Pangarap Lang Kita (Book 2)

PLK Book 2: Chapter 19

Iniisip ko parin kung paano ko kakausapin si March. Alam kong ma pride akong tao, sobra. Pero this time, I'll make sure na hinding hindi ko na papairalin ang pride ko. Its now or never.

I texted Cesar para tulungan ako sa plano ko.

To: Cesar

Pre, need your help. Its about March.

From: Cesar

Ok. I'll go there.

While waiting for Cesar, I ordered some food kasi parang mahaba haba rin tung pag uusapan namin. I know, this is hard but I need to do some moves. As I've said, its now or never.

30 minutes have passed, dumating na nga si Cesar. I let him come-in and offered a seat.

"You're too formal." he said as he chuckled. Yea, I think I need to practice being formal. Di na ako nagsalita as I sat beside him.

"This must be serious. Whats up, doc?" he finally said. Napansin niya atang matamlay ako. Paano pa namang hindi, maraming gumugulo sa utak ko especially now that I admitted, I still love March.

"We broke up." i uttered as I sighed. Kahit papano, naaawa naman ako kay Tina. Natutunan ko din naman siyang mahalin pero kahit anong deny ko, alam ko malaking parin ang espasyo sa puso ko para kay March.

"For real? I told you, you're still inlove with the past." he said. He's right. Naiinis din ako sa sarili ko dahil sa tingin ko, ginawa ko siyang panakip butas.

"Hindi ko rin alam kung bakit, pero pare, kahit how many times ko na ideneny ang feelings ko for her, di parin talaga matatago na mahal na mahal ko parin siya." I said. Totoo ba talagang tong first love never dies? Ewan ko ba. Its just that, my love for her never fades!

"So what's your plan?" he said.

"Tulungan mo akong iset up kami sa lugar na kami lang. Please!" I beg. Wala na akong ibang ma hihingian ng tulong. In fact, mas makakatulong si Cesar dahil girlfriend niya si Mayet.

"Oooh. Thats too tough! But I'll try." he said. Thanks God na may kaibigan akong katulad niya. Ewan ko nalang kung paano ko gagawin to nang wala ang tulong ng mokong na to.

"Iset up mo kami sa isang resort. Sa isang private resort. Yung kami lang. " i said. Kahapon ko pa pinag iisipan yan. May resort kasi kami sa Palawan at plano ko na dun nalang muna kami para hindi na siya makatas pa.

I'll accept whatever her decision is. Its either love me or accept me. Its either or fallacy. I wont let her go again. Para saakin lamang si March. Akin lang siya.

"Thats great! San bang resort gusto mo?" he hissed. Dun nalang sa resort namin.

"May resort kami sa Palawan. Dun mo siya dalhin. Ibibigay ko sayo ang exact address. Ikaw na bahala paano mo siya dadalhin dun basta make sure, walang Ralph na kasama." i said. I wont let him ruined our chance. Chance na to para magkabalikan na kami.

"Mahal mo nga talaga. Oh sige, I have to go. Pag iisipan ko pa yang mga plano mo." he said.

Nang makaalis na si Cesar, iniisip ko pa din kung ano bang sasabihin ko kay March. Hindi na importante ang nakaraan, kung ano man yun, dun nalang yun. Gusto ko magsimula kami ulit.

Hinintay ko parin ang text ni Cesar, dapat bukas makaalis na kami. Ayoko ng patagalin to, wala na kaming oras. Ayokong mahuli na ang lahat.

Lumabas ako ng bahay at pinatakbo ng mabilis ang sasakyan. I went to my bakery, syempre kailangan ko din naman icheck ang business ko baka napano na.