I am... //ON HOLD//

... een beetje boos.

Okee, het brandalarm is dus net afgegaan en ik hoorde een ontploffing. 3x raden hoe dat zou kunnen komen.
Dirk-Jan die iets heeft laten aanbranden.
Dirk-Jan die iets verkeerd in de over heeft gestopt.
Dirk-Jan die niet goed het recept heeft gelezen.
Welke denk jij dat het is? Ik heb geen idee, dus ik ga nu even naar de keuken. Vanuit mijn werkkamer ren ik naar de keuken. Niet rennen op de trap Katie. Ughh mijn wolf ook altijd. Niet nu Charlie. Wat? Als jij dadelijk valt is dat ook mijn probleem. Houd je kop. Ik heb geen kop. Jawel, je bent een wolf, dus je hebt een kop. Maar ik ben een deel van jou, dus jij hebt ook een kop. *sluit mindlink af*. Ff een tipje, ga niet mindlinken op een trap. Want ja, dan val je. Net zoals ik nu doe. Ik zei het toch. *sluit mindlink af* Ik word echt gek van dat beest. ... hahahah nu kun je niks zeggen hond! Oke, verder met wat we aan het doen waren, op naar de keuken.

"Dirk, wat heb je gedaan met de keuken?!" Ik zal even omschrijven hoe de keuken er nu uitziet. De oven ligt in 2 stukken, er liggen stukken metaal verspreid door de keuken, het aanrecht is beschadigd, het stinkt verschrikkelijk, de koelkastdeur ligt eraf en de hele keuken ligt onder de deegplokken. "Er is iets mis gegaan katie." Grrrr. "Dat had ik nog niet door, waar is Noëlle?" Vraag ik. "Een doekje halen." "Dit. Kun. Je. Niet. Oplossen. Met. Een. Doekje. Dirk." Snapt hij het dan echt niet, de keuken is helemaal vernield en hij wil het oplossen met een doekje? "Kate, ga heel even afkoelen, je ogen zijn weer rood. Ik leg het later weg uit." Ik loop naar de etkamer omdat daar nu niemand is. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Knap van mij hè? Ik heb netjes tot 10 geteld en ik heb niemand vermoord. Ik doe maar gwn wat Dirk zegt, ookal heeft hij een lagere positie en eigenlijk hoort hij mijn niet te commanderen en ik mag zelf beslissen wat ik doe dus dat ga ik ook doen en ...... 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Oke, nu ben ik weer rustig. Ik loop weer terug naar de keuken. "Sorry Dirk, ik wilde je bijna vermoorden."

"Maar wat is er nou eigenlijk gebeurt met de keuken?" Vraag ik. "Er was dus een plastic kom en daarin zat beslag voor cake. Dat had Mila waarschijnlijk dan al gemaakt. Dus ik denk, ik pleur er nog wat 'meel' in, want het zag er een beetje dun uit. Ik zet het in de oven, met plastic bak en perongeluk de klutser. Op 300 graden, 2 uur lang. Ik ging bij Noël zitten om te tekenen en toen was het BOEM! We gingen onder het aanrecht zitten en toen heb ik Noël gestuurd om een doekje te halen." Omg. Heb je plastic en ijzer in de oven gedaan?" Plastic en sommige soorten ijzer kunnen niet in de oven. "Ja Kate." "Laat dat pak meel eens zien." Zeg alsjeblieft niet wat ik denk dat het is. Dirk-Jan geeft me een pak aan. "Sukkel, dit is gist, geen meel. Jij fixt hier de keuken maar." Nu dit is geregeld ga ik weer terug naar Mila en Stijn. Ik ren weer van beneden naar boven, mijn wolf negerend. Eenmaal boven op zolder doe ik de deur open. Alleen Mila is er. "Hey Miel, alles goed?" Mila gaat recht op zitten. "Ik weet het niet meer Kate, ik weet het gewoon niet meer. Ik heb er een slecht gevoel over." Hoe kan ik haar helpen? "Wat zegt Stijn ervan?" Vraag ik. "Hij denkt dat ik gewoon een griepje heb. Maar ik weer het gewoon niet zeker." Hmmm... "Ga anders even naar de Packdokter." We hebben meerdere packdokters, en een Packziekenhuis. "Nee Kate, nee, dat ga ik niet doen." Hoezo niet? "Wat zijn de klachten?" Ik ga even voor dokter spelen. "Ik heb buikpijn en ik moet de hele tijd overgeven, wacht even." Ze rent de kamer uit, waarschijnlijk om te spugen. Ik pak een flesje water, die op het nachtkastje staat. Mila komt er weer aan. Ik geef haar het flesje. "Ik denk dat ik al weet wat er is....."

Hey lieve wolfjes,
Wat denken jullie dat er met Mila aan de hand is?
Doeii😘