and keep company. Di na nga yan kumakatok sa gate eh! Pag nakalock aakyatin nalang niya tapos magugulat ka nalang nasa harap na siya ng pintuan ng bahay namin o kaya naliligo sa pool. Talk about being shameless.

But none of the less she's no nobody to me. And i get used to it naman na. I unconciously caught my self smiling like a dumb dog and immediately snap out of my thoughts and emotions and continue walking towards our house.

As i ask my maid to open the gate sadness suddenly kicks in and automatically consumes the happiness i work hard for the day. I felt the emptiness of the house, every corner was silent, i can't hear any sound just the silent night sound around the house.

I rush towards the bathroom and take a hot shower to loosen up my body and clear my head. Mga 30 minutes nako sa bath tub ko pero parang gusto ko pang magtagal at mag relax lang at wag mag isip ng mga bagay bagay na ikakalungkot ko.

As i finish taking a bath i walk towards my bed and lay comfortably, as i stare at my ceiling i keep on asking myself why my parents choose to stay at states when all of the things they needed are here.

Family, wealth, comfort and stuffs. What's the matter with states that they choose to live their than living with their one and only son?

It doesn't make any sense! I don't get it! My thoughts are getting deeper and deeper which makes me stay late at night. Nang biglang may ilaw na nanggugulo sa loob ng kwarto ko.

Sa sobrang curiosity ko
Binuksan ko ang bintana at napatingin sa dako kung saan nangagaling ang kulay dilaw na ilaw. Napagtanto ko kung saan galing ang ilaw at galing ito sa bahay nila cherry.

Di gaanong kalayuan ang bahay namin since magkapitbahay kami. Mga nasa 400 meters ang layo ng bahay namin dahil sa napakalawak na bakuran namin. Di ko alam kung ano nanaman ang pakulo ng babaeng to at kelangang ilaw pa ang gamitin niya para mang istorbo, pwede namang tawagan nalang ako kung may sasabihin siya.

Sumenyas akong tumawag siya kung may sasabihin siya at nang makatulog na ako kaso ngumiti lang siya at pinatay na ang kanyang ilaw sabay sara ng kanyang bintana.

Di ko alam kung maiinis ako o matutuwa dahil nag abala pa akong tumayo at magpagod para hanapin kung anong meron sa ilaw na nang istorbo sa aking pagkakahiga.

Pero salamat na din at naputol ang pag iisip ko ng malalim at nagpatuloy ako sa aking paghiga, hanggang sa di ko namalayan nakapikit na ang aking mga mata at napahimbing sa pagkakatulog.