Silent Storm

Κεφαλαιο 20ο

Δυο μήνες μετα

"Χρήματα!" βροντοφωναξε ο Ηλίας. "Χρειαζομαι χρηματα! Και τα θελω τωρα!"

"Ηλία, σε παρακαλώ ηρεμισε. Μην φωναζεις. Θα τρομαξουν οι γειτονες."

"Δεν με ενδιαφερει καθολου Μυρτω!"

"Ηλία εχεις πολυ θρασος να ερχεσαι στο σπιτι μου και να απαιτεις χρηματα! Φυγε αυτη την στιγμη! "

" Α μπα! Τι εγινε; Η μικρη Μυρτουλα απέκτησε φωνη; Ε, λοιπον μαλλον, μαλλον θα ξεχασες σε ποιον μιλας, χμ; "ειπε ο Ηλίας και έβγαλε απο το γιλεκο του το πιστολι του.

Το αιμα της Μυρτως παγωσε ακαριαια καθως οι εικονες του πατερα της αιμοφυρτου στο πατωμα εισεβαλλαν βιαια στις σκέψεις της.

" Ηλ... Ηλία" τραυλισε βλεποντας το οπλο να ειναι στραμμενο πανω της.

"Τι νομιζεις Μυρτω; Οτι φοβαμαι να το χρησιμοποιησω πανω σου; Μην εισαι τοσο σιγουρη! Δεν αξιζεις τιποτα παραπανω απο οποιδηποτε αλλον; Λοιπον, Μυρτώ... Τα χρηματα που λεγαμε;" ειπε και εκανε ενα βημα πιο κοντα της σφιγκοντας της την μεση και φέρνοντας το οπλο στον κρόταφο της.

Οι κορες των ματιων της Μυρτως ειχαν διασταλθει και κοιτουσαν επιμονα το πιστολι.

Πιστευε πως θα ηταν πιο θαραλλεα, ομως στην θεα του οπλου πραγματικα σαστισε.

"Εντάξει" ειπε νικημενη.

"Θα σου δωσω τα κοσμηματα του γαμου μου. Ελπίζω να φτανουν. Ομως τα χρηματα τα εχει ο Μανωλιος." 

"Καλώς" ειπε ο Ηλίας και απομακρυνθηκε.

Μολις την αφησε, η κοπελα σωριαστηκε στο πατωμα,

εχοντας χασει την αισθηση των κατω ακρων της. Κοιτουσε το πατωμα και ακουγε το γελιο και την ειρωνια του Ηλια απο πανω απο το κεφαλι της. Πρωτη φορα τον φοβοταν τοσο πολυ.

"Κουνησου φερτα μου!" ειπε ο Ηλιας.

Η Μυρτώ εκανε μεγαλη προσπαθεια να ξανασταθει στα ποδια της, αλλα με την βοήθεια των χεριών της, τα καταφερε. Παραπαιοντας εφτασε στην κρεβατοκαμαρα της και σηκωσε ενα ξυλο που ηταν κατω απο το κρεβατι. Ο Ηλίας την παρακολουθουσε απο την πορτα.

"Οριστε!" ειπε η Μυρτω με σκυμμενο το κεφαλι και ετεινε το χερι της. Ο Ηλίας αφου τα εξετασε ειπε "Αρκουν για τωρα. Ομως αυριο θα χρειαστω τα διπλα."

"Μα Ηλια, σου ειπα.. Ο Μανωλ"

" Σκασε επιτέλους! Να κοψεις το κεφαλι σου να τα βρεις! Δεν στα ζηταω, τα απαιτω! Πες πως ειναι το αντιτιμο της ζωης σου... Και των δικων σου" ειπε γελωντας και κρατωντας στο ενα χερι τα ακριβα, γαμηλια κοσμηματα της Μυρτως, βγηκε απο το σπιτι.