Bitmiş bir hikayenin yeniden,küllerinden doğmasıyla oluşan kuvvetli bir aşk...
Başrol: Yavuz Karasu ve Bahar Kutlu..
Bir yıl önce ayrılan çiftimizin tekrar Karabayır'da karşılaşması ile başlayan aşkları ve yaşadıkları maceraların hikayesidir bu.
Bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar'dan,
Yaşlı adam uzaktan izlediği evin bahçesine girmeden önce etrafına bakındı. Saat o kadar erkendi ki hava yeni yeni aydınlanıyordu. Uzun süredir izlediği bu evin ışıklarıysa gece çok geç bir saatte sönmüştü.
Eldivenli eliyle bahçe kapısını ses çıkarmadan açıp içeri girdi. Yavaş adımlarla evin camlarına yaklaştı. Ağır adımlarla ilk önce mutfak camından içeri baktı. Ev tek katlı olduğundan camlardan içeri görmek çok kolaydı. Bu yüzden yavaş adımlarla ilerlemeye devam etti. Mutfak camından sonra oturma odasından içeri baktı.
Baktığı odalarda kimseyi göremeyince ilerlemeye devam etti. Yatak odasının camından içeri baktığında aralık olan perdeden içeri gözüküyordu. Yatakta uyuyan iki beden gözlerine çarptı. Yatakta uyuyan genç kadının saçları adamın göğsüne dağılmıştı. Genç adamsa kollarını genç kızın bedenine sıkıca sarmıştı.
Gözleriyle bir süre ikisini izledi. Belki de birkaç güne kadar bu iki gencin hayatı mahvolacaktı. Belki de ummadıkları şekilde birbirlerine daha çok bağlanacaklardı. Bunları görmek için o günleri yaşamaları gerekiyordu.
Adam gülümseyen yüzüyle bir süre daha onları izledi. Gözleri genç kadının üzerinde biraz daha oyalandığında "Güzel kızmış.." demeden geçemedi.
Camdan uzaklaşarak geldiği yöne ilerlemeye başladı. Bahçe kapısından çıkmadan hemen önce evin kapısına yaklaşarak cebinden çıkarttığı origamiyi kenara bıraktı. Sessizce bahçe kapısından çıktıktan sonra arabasına binerek ilerlemeye başladı.
🌸🌸
Bahar'ın ağzından,
Gözlerimi yavaşça aralayıp görüşümün netleşmesi için kırpıştırdım. Duyduğum düzenli nefes alış veriş sesiyle bakışlarımı yan tarafıma doğru çevirdim. Yavuz'un huzurlu görünen yüzüyle karşılaşınca gülümsemeden edemedim.
Dün gece evlilik teklifinden sonra biraz daha sinema salonunda vakit geçirmiştik. Yavuz'un hazırladığı, anılarımızdan oluşan resim ve videolu slayt gösterisini izledikten sonra evliliğimizi kutlamak için bir lokantaya geçmiştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Önerilen hikayeler
Bunları da beğenebilirsiniz
Gece eve biraz geç geldiğimizden dolayı Yavuz'u burada kalmaya ikna etmiştim. Bugün günlerden pazar olduğundan ben işe gitmeyecektim, Yavuzsa izinli sayılırdı. Erdem abi çağırmadığı sürece tabura gitmeyecekti. Bu yüzden ikimizde alarm kurmamıştık.
Gözlerim, sanki Yavuz'u yüzünü ezbere bilmiyormuş gibi tekrar tekrar her ayrıntısında dolaştı. Derin bir şekilde uyuyordu muhtemelen yoksa benim onu izlediğimi çoktan anlardı. Benim yanında tüm duvarlarını indirip kendini bana bırakması benim açımdan paha biçilmezdi.
Yüzünü daha rahat izlemek için yan dönüp elimi yüzümün altına koydum. Benim bu hareketimle birlikte Yavuz kolunu belime doğru uzatıp sıkıca bedenimi sardı ve kendine doğru çekti. Benden biraz uzata duran başını yaklaştırarak burnunu saçlarımın arasına daldırdı. Nefesleri boynuma doğru vuruyordu.
Yataktan çıkıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa gitmek istiyordum ama Yavuz'un kollarından çıkmak hiç cazip gelmiyordu. Bedenimi düz çevirerek yerimi rahatlattığımda Yavuz başını iyice bana yaklaştırmıştı. Kolumu başının altından geçirdiğimde burnunu boynuma doğru yaslamış, bana sarılı olan kolları daha sıkı bir şekilde bedenime sarılmıştı.
Bir süre daha bu vaziyette vakit geçirirken ellerimi Yavuz'un yumuşak saçlarına daldırmadan duramadım. Yavaş yavaş okşamaya devam ederken Yavuz'un nefesi hâlâ düzenli bir şekilde boynuma vuruyordu.
"Güne böyle başlamak ne güzelmiş." diyen boğuk ve uykulu sesi duyunca irkildim. Yüzünü görmediğimden Yavuz'un uyandığını fark etmemiştim.
Yavuz'un yüzünü görmek için yüzümü biraz geriye çekip konuştum. "Ne zaman uyandın?"
"Biraz oldu uyanalı." dediğinde şaşırdım. Daha yeni uyandığını düşünmüştüm. "Ama senin kokunla yatakta keyif yapmak çok daha güzel olduğundan ses çıkarmadım." diye devam etti.
"Ben de çok huzurluydum. Senin kollarında olmak hep bana iyi geliyor." dedim mırıldanarak.
Yavuz söylediğim şeyle burnundan nefes vererek güldü. Ardından kafasını bana yaklaştırıp burnumun ucuna ufak bir öpücük kondurdu. Gülümseyerek kafamı Yavuz'un göğsüne koydum. Yavuz elinden birini belimden çekerek saçlarıma çıkarttı. Yavaş yavaş okşayarak burnunu saçlarıma dayadı.
"Çok mutluyum Yavuz. Bir şey olacakta mutluluğumuz bozulacak diye çok korkuyorum.." dediğimde Yavuz elini yüzüme getirerek başımı göğsünden uzaklaştırdı ve yüzüne bakmamı sağladı.
"Hiçbir şey olmayacak, biz çok mutlu olacağız." dediğinde kafamla onu onayladım.
🌸🌸
Yavuz ile yatakta uzunca bir süre daha vakit geçirdikten sonra kalkmıştık. Ben mutfakta bizim için kahvaltı hazırlarken Yavuz ekmek almak için yakındaki fırına gitmişti. Elimden geldiğince güzel bir kahvaltı masası hazırladıktan sonra ocakta demlenen çaya baktım.
Kapının anahtarla açılma sesini duyunca başımı mutfak kapısına doğru çevirdim. Yavuz'un mutfaktan içeri girmesini beklerken uzunca süre ses gelmeyince merakla mutfaktan çıktım.
"Yavuz?" diye merakla ona seslendim. Yavuz dalmış bir şekilde elindeki şeye bakarken rahat bir nefes verdim.
"Bahar bunu Hatice mi yaptı?" dediğinde elindeki kağıt parçasını alıp dikkatle baktım. Hatice'nin daha önce böyle şeylerle uğraştığını görmemiştim ama yine de emin olamıyordum.
