W końcu się obudziłam. Spojrzałam na Billa. Zaczął się budzić.
Co tu się działo jak mnie nie było?! - krzyknęłam na niego.
Nudziło mi się. Ból jest taki zabawny. -odpowiedział.
Czyli gdy mnie nie było ty sprawiałeś sobie ból?! - wkurzyłam się jeszcze bardziej a po chwili zaczęłam płakać. Nie chciałam żeby to widział więc po prostu odwróciłam się i kierowałam do wyjścia. Wtedy Bill złapał mnie za nadgarstek.
Gwiazdeczko, spójrz na mnie. - powiedział z troską. Ale ja nie miałam takiego zamiaru. - Mabel! - powtórzył.
Odwróciłam tylko głowę w jego stronę i patrzyłam na czubki swoich butów.
Gwiazdko... - rzekł i wziął ostrożnie za moją brodę i podniósł moją głowę tak, że patrzyliśmy sobie w oczy-nie płacz, proszę.
Po.. Po prostu s - strasznie się o c-ciebie martwiłam-mówiłam popłakując.
Przepraszam cię. Nie martw się o mnie bo nigdy już tak nie zrobię. - mówiąc to ciągle patrzyłam w jego oczy. Mogłam w nich dostrzec troskę.
Obiecujesz? - zapytałam.
Obiecuję-mówiąc to uśmiechnął się a następnie przytulił mnie.
Kocham cię - powiedział gdy się od siebie oderwaliśmy.
Ja ciebie też- gdy to powiedziałam Bill pocałował mnie. Kocham tego demona.
