Alexandra's POV
Hinatid ako ni Shun sa kanto namin at ako tuloy tuloy nako. Sa maniwala man kayo o hindi mayaman yang si Shun na malayong malayo sakin dahil mahirap lang ako.
Pagkarating ko sa bahay walang ilaw paniguradong wala na naman si Mama siguradong nasa trabaho para may matustus sakin iniwan kami ni Tatay para lang sa ibang babae kaya kaming dalawa nalang ni Nanay ang natira. Napabuntunghininga nalang ako. Dinako nag abala pang pumunta sa kusina dahil wala rin naman akong gana.
*********
"Anak gumising kana dyan papasok kapa!" malakas na tawag sakin ni Mama. Kaya dali dali akong bumaba para kumain na."Morning ma" bati ko at kukusot kusot pa ng mata. "Anong oras ka dumating ma?"
"Kanina lang nak" nakangiting saad ni mama ngunit napansin ko yung lalim na ng eyebags nya isa kasing bodyguard si Mama at pang night shift sya kaya mamayang 5:00 pm papasok na sya hanggang 3:30 am. At ang oras ngayon ay 5:30.
"Ma ano kaya kung huminto nalang ako sa pag aa-" natigil ako sa sasabihin ng kaltukan ako ni mama!
"Anong tigil? Hindi ka titigil kaya to ni Mama tsaka paano moko maahon sa hirap kung dika mag aaral. Kaya wag kana mag aalala kay Mama malakas to." natatawang ani ni Mama sabay pakita ng braso nya at nagpa muscle kunwari. HAHAHA
Im in Grade12 STEM now gusto ko kasing maging isang magaling na Doctor. Kaya gagawin ko ang lahat para maiahon si mama sa hirap nato.
"O sya, tama nayan kumain kana dyan ikaw na mag ayos matutulog muna ako" bilin ni mama sabay halik sa noo ko at tuloy tuloy ng pumasok sa kwarto nya.
Natapos ako ng 6:30 kaya lumabas nako ng bahay hindi nako nag abalang magpaalam kay Mama kaya nag iwan nalang ako ng sulat. Saktong paglabas ko nakita ko na agad si Shun na nasa tapat ng gate namin kumaway pa ang loko ng makita ako.
"Oh bakit nandito ka? " nagtataka kong tanong.
"Malamang para sunduin ka kaya tara na." aya nya sakin sabay hila sakin papasok sa dala dala nyang kotse.
"Alam mo monggi pwede monaman akong hindi na sunduin ang lapit lapit lang ng University samin ilang lakad lang. Ikaw pa tuloy napapalayo" ani ko
"Walang kaso sakin yun. Wag ng makulit Alexandra taba" seryoso na yung usapan eh, kaya ang ginawa ko binatukan ko sya. "Aray naman! " kaso sinamaan ko sya ng tingin kaya napatigil sya.
"Ayan na malapit na tayo. Ipark mona yang kotse mo" utos ko kaya dali dali nya ring pinark. Pagkatapos nyang ipark ay nauna nakong bumaba nagulat pako ng akbayan nya ko. Hindi kapa ba nasanay Alexandra!
Pagpasok namin sa Main Gate ng university ay pinag uusapan na agad kami. Si Shun lang pala. Habang naglalakad kami ay may huminto sa tapat namin si Alira ang Secretary ng School Council.
"Pinapatawag, kasa office Shun" ani ni Alira at ng makita nya ko ay ngumiti sya agad. Kaya nginitian ko rin pabalik. Kundi nyo natatanong si Shun ay vice president ng School Council. Simula pa nung Grade11 kami.
"Oops wag mo nako ihatid kaya kong pumunta sa room tsaka maaga pa naman baka sa garden muna ako tumambay. So byebye monggi!" paalam ko pipigilan nya pa dapat ako buti nalang nakatakbo nako agad.
Hinihingal akong nakarating sa garden buti nalang bago pako mag pass out nakarating nako. Kaya dali dali akong umupo sa damo at doon inilabas yung tubigan kong dala at tuloy tuloy na lumagok. Buti nalang talaga at walang tao ngayon. Masyadong maaliwalas kaya naisipan kong kantahin ang isa sa mga paborito kong kanta. Ang. The Day you said goodnight ng Hale.
"The calmness in your face
That I see through the night
The warm of your light is pressing on to us
You didn't ask me why
I never would have known
Obliv-"Natigil ako sa pagkanta ng marinig akong kaluskos at dali dali akong lumingon akala ko si Shun pero mali si Xiv na matamang nakatingin sakin na wari bang sinusuri ako.
"Kanina kapa dyan? " nagulat ako kasi hindi ako nautal buti naman. Nakita kong tumayo at nag umpisang ihakbang ang isa nyang paa ng magsalita sya.
"You can say that. I heard you sing, it's nice." seryoso nyang saad sabay tuloy tuloy na ng lakad.
At halos di ako makahinga don. Ano bang meron bakit lagi kong nakikita si Xiv?
**********
Don't forget to VOTE AND COMMENT.
Thank You♡Ziana_Pitch
BINABASA MO ANG
I Guess, I'm INLOVE
Teen FictionIts easier to fall inlove to those people who appreciate you, love all your flaws and who can accept who you are. -Alexandra Inari Falcon