Ecel esir düştükten sonra, girdiği çıkmazlarla dolu yolun sonunda kendini Cellat olarak bulacak.
Öyle bir oyun ki bu, halkalar birbiri ardında değil yalnızca. Tüm zincirler anahtarı unutulmuş kilitlerle, sarmalanmış bir diğerine ve bir diğerine.
H...
Rick'in cümlesi açık olmasa duyguları yeterince açıktı. Rahatsız olmuş, bezmiş, sıkılmış, kaybetmiş.. Kaybetmiş?
Parmak arası terliklerim ve ıslak bikinimin üzerine geçirdiğim tişörtle şıpıdık şıpıdık yürüyerek beş dakika bile olmadan kaldığımız minik evin verandasına ulaştık. Arka bahçenizin okyanusa açılması muazzamdı. Ellerim saçlarımda, tutamları toplamaya çalışıyorken ilk adımı eve atmamla sıçramam bir oldu. Hemen arkamdan gelen Rick'e tosladım. O ise salondaki hatunlardan haberi varmış gibi rahat, ellerini omuzlarıma koyarak beni sabitledi.
"Merhaba Ecel..." dedi, kalp biçimindeki dudaklarından yayılan naif sesi.
Haberi varmış gibi... Selamını almaya tenezzül etmeden kafamı çevirip, Rick'e aşağıdan bakmama aldırmadan sertçe sordum. Ölüm listeme aldığım kadın karşımdaydı.
"Onun burada ne işi var?"
"Sana sordum. Hayır deseydin onları hiç görmeyecektin."
Gür kahverengi saçlarını sağ yana ayırmış, sırtına kırmızı bir elbise giymiş, boynuna altın bir kolye, yüzüne eğreti bir gülümseme takmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ah," dedi, yüzsüzlükte. "az önce senin de dilediğin gibi hazır olman için geldik."
Gözlerimi kısarken suratımda ekşi bir ifade yüzüyordu. En son karşılaşmamızı hatılıyordum; bana ait olanı bana vermemek için direnişi, Rick bir bodrumda hapis tutulurken pahalı, kahverengi koltuğunun derisine gömülüp oturmaya çok meraklıymışım gibi beni kovmaya çalışır tavrını.
"Ne diyorsun?" dedim. Rick'in üvey annesi olması umrumda değildi, yosmanın.
Oturduğu kanepede bacak bacak üstüne atıp, saçlarını geriye itti. "Rick, madalyonun seni kabul ettiğini ve güçlerini kullanmaya artık hazır hissettiğini söyledi."
Oğlundan teyit almak istercesine, mavilinin gözlerine bakıyordu.
"Sahiden bunu yaptın mı?" dedim hala tam arkamda dikilen adama. Bırak Miley'i Thomas'dan bile yardım kabul etmediğimi, hakkımda hiçbirşey bilmemeleri gerektiğinde anlaşmıştık.
Kadın yüzüme gülümserken arkamdan kuyumu kazmıştı.
Ben cevabımı alamadan, Miley "Biz de en iyi şekilde yardım edebilecek tek kişiyi bulmak istedik Tom ile." dedi, yanında oturan kadının bacağına dokunurken devam ediyordu. "O da seni eğitmeyi kabul etti."
