Please don't (Vkook Fanfiction)

9ο Κεφαλαιο

Taehyung P.O.V

"Jungkook" του φώναξα αγκαλιάζοντας τον.
"Τι; "
"Θελει παρά πολύ δύναμη αυτό που κάνεις και σε ευχαριστώ πάρα πολύ. "
"Τίποτα" μου απάντησε ψυχρα
Κατάλαβα τι είχε τότε στο μυαλό του…
"Οχι σε παρακαλώ μη φύγεις.."
"Πρεπει.  Εσύ έχεις τη γυναίκα σού, σε λίγο μπορεί να θες να κάνεις οικογένεια…  Εγώ δεν έχω θέση πια εδώ πέρα"
" Jungkook,  είσαι ο κολλητός μου,  μαζί μεγαλώσαμε δεν μπορώ να σε χάσω… "
"Αυτο είναι το πρόβλημα. Πως για εσένα θα είμαι πάντα ο κολλητός σου"
"Ξερω ποσό πονάει αλλά.. "
"Ναι πρέπει να σε καταλάβω. Μην ανησυχείς απλώς θα αλλάξω διαμέρισμα για να ξαναβρώ τον εαυτό μου.  Δεν θα πάψουμε ούτε να είμαστε φίλοι,  ούτε να βγαίνουμε,  ούτε να σε… "
"Εαν δεν θες να είσαι ο κουμπάρος μας δεν πειράζει. Ξέρω πως είναι δύσκολο και δεν θέλω να σε αναγκάσω"
"Οχι,  θέλω να είμαι κοντά σού στις πιο χαρούμενες σου στιγμές"
Μετά και από αυτό που είπε τον πήρα πάλι αγκαλιά και ξέσπασαμε και οι δύο σε κλάμα.
"Γαμώτο Jungkook,  γιατί εμένα; "
"Θα μπορούσα να μιλάω ώρες ασταμάτητα για αυτό.. "

Να πω πως δεν τον καταλάβαινα αλλά ήταν δύσκολη και η θέση των δύο μας.
Ύστερα από αυτό επικράτησε σιωπή και ο Jungkook ανέβηκε στο δωμάτιο του.

Jungkook P.O.V.

Αυτό ήταν
Τα μαζεύω και φεύγω.
Η αλήθεια είναι πως ήταν κάτι που ήθελα αλλά και ταυτόχρονα δεν ήθελα.

Από τη μια ήθελα να είμαι πάντα κοντά του και από την άλλη ήξερα πως πια δεν γινόταν...
Παρόλα αυτά αισθανόμουν πολύ περήφανος που επιτέλους κατάφερα και του το είπα.
Ετσι,  βυθισμένος στις σκέψεις μου κοιμήθηκα...

Taehyung P.O.V.

Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα καθόλου.
Διάφορες σκέψεις μου περνούσαν από το μυαλό…
Απο τη μια δεν ήθελα να χάσω τη Mina από τη άλλη δεν ήθελα να φύγει ο Jungkook…
Ηξερα όμως ποιο ήταν το καλύτερο για όλους μας και ήξερα πως δεν έπρεπε να αφήσω τη Mina μόνη της τώρα που με χρειαζεται…