•bir•

15.4K 671 185
                                    


Medya : Bera

———
Salı
(09.56)

Geçmiş, gelecek, şimdi. hayatı üç parçaya ayırıp her bir parçayı birbirine bağlıyorduk. Geçmişte yaşattıklarımız, gelecek kaygımız derken bu sefer de şimdiyi unutmuş oluyorduk. İnsanlar böyleydi ama hepsi değil. Bana hayatı olduğu gibi yaşamamak hep garip gelmişti. Şimdi kendi fikirlerimi açıkça söyleyebildiğim, kimsenin sorumluluğunu almadığım bir yaştayken de bunu uyguluyordum. Geçmişte kime ne yaşattıysam hepsi bir kenarda duruyor ama şimdime zarar vermiyordu. Ya da geleceğimi düşünmeye tüm zamanımı harcamıyordum. Ben böyleydim ve değişmeyeceğime emindim.

Üç yıl önce sorsan en sevdiğim diyebileceğim adama şu an nefretle bakıyor olmam da, ona yaptıklarımı hatırlıyor olsamda bana şimdi yaptıklarını göz önünde bulundurarak vicdan azabı çekmemem de bu sebeptendi.
İkimizde birbirimize olabildiğince zarar vermiştik. İkimizde en zor günlerimizde birbirimizin yanında olmamıştık. En sonunda bu hale gelmiştik. Birbirimizden uzaktaydık. Ben arkadaşlarımla, bir zamanlar ondan daha uzak olduğum arkadaşlarımla, koridorda sohbet ederken o kolunu kapı pervazına dayamış beni izliyordu.

Ama bir gariplik vardı. Herkes kanlı bıçaklı olduğumuzu bildiğinden göz göze gelmemeye bile özellikle dikkat ederdik. Bu okulun selameti için, bizim ise gururumuz için en iyisiydi. Yani şu anki tavrı olağandışıydı.

Kafamla Buğraya onu gösterdim. Yüzüme ne var dercesine bakmaya başladı. Bir şeyi de hemen anlasaydı şaşırırdım.

"Git niye gözünü diktiğini sor her şeyi benden bekleme."

"Onunla sorunu olan sensin, ben değilim." dediğinde istemsizce gözlerimi devirdim.

"Akıllı şey o yüzden oraya ben değil de sen gideceksin hadi." Tekrar gözümle onu gösterince öfleyerek onun yanına ilerledi.

İkisinin çok kısa süren konuşması boyunca şerefsizin sarı saçlarıyla oynamasına katlanmak zorunda kaldım. Onun hakkında bildiğim ve unutmak istediğim çok az şeyden biri de buydu. Ruh halinin ne olduğu önemsiz, her zaman saçıyla oynardı.

Buğra yanıma döndüğünde baş parmağıyla omzunun üstünden koridorun başını gösterdi.

"O gelen çocuk var ya, küçük olan. İşte onun senin yanına gelmesini bekliyormuş."

"Niye bekliyormuş?"

Omzunu bilmiyorum anlamında sallayıp ağzını büktü. Artık önemi yoktu. Çocuk yanımıza ulaşmıştı zaten.

"Levent abi, Fikret hoca seni bekliyor. Çabuk odama gelsin dedi." Gözümü çocuktan çekip ona döndürdüm. Yüzündeki sırıtmaya bakılırsa bu iş onun başının altından çıkmıştı. Biliyordum. O konuşmadan sonra bir haltlar yiyeceğine emindim.

" Sen git ben gelirim Fikret hocanın yanına." deyip çocuğu orada bıraktım. Gidecektim ama önce küçük bir işim vardı.

Ben ona doğru yürüdükçe cesaretini göstermek için o da bana doğru adım atmaya başladı. Ortada buluştuğumuzda herkesin gözünün bizde olduğunun bilincinde olarak ona biraz daha yaklaştım.

"İlkokul numaralarının bana sökeceğini mi sanıyorsun?"

Onu ilk kez böyle görüyordum. Bana karşı hep az da olsa temkinli yaklaşırdı ama arkası benim kadar sağlam olmadığı halde güçlü görüntüsünü koruyordu.

" İlkokul numarası olduğunu nerden çıkardın eski arkadaşım? Kısasa kısas diyelim biz buna."  Kafasındaki iki yana salladı.
"Ah ah, aslında seni o çocuğu dövdüğün gibi dövmem gerekirdi ama anca görüntülerle yetinebildim."

Tam oraya, gülüşünün üzerine yumruk atmamak için bir sebep arıyordum ve sonuç sıfırdı. Hiçbir sebep yoktu. Düşününce büyük ihtimalle okuldan uzaklaştırılacaktım, boşa gitmemem iyi olurdu.

"Uzaklaştırılırım değil mi?"

Kafasını evet anlamında salladı.

"Bence boşa gitmemeli." cümlemi bitirdiğim gibi anlamasına müsaade etmeden dudağının kenarına yumruğu geçirdim. Daha iyi olmuştu. İçimdeki öfke iyice harmanlanmıştı.

" Ne yaptın lan?" Yumruğun etkisiyle eğilip elini dudağının kenarına bastırıp kanı durdurmaya çalıştı. İçimde sadistçe bir istekle yüzünün kanlar içinde kalmasını istiyordum. Sadece dudağı yetmezdi.

"Bera?"

"Ne amına koyayım ne?"

Gülümseyerek elimi omzuna yerleştirip çekerek geri geri yürürken "Hadi eyvallah" deyip baş selamı verdim.

Yüzündeki dumur olmuş ifadeyi çok kez görmeyi istiyordum ama bununla yetinmeyecektim. Benim adımda Levent ise bu adam benim önümde kul köle olacaktı.

———

İlk bölüm olduğundan not yok dldl

Öptüm💋💋

🐘🔸

Siyah Yüzlü Çocuk [boyxboy]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin