7.bölüm

200 8 0
                                    

"Uslu dur yoksa canını yakarım " saçımdan tutup beni yerden kaldırdı
Ve babamın ayaklarının üstüne attı yere bir daha kapaklanırken ellerim acımıştı

"Sen anlatırmısın yoksa benmi anlatıyım?"

Ayağa kalkıp babamın yakasına yapıştım

"Baba bu adam ne diyor ?!"

Babam derin bir nefes aldı ve

"Kuzey bey bize iki dakika müsade verirmisiniz ? Dedi kuzey bey gözleriyle korumalara işaret verdi hepsi birer birer çıktıktan sonra  babamın dedigi kuzey bey az önce kalktigi koltuğa oturdu babam göz çevirip bana döndü yüzüne her baktığımda kalbim acıyordu kuzey bey çok pis benzetmişti babamı ve ben bir kez daha o adamdan nefret ettim .

"Kızım ben kumar oynadım "

"Ne!? Diye bağırdım babam uzun zaman önce böyle şeyleri bırakmıstı ve konuşmaya devam ettim

"Bana böyle şeyleri bıraktığını söylemiştin?!

"Demekki bırakmamıs" hırsla kuzey beye döndüm ne diyordu bu adam

"Ve bana olan borcunu senle ödedi "

"Ne ?" Başım dönüyordu bu adam bana ne diyordu benim babam böyle bir şey yapmazdı herşeyi yapardı ama benim babam böyle bir şey yapmazdı! Yapamazdı  kafamı çıldırmıs gibi sallamaya başladım

"Hayır yalan söylüyorsun sen ne hakla bana yalan söylersin?!"

Düz bir ifadeyle konuştu

"Ben hicbir zaman yalan söylemem bunu o aklına kazısan iyi olur yoksa ben kazırım"

"Herşey daha güzel olacak öykü sana söz veriyorum" dedi babam gitmeden önce

"Hayır baba beni bırakma!!" Göz yaşları yüzünden heryeri bulanık görüyordu diz çöktü hayatındaki son insanda ona yüz cevirmisti yaşamanın ne anlamı kalmıştıki?

Saçlarımda hissettiğim ellerle gözlerimi açtım kuzey bey bütün ihtisamiyla önümde duruyordu sırıttı

"Cehenneme hoş geldin öykü "




Kara Belam Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin