Birkaç gün sonra
***sasuke***
"İtachi. Gitme. Lütfen. "
"Üzgünüm Sasuke. Gitmek zorundayım. "
"Beni bırakma. Lütfen. İtachi... "
Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. O lanet olası herif abisini elinden almıştı.
"Sasuke. Ağlama. Beni özlediğin zaman gökyüzüne bak. Seni izliyor olacağım. Artık hoşçakal deme zamanı. "
Gökyüzüne doğru yavaşça yukarı çıkarken gözlerimi kapattım. Yaşlar süzülmeye devam ederken veda ettim.
"Hoşçakal.. İtachi. "
Gözlerimi açtım. Yatağımdaydım. Rüya mıydı her şey? Hayır. Değildi. İtachi beni gerçekten bırakmıştı.
O geceden beri Naruto benimle beraber kalıyordu. Ona kendi yatağımı bırakmıştım. Bense kırmızı bulut desenli, kana bulanmış siyah pelerine sarılıp İtachi'nin odasında ağlayarak uyumuştum her gün. Bu oda benim için çok özeldi artık. Her yer İtachi gibi kokuyordu çünkü.
Yataktan kalktım ve mutfağa yöneldim.
"Günaydın Sasuke kahvaltı hazır. "
Bu ses.. İ.. İtachi?
"Bir sorun mu var dattebayo. Hadi otur. "
Bir an İtachi konuşmuş gibi hissetmiştim. Kahvaltı sofrasına baktım. Gerçekten güzel hazırlanmıştı.
"Sorun yok. "
Masaya oturdum. Beraber kahvaltı etmeye başladık. İtachi gibi olmasa da gerçekten güzel bir masaydı.
"Sasuke. Biraz konuşabilir miyiz? "
"Konu ne? "
Koltuğa oturup bana işaret yapınca yanına oturdum.
"Dinliyorum. "
***Naruto***
"Dinliyorum. "
Artık Sasuke'ye onu sevdiğimi söylemeliydim.
"Dinle. Belki de en derin yerinden yaralanacaksın. Ama ben bunu daha fazla içimde tutamam. "
"Söyle. "
"Sasuke.. Ben.. Ben seni seviyorum. "
"Ben de seni. Her zaman yanımda olan değerli bi arkadaşımsın. "
Çok kırılmıştım. Biliyordum. Karşılığı yoktu bu sevginin. Ama bunu daha fazla saklamayacağım.
"O anlamda değil. Sasuke ben seni her şeyimle seviyorum. Senin yanındayken içim kıpır kıpır oluyor. Senin canın acıyınca benim canım da yanıyor. "
Bana şaşırmış bir yüzle bakıyordu.
"Benden nefret ediyorsun değil mi? Aptal bir homonun tekiyim. Herkesin nefret ettiği canavarın tekiyim. Senin arkadaşça yaklaşımını abartıp onu.. "
Beni sımsıkı sarmıştı kollarıyla. Eliyle saçlarımı okşuyordu bir yandan.
"Sen canavar değilsin. Senden nefret etmiyorum. Kimse kimseyi birini sevdiği için suçlayamaz. Sana karşı tam olarak ne hissettiğimi ben de bilmiyorum. Ama benim için değerli olduğun kesin. İtachi de gitti. Şu an tek varlığım sen ve Sakura. Sizi de kaybedersem ben yaşayamam. Biliyor musun? Sen benim için Sakura'dan bile daha değerli olabilirsin. "
Onu sıkıca sardım ben de.
"İtachi nii gibi olamam. Biliyorum. Ama en azından onun gibi seni mutlu etmeye çalışacağım. Gitmeyeceğim. Sen iyi ol yeter. Her şeyi yapmaya hazırım. "
"Kokun.. İtachi gibi.. "
Bu söz beni çok mutlu etmişti. Yüzümde kocaman bir gülümseme yayıldı.
"Naruto... Bundan sonra benimle yaşar mısın? "
Bu istek karşısında çok şaşırsam da geri çevirmek gibi bir niyetim yoktu.
"Elbette. Sasuke. "
Benden yavaşça ayrıldı. Alnına bir öpücük bırakmak için yaklaşmıştım ki eli ile engelledi.
"Oraya İtachi'nin eli değdi. Kimsenin dokunmasına izin veremem. "
Bu kez yanağına yaklaştım ve minik bir öpücük kondurdum.
"Sorun yok. İtachi nii'nin senin için ne kadar özel olduğunu biliyorum. "
Gülümsedim. Sasuke'nin yüzünde hafif bir tebessüm belirdi.
"Sen hep gül tamam mı? Gülmek sana çok yakışıyor. "
Bana tekrar hafifçe sarıldı ve yavaşça fısıldadı kulağıma.
"İyi ki varsın. "
Ona zaman tanımalıyım. Belki de beni seviyor ama farkında değil. Ve şu an bunun sırası da değil. İtachi nii yeni öldü ve Sasuke bunu daha yeni yeni atlatıyor. Daha doğrusu atlatamıyor. Onun için zor dönemlerdi. Ve ben onu gerçekten seven biri olarak hep yanında olmalıydım.
Yavaşça ayrıldım. Gülümsedim ve gözlerine baktım.
"Hadi bir şeyler yapalım. Şu geçen oynadığımız oyunu oynayalım. "
Sasuke'yi kolundan çekiştirip odasına getirdim. Oyunu acısını çok dikkatli izlemiştim. Hemen oyunu açtım ve komandanın tekini ona uzattım.
"Oyunda bana tüm gücünle saldır. Daha iyi hissettirecek. Güven bana. "
"Oynamak istemiyorum. "
"N.. Neden? "
"Oyunu İtachi yaptı. Ve ben oyunu her oynayışımda onu hatırlayacağım. Sonra da onu kurtaramadığımı. Eğer Tsunade'yi hemen arasaydım belki de... "
Göz yaşları hızla süzülüyordu. Biliyorum. O kadar kolay atlatamayacaktı. Ona sarıldım sımsıkı.
"İtachi nii burada olsaydı ve seni ağlarken görseydi çok üzülürdü. İtachi nii gökyüzünde. Ve her daim seni izliyor. O seni mutlu görmek ister bence. Onun seni ağlayan gözlerinle görmesini ve üzülmesini istemezsin değil mi? "
"Haklısın. İstemem. "
Benden ayrıldı. Karakter olarak İtachi'yi seçti.
"Şu bulut pelerinli olanlardan birini seç rastgele. Shisui nii, İzumi san ve İtachi'nin katili bulut pelerinli biriydi. "
Sarı saçlı olanı seçtim. Sebebi yoktu. Saçları ve gözleri benim gibiydi sadece.
"Deidara mı? O olamaz. O abimi öldüremez. "
Karakterin özelliklerine baktım hızlıca. İtachi karakterleri tanıdıklarına göre tasarlamıştı sanırım. Geneli patlayıcılar ile alakalıydı. Bir de genjutsu işlemiyordu.
Oyuna başladık. Çok sürmemişti yenilmem. İtachi nii'ye göre fazla kolay bir rakip miydi yoksa İtachi nii mi aşırı güçlü bilemedim.
Bu kez mavili bir karakteri tercih ettim. Anladığım kadarıyla abisinin katilini bulmaya çalışıyordu ıyun sayesinde.
"Kisame san mı? Abimin cenazesinde yer almıştı ve benimle konuşmuştu. Eğer İtachi'yi öldüren o olsaydı sesinden fark ederdim. "
Oyuna başladık. Bu kez biraz daha iyi dayanmıştım ama sonuç aynıydı.
***Aynı günün akşamı***
Bu şekilde tüm bulut desenli pelerine sahip karakterleri denemiştim. Nagato nii hariç. Çünkü Nagato nii zaten ölmüştü. İtachi'yi öldüren o olamazdı.
"Uzun zamandır görmediğim biri olmalı. Hidan ve Kakuzu'yu uzun süredir görmüyorum ama konuşmalarından tanımam gerekir. Konan san olamaz çünkü ses tonu bir kadına ait değildi. "
Gözleri tekrar dolmuştu. Sabahtan beri abisinin katilini arıyordu.
"Zetsu san en mantıklı seçenek gibi duruyor. Onu neredeyse hiç tanımıyorum ve sadece birkaç kez gördüm. Ama Kisame san başka şehirde yaşadığını söylemiş, Sasori san da bunu onaylamıştı. Hatta buradan baya uzakta olduğunu ve o yüzden gelemediğini de vurgulamıştı. "
Sanırım Sasuke'nin beni sevip sevmemesini bu kez unursamayacağım. Belki benden bu kez gerçekten nefret edecek. Ama şu an umrumda dahi değildi.
"Deidara İtachi'yi pek sevmiyor gibi görünüyordu ama... "
Lafını kesen şey dudaklarımuzın birleşmesiydi. Onun göz yaşları benimkilere karışıp bir uyum içinde akmaya devam ettiler. İttirip bana bağırmak yerine hareketsiz kaldı bir süre. Sonra beklemediğim bir şekilde karşılık verdi. Göz yaşlarımun hızlandığını hissettim. Neden ağlıyordum ki şimdi? Sasuke'nin haline mi acıyordum? Yoksa veni kabul ettiği için mutluluk göz yaşları mıydı bunlar?
Bilmiyorum.
Tek bildiğim hiç olmadığı kadar iyi olduğum. Sasuke'nin acısını dindirirken mutlu olduğum...
Benden yavaşça ayrıldı ve kulağıma fısıldadı.
"Naruto.. Sevgilim ol. "
Dedim artık sasunaru kısmına geçelim;)
İyi mi demişim kötü mü bilmem ama finale 3 bölüm kaldı ve artık başlaması gerektiğini düşündüm.
Umarım güzel bir bölüm olmuştur.
Biraz geçiş bölümü gibi oldu:P
Ama olsun. Elimden geleni yaptım:)
Ha bu arada xblackrazerx ile ortak hesap açtık adı funtime_xblackx
Oradan yayımladığım kitabım var ve yolda daha birsürü proje var.
Onu da takip etmeyi unutmayın:)
Bu kadardı:) Hadi ben kaçar:3
1006 kelime
