TURUNÇGİL |Yavru Panda| (Seri: 1)

Fotoğraf

Kollarını bedenime dolayan 1.70'lik kız, benim minnoş bedenimi gizlerken, şokla kalakalmıştım. Belkide daha kısaydı ve bana uzun gözüküyordu, zira kızın yanında minnacık kalıyordum.

"Yaa, çok özlemişiim!" demesiyle ne yapmaya çalıştığını geçte olsa anlamış, ben de kollarımı bedenine sarmıştım. Sırtım duvara doğruydu zaten ve önümde bana sarılan kız da vücudumun ön kısmını kapatıyordu. Atlas ve Sevde bize bir bakış atıp, tanımayarak önümüzden geçip gittiklerinde, bugün saçımı ördüğü için anneme teşekkürlerimi gönderdim, zira aksi taktirde aslan kürkü gibi saçlarım beni ifşa edebilirdi. Kız omzunun üstünden arkaya bakıp, uzaklaştıklarını gördüğünde geri çekildi.

Kız tekrar bana dönerken, ben ona mal mal bakıyordum. Neden bana yardım etmişti ki? Yüz ifademe bakıp, tebessüm ettikten sonra, "Önemli değil," diyerek arkasını döndü ve ilerlemeye başladı.

O henüz bir kaç adım atmışken, üzerimdeki sersemliği atıp, hızla önüne geçtim. Yüzünü daha yakından görünce kaşlarım havalandı. Bir yerden tanıdıktı sanki yüzü, kestane rengi kocaman gözleri. Ben O'nu çözmeye çalışır gibi yüzüne dikkatle bakarken, onun tekrar hareketlenmesiyle kendime gelerek, gitmemesi için kolunu yakaldım.

"Bana neden yardım ettin?"

Yüzüme birkaç saniye bakıp, tebessüm ettikten sonra, "Çünkü sende aynısını yapardın," dedi ve kolunu kurtararak yanımdan geçip, gitti.

Birkaç saniye olduğum yerde kaldıktan sonra ancak arkamı dönebildiğimde, benden çoktan uzaklaşmıştı bile. Ben hâlâ arkasından bakarken, O kulak üstü, mavi kulaklığını takmış, havalı bir şekilde uzaklaşıyordu. Benimse tek düşündüğüm, bu kızın neden bu kadar uzun olduğuydu.

"Yada senin neden bu kadar kısa olduğun?"

"Ben kısa değilim bi' kere, taam mı?! Onlar uzun!"

"Hı hı, kesin öyledir. Ulan Allah boydan alıp, saça mı verdi sana, beynine hiç dokunmadı mı acaba? Yoksa şuan düşünülecek onca şey varken, senin 1.48'lik boydan sayılmayacak boyunun tartışmasını yapmanın başka sebebi olamaz. Sence de pokçuklu pijamalarının zamanı gelmedi mi?"
(Bu arada abartma yok, karakterimizin gerçektede boyu 1.48)

°°°°°°°°°°°°°°°°°°ⓜⓐⓛⓛⓘⓠ [̲̅m̲̅][̲̅e̲̅][̲̅r̲̅][̲̅c̲̅][̲̅a̲̅][̲̅n̲̅]

"Ulan seni oraya koyanın ebesini.. Gelsene lan buraya!"

Biraz daha uzandığımda pokçuklu pijamamın parmak uçlarıma deymesiyle, gardrobumun rafında destek alarak zıpladım ve elimle iyice kavrayarak kendime doğru çektim. Tam zafer nidaları atacaktım ki, pijama takımımla beraber diğer kıyafetleriminde üstüme gelmesiyle kendimi yerde buldum.

Söylene söylene ayağa kalkerken, şöyle bir etrafa baktım.
Bakın size ders olsun, asla kıyafeylerinizi top yaparak, rast gele dolabınıza fırlatmayın.

Etrafa umutsuzca bakarken, omuz silkip, "Sonra temizlerim artık," diyerek kıyafet yığınının arasından bana göz kırpan (Yani gerçek anlamda göz kırpan. Pokçukların üzerinde göz kırpan emoji var.) pokçuklu pijamalarımı kıyafet yığınının içine elimi daldırarak kavramıştım ki, gözümün önüne elindeki terlikle annemin görüntüsü geldi ve bu bile minnoş totomun tutuşmasına sebep olarak beni harekete geçirdi.

Yerdeki pokçuklu pijamalarımı aldım ve yatağın üzerine koydum. Sonra tekrar dönerek yerdeki tüm kıyafetleri kucağıma doldurdum ve dolabımın sürgülü olmasına şükrederek kapağını açtım. Kucağımdaki tüm kıyafetleri içine fırlatıp, düşmesinler diye hızla geri kapatarak derin bir nefes aldım.