My Game ~Marcus Gunnarsen

3. Oh heey sophie!

*Martinus*

Ik zit naast Sophie en klets wat met haar, ze is echt super aardig!. 'Sophie wil je na school chillen?' vraag ik. 'Ja hoor gezellig' zegt ze 'bij wie ? of waar?'. 'Bij mij?' vraag ik. 'uhmm nee sorry liever niet vanwege marcus' zegt ze en ze kijkt naar beneden. Ik leg me hand op haar hand, 'ik blijf bij je hij gaat niks doen!, we blijven heel even en daarna laat ik je mijn lievelingsplek zien' zeg ik.'Oke is goed' zegt ze en lacht.

-

School is voorbij en ik en Sophie lopen naar mijn huis. We komen aan en gaan naar binnen. 'Oh hey martinus is dit je vriendin?' vraagt mijn moeder. 'mamm please! denk niet gelijk dat het mijn vriendin is!' zeg ik en zie een glimlach ontstaan op Sophie haar gezicht. Ik kan het niet laten en moet ook lachen ' dit is sophie een klasgenoot, ze is hier nieuw. 'Oke aangenaam kennis te maken' zegt me moeder 'ja dus u bent martinus zijn moeder' zegt sophie. 'Ja en noem me maar geen u dan voel ik me zo oud' zegt me moeder en we moeten lachen. 'we gaan naar boven' zeg ik en pak Sophie's arm. We lopen naar boven en gaan mijn kamer in , ik heb geen idee waar marcus is. 'Leuke kamer' zegt sophie en kijkt rond. 'Dankje!' zeg ik en ga op mijn bed zitten, Sophie komt naast me zitten en we kijken elkaar aan. 

*Sophie*

We kijken elkaar aan en ik voel me rood worden, martinus moet lachen en legt zijn hand op mijn wang. Hij komt dichterbij maar ineens word de kamer deur open gegooid. MARCUS! natuurlijk ik had ook niks anders verwacht. 'Oh heey Sophie! zegt marcus . Ik en martinus staan op en marcus heeft een grijns op zijn gezicht... 'Oeps heb ik jullie moment verstoort' zegt hij, 'Uhm nee ' zegt martinus. Waarom liegt hij?. Mijn telefoon trilt en ik loop de kamer uit, 'Het is me pleeg moeder ik neem even op ben zo terug' schreeuw ik en loop naar buiten. 'Hee mam' zeg ik en ga buiten op het gras zitten. 'Hee lieverd ik had een vraagje kom je vanavond eten? of ben je nu bij een vriendin waar je gaat eten?'. 'Uhmm ik kom voor 6uur thuis, zie je dan!' zeg ik. 'Is goed schat tot vanavond' en na dat hang ik op. Ik loop terug en marcus is de kamer al uit. 'Ik moet gaan sorry' zeg ik, 'oh is goed hoor ik laat je wel een andere keer mijn lievelingsplek zien' zegt martinus.  'Is goed' zeg ik en loop de kamer uit. 'Uhm sophie' zegt martinus, ik draai me om 'ja martinus?' zeg ik en loop naar hem toe. 'Zal ik met je mee lopen naar huis?' vraagt hij, 'nee hoor het is 5min hier vandaan' zeg ik en moet lachen. 'Oke naja tot morgen' zegt hij en geeft me een knuffel. Ik knuffel hem terug en loop daarna het huis uit. Op naar huis. 

Ik ben bijna thuis en loop langs het voetbalveld, ik hoor iemand achter me lopen en draai me om.Nee! dit meen je niet! Mijn hartslag gaat te keer en ik voel me bang worden van binnen ' heyy sophie' 

-Wie denken jullie dat het is? 

-follow

-vote

-Comment :)