Riddle's little princess

A new love

Pov Desdemona
Waarom die Destiny, waarom is ze zijn vriendin? Ik snapte het echt niet. Nadat hij het mij verteld had, was de ochtend nogal awkward. Ik wist me geen houding te geven in het bijzijn van hem. Hij had volgens mij hetzelfde want hij bloosde steeds als ik naar hem keek. Ik ging in de rij staan voor het ontbijt. Eenmaal bij de pannen aangekomen, kon ik de smurrie eigenlijk geen ontbijt noemen. Ik was dan al wel het eten van mevrouw Dursley gewend, dus ik gaf het toch maar een kans. Ik schepte wat van de smurrie in een diep bord. Als een slijmerige hoop snot gleed het in mijn bord. Ik pakte een van de lepels die naast de pannen in een bak stonden. In vertrok richting de eetzaal. Ik ging achteraan zitten, bij een paar van die stuudjes die hun boek aan het doorlezen waren, om maar geen gesprek aan te hoeven knopen. Ik neem een hap van de smurrie, maar moet al kokhalsen als ik de smaak van de smurrie uberhaubt op mijn tong voel. Ik spuug het goedje uit in mijn bord en vertrek daarna naar een ander deel van de zaal, waar ze nog fruit hebben liggen. Ik pak een appel van de schaal en neem een hap. De appel smaakt wel erg zuur, maar is in ieder geval veel beter als de smurrie. Ik ging op zoek naar de tafel waar mijn ganggenoten zaten. Ik merkte Thomas al snel op, aangezien hij erg lang is. Daar aangekomen zei ik "hoi" maar iedereen zwijgde. Zwijgend at ik daarom maar mijn laatste happen appel op. Na het ontbijt hadden we tijd op onze kamers. Samen liepen we richting onze kamers,die naast elkaar zitten. Hij zwijgde nog steeds. Toen we bij zijn kamer aankwamen wou ik verder lopen maar hij trekte me mee zijn kamer in. "Wat doe je?" vroeg ik. Hij duwde me iets tegen de muur. Hij verkleinde de afstand tussen ons. Tot de afstand zo klein was dat ik zijn adem op mijn lippen voelde. Hij leunde in en plaatste zijn lippen op de mijne. Ik zoende hem terug, waarop ik mijn hand door zijn haren beweegde. Na een poosje lieten we los. "Je keek zo teleurgesteld toen ik over Destiny vertelde, dus dacht ik dat je ook verliefd op mij was." zegt hij. Ik kijk hem verward aan. "Maar ben je niet verliefd op haar dan?" vroeg ik waarop hij opnieuw inleunde voor een zoen. Zijn volle lippen beweegden weer een tijdje over de mijne. Toen onze lippen los raakten vroeg ik waarom hij met haar had. Maar daar wilde hij me niet veel van vertellen.
"Ik moet gaan Thoo." Ik haaste me richting mijn kamer.
Eenmaal op mijn kamer prop ik een paar boeken in mijn tas, we hebben over 10 minuten namelijk les. Daarna pak ik nog een kaart en een ganzeveer en stuur een bericht naar Harry.

Beste Harry,
Hier een brief van je geweldige zus Robin. Het is echt verschrikkelijk saai hier. Ze kunnen hier totaal niet koken en de baas van dit instituut is een heks. Gelukkig kon ik de ochtendtaken skippen, niemand heeft iets doorgehad. Ik hoop dat alles een beetje goed gaat daar. En beledig Dudley even voor mij. Tot ooit misschien.

De enige echte Robin, vanuit het tehuis der saaiheid.

Daarna vertrok ik maar richting de les, de eerste les moest ik maar een beetje optijd komen. Ik smeet de deur van mijn kamer met veel geweld open. Iedereen die op de gang liep keek me geschrokken aan. Een fijn gevoel vind ik. Ik klopte nog even op de deur van Thomas, die na een paar minuten open deed. Samen liepen we naar Engels, de eerste les van vandaag.