Belkide 19 yıllık hayatım boyunca en çok korktuğum an bu andı. Saçlarım kopmusçasına acırken arkama dönmekten o kadar çok korkuyordum ki acizlik bütün bedenimi sarmış kramplar geçmiş yerini sızlamalar almıştı. Düşünüyordum bazen bu kadarını hakedecek gercekten ne yapmış olabilirdim. Ama aklıma bir şey gelmiyordu. Tamam sevmediğim insanlara çelme takıp yere düşürmüşlüğüm vardı,sakız çiğneyip yere attığında, hatta seyahat ederken camdan insanlara dilde uzatmıştım ama bunlar kötülüğe bile girmezdi ki. Aklım almıyordu oyunu bitireceğini . Fakat ben bu oyunun ne olduğunu bilmeyi geç nasıl bitireceğini bile bilmiyordum. Bunları düşünürken saçlarımdan sürüklemeye başladı tahminen arabaya doğru gidiyorduk. Artık sesim bile çıkmıyordu bağıramıyordum.
1 saat sonra
Yine lanet olası odaya tıkılıp kalmıştım. Bu sefer her zamankinden daha çok korkuyordum çünkü söylediğine göre bu gece oyun bitecekti. Yatağa uzanıp geceyi beklemeye başlamayı planlıyordum fakat yorgun bedenime ve kapanan gözlerime yenik düşüp kendimi uykuya teslim ettim.
Gece
Anne Olamaz beni bırakmazsın anne lütfen beni bırakıp gitme yalvarırım ben senin hala küçücük kızınım. Sen ölürsen ben nasıl hayata tutunacağım.
"Gitmem gerek miniğim çok uzun süre ayrı kalmayacağız sende geleceksin sende benimle geleceksin su...
-kan ter içinde gözlerimi açıp derin bir nefes almıştım. Elimi alnıma getir-
"Elim! Lanet olsun ellerim neden yatağa bağlıydı" kafamı kaldırıp etrafa baktığımda onu gördüm korkuyu kötülüğü korkutu! Gözlerini bile kırpmadan bana bakıyordu. O an yok olmak istedim hiç doğmamış hiç bunları yaşamamış ve yaşamayacak olmak istedim. Dudaklarımı zorla açıp
"Ba-bana n-e yapacak-sın" demiştim. Gözlerini gözlerime çıkardığında dudağının kenarı yukarı doğru kıvrıldı. Sanırım bu onun dilinde göreceksin demekti. Yavaşça bana yaklaştığında debelenmeye başl-
"Siktir ayaklarımıda bağlamıştı lanet olası " kafamı bir sağa bir sola sallarken bana yaklaşmaya devam ediyordu.
"Lanet olası bana zarar verirsen seni yasatmazlar duydun mu beni pislik herif" diye bagırdığımda bu cesareti nerden bulduğumu çok merak ediyordum. Aslında ortalama bir kızdan daha fazla cesaretliydim fakat bu durumda değil bu durumda cesaretli olabileceğimi sanmıyordum.
"Seni kimsenin duyamayacağını biliyorsun değil mi?" Dediğinde soğuk sesi resmen dondurmuştu. Benden ne istediğini deli gibi öğrenmek istiyordum fakat bir yandan ise sebebini bilmek beni korkutuyordu.
"Bak ben sana birşey yapmadım neden beni anlamıyorsun neden neden neden!" Dediğimde siyah gözleri sanki alev topuna dönmüştü. Su an beni parçalara ayırabilecek güçte olduğunu biliyordum.
"Daha çok bağır bu bana zevk veriyor " dediğinde kulaklarıma inanamadım. Sanırım benim sandığımdan daha cani idi bu adam. Lanet olsun bugün ölecektim sanırım. Oysa ben yaslanıp torun sahibi bile olacaktım. Aklımdaki soruyu uzatmadan sormak istedim.
"Bana n-e yap-acaksın" dediğimde üzerime eğilmisti bile. Kendimi geri çekmeye çalışıyordum ama ne faydaydı ki.
"Annemde böyle bağırmıştı. Ellerini hareket ettirip katiline vurmaya çalıştı ama kaldıramadı bile neden biliyormusun? Dediğinde başımı iki yana delice sallamıstım.
"Çünkü aynı senin gibi bağlıydı elleri"dediğinde dehşete düşmüştüm. Annesi ölmüştü daha doğrusu öldürülmüştü.
"Beni öldüreceksin!" Dehşetle agzimdan bu kelimeler çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KORKUT BENİ AŞK
Teen FictionNe kadar süre koştuğumu tahmin etmekte zorlanıyordum. Nefesim kesilmişti koşmaktan. Az ilerde ormanın bittiğini ve yolu gördüm sevinçten ne yapacağımı bilmiyordum hızla gidip yola çıktım. Allahım binlerce kez şükürler olsun diye allah'a şükranlarımı...